Αυτήν τη φορά δεν υπήρξε καµία παρερµηνεία των δηλώσεων του Κυριάκου Μητσοτάκη

Του Αντώνη Γκιόκα

Ούτε καταλάβαµε λάθος εξαιτίας της µετάφρασης από τα αγγλικά στα ελληνικά. Ακούσαµε µε τα αυτιά µας, στη µητρική µας γλώσσα. Ο αρχηγός της Νέας ∆ηµοκρατίας τάχθηκε ανοιχτά υπέρ της πλήρους διάλυσης των -όποιων εργασιακών δικαιωµάτων έχουν µείνει όρθια. Ούτε συλλογικές συµβάσεις, ούτε κλαδικές. Συµφωνία επιχειρήσεων - εργαζόµενων. Ετσι απλά, χωρίς πολλά πολλά.

∆εν πέσαµε και από τα σύννεφα. Ο κ. Μητσοτάκης είναι οπαδός αυτών των πολιτικών. Πιστεύει ότι οι εργαζόµενοι πρέπει να είναι «λάστιχο» προς όφελος των επιχειρήσεων – είτε στις ηµέρες εργασίας είτε στο ωράριο. Αυτό ακριβώς σήµαινε και η προ µηνών δήλωσή του ότι το «οκτάωρο είναι ξεπερασµένο».

Γιατί τι ανάγκη έχει ένας άνθρωπος τον 21ο αιώνα από ξεκούραση και ελεύθερο χρόνο; Τι ανάγκη έχει από δικαιώµατα για τα οποία πάλευε πριν από 150 χρόνια; Στο µυαλό ανθρώπων σαν τον κ. Μητσοτάκη, καµία. Εκείνο που έχει σηµασία είναι η «ανταγωνιστικότητα» των επιχειρήσεων. Είναι η αύξηση των κερδών των µονοπωλιακών οµίλων. Αν είναι πάρα πολλά, µπορούν να «µοιραστούν» κάποια από αυτά µε τους εργαζοµένους τους. Να πετάξουν, δηλαδή, ένα ξεροκόµµατο σε εκείνους που έχουν ήδη ξεζουµίσει µε δωδεκάωρα και επταήµερα.

Για να είµαστε δίκαιοι, θα πρέπει να υπογραµµίσουµε ότι ακριβώς τα ίδια πιστεύει και η Ευρωπαϊκή Ενωση. Αλλωστε µε το Σύµφωνο Σταθερότητας άνοιξε όλη η ατζέντα της επίθεσης στα εργασιακά δικαιώµατα, στις συλλογικές συµβάσεις, στους µισθούς, η ατζέντα των ιδιωτικοποιήσεων κ.ά.

ethnos.gr