Τις τελευταίες ημέρες με αφορμή και την κόντρα που υπάρχει ανάμεσα στο Καζίνο Λουτρακίου και το Δήμαρχο Γιώργο Γκιώνη, ολοένα και ακούγεται εντονότερα η άποψη ότι "και τι με νοιάζει εμένα αν θα κλείσει το Καζίνο" ή ότι "η κακοδιαχείρηση των μετόχων και των ανθρώπων του Καζίνο μας έφερε σε αυτή την κατάσταση".

Του Αλέξανδρου Κανδρή

Είναι όμως έτσι;

Είναι δεδομένο ότι το Καζίνο αποτελεί σημαντικό παράγοντα για την οικονομία της πόλης του Λουτρακίου. Όχι μόνο άμεσα, με τα χρήματα που καταβάλλει στους εργαζομένους  και στους προμηθευτές, αλλά και έμμεσα (τα χρήματα αυτά ξοδεύονται ως επί το πλείστον, σε επιχειρήσεις της πόλης).

Αξίζει κανείς να θυμηθεί τι συνέβη στις επιχειρήσεις του Λουτρακίου, κατά τη διάρκεια της μεγάλης απεργίας των εργαζομένων το 2014, διάρκειας 40 ημερών. Οι εργαζόμενοι δεν πληρώνονταν και ο τζίρος στα περισσότερα καταστήματα, έπεσε τουλάχιστον στο μισό.

Σε πολλούς, ίσως να μην είναι γνωστό όμως, κατά τη διάρκεια των 40 ημερών, ο πρόεδρος των εργαζομένων του Καζίνο Λουτρακίου, Βασίλης Δραμουντάνης, είχε πει δημόσια σε μια αποστροφή του λόγου του ότι "όποιος εργαζόμενος αντιμετωπίζει οικονομικό πρόβλημα, λόγω της πολυήμερης απεργίας, μπορεί να απευθυνθεί στα μέλη του Σωματείου και να τους ζητήσει χρήματα".

Και αυτό γιατί οι περισσότεροι εργαζόμενοι, λόγω του "στραγγαλισμού" που είχαν υποστεί δεν μπορούσαν να πληρώσουν τις υποχρεώσεις τους.

Αναρωτιέται κανείς, αν το Καζίνο Λουτρακίου, κλείσει με απόφαση της ΕΕΕΠ για 2 μήνες, οι 1250 εργαζόμενοι τι θα κάνουν;

Και να ξεκαθαρίσουμε κάτι: Οι εργαζόμενοι, θα πληρωθούν κανονικά τους 2 μισθούς τους, αφού το Καζίνο θα κλείσει για 2 μήνες με "υπαιτιότητα" της επιχείρησης. Όμως, η πληρωμή τους θα γίνει, όταν και αν ανοίξει το Καζίνο, αφού η επιχείρηση δεν θα έχει χρήματα για να τους πληρώσει, εκτός αν γίνει κάτι συνταρακτικό! Δηλαδή, μιλάμε για τουλάχιστον 1250 οικογένειες που θα βιώσουν για τουλάχιστον 2 μήνες τον απόλυτο εφιάλτη.

Το αξίζουν; Και αν ναι, γιατί;

Και φυσικά, δεν αναφέρομαι στο τι θα ακολουθήσει στο διάστημα μετά τους 2 μήνες! Εκτός αν θεωρεί κανείς ότι είναι εύκολο το Καζίνο Λουτρακίου να ανοίξει και πάλι τις πόρτες του, μετά από 60 ημέρες λουκέτου και να λειτουργούν όλα στην εντέλεια από το πρώτο δευτερόλεπτο.

Και με όσους ζητούν απόδοση ευθυνών τι γίνεται;

Είναι δεδομένο ότι μια επιχείρηση σε 20 και πλέον χρόνια λειτουργίας, έχει κάνει λάθη σε όλους τομείς. Και είναι επίσης δεδομένο ότι οι μέτοχοι έχουν από καιρό εγκαταλείψει το Καζίνο Λουτρακίου στις τύχες του. Ή μάλλον, το έχουν "εμπιστευθεί" στα χέρια ανθρώπων που είτε από καπρίτσιο είτε από προσωπικό στοίχημα παραμένουν στη θέση τους και υπερβάλλουν εαυτούς για να διατηρήσουν ανοιχτή την επιχείρηση. Και αυτό, οι εργαζόμενοι το γνωρίζουν καλά. Αλλά ακόμα και αν δεν είναι έτσι... Είναι η ώρα να αποδοθούν ευθύνες; Με το τσεκούρι να πηγαινοέρχεται απειλητικά πάνω από τα κεφάλια των 1250 και πλέον οικογενειών; Και αν ναι, από ποιούς; Από τα ΜΜΕ; Και με τι στοιχεία; Μην ξεχνάμε, ότι ο Δήμος Λουτρακίου από το 2015 και μετά, όπως έχει παραδεχθεί δημοσίως ο Δήμαρχος Γιώργος Γκιώνης, δεν έχει καν δικούς του ορκωτούς λογιστές στην επιχείρηση γιατί δεν μπορεί να τους αντέξει οικονομικά...

Η συζήτηση περί απόδοσης ευθυνών και κατηγοριών, την περίοδο μάλιστα που κρέμεται από μια κλωστή το μέλλον της επιχείρησης, είναι εκτός θέματος. Και μάλιστα, θυμίζει έντονα την εποχή που η Ελλάδα βρισκόταν ένα βήμα από το να πέσει στα βράχια και κάποιοι δημιουργούσαν επιτροπές χρέους και Γερμανικών αποζημιώσεων για να ικανοποιήσουν το "εγώ" τους.

Με λίγα λόγια, καλές οι επιτροπές, χρήσιμη (ή και θεαματική) η απόδοση ευθυνών, αλλά με την ταμπακιέρα τι θα γίνει;