Το κείμενο για το Λουτράκι που... καίει!

Ένα καυστικό κείμενο που μιλάει για τις μεγάλες δυνατότητες που έχει η πόλη του Λουτρακίου αλλά και την "παρακμή" που φαίνεται να την έχει χτυπήσει, κάνει το γύρο των social media τις τελευταίες ημέρες. Σύμφωνα με το συντάκτη του κειμένου, με τον οποίο επικοινωνησε το loutraki365.gr, το κείμενο δεν έχει πολιτικό χρώμα αλλά γράφτηκε με στόχο να προβληματίσει..,

 

Ακολουθεί το κείμενο:

 

Δεν θέλω να δυσφημήσω κανέναν ούτε να έρθω σε αντιπαράθεση, γιατί βαριέμαι.. εκφράζω το παράπονό μου δημόσια γιατί έτσι έχω μάθει να κάνω κι όχι να κρύβομαι πίσω από το δάκτυλό μου, αισθάνομαι μια μεγάλη θλίψη και με πιάνει το παράπονο...Θυμάμαι πριν καμιά 15ετία... ερχόμουν στο Λουτράκι για ΣΚ ή ολιγοήμερες διακοπές... κάποια στιγμή είπα στον εαυτό μου "Μου αρέσει πολύ εδώ, θα έρθω να μείνω μόνιμα εδώ κάποια μέρα"...

 

η ζωή λοιπόν μερικές φορές παίρνει τον δρόμο της και το 2010 με έφερε στην παραθαλάσσια αυτή μικρή πόλη, που είχε το μεγαλύτερο καζίνο στην Ελλάδα, ήταν παγκοσμίως γνωστή για το νερό της και τα ιαματικά λουτρά της, είχε μια πανέμορφη καφετέρια στο ύψος των καταρρακτών, είχε ένα καραβάκι που σε έπαιρνε και διέσχιζες την παγκοσμίου φήμης διώρυγα του Ισθμού, είχε στην μεγάλη παραλία της θαλάσσιες δραστηριότητες, νοίκιαζες θαλάσσιο ποδήλατο, κανό, βαρκάκια, κάποια στιγμή είχε τραινάκι που σε έπαιρνε από το καζίνο και σε πήγαινε μέχρι τους καταρράκτες... Δυστυχώς 8 χρόνια μετά, βλέπω ότι η παρακμή έχει χτυπήσει την μικρή πόλη με τις μεγάλες δυνατότητες...

 

μια μικρή εταιρεία που παράγει το νερό την παλεύει, η καφετέρια στους καταρράκτες έχει κλείσει και οι ίδιοι οι καταρράκτες είναι παρατημένοι στην τύχη τους, το καραβάκι μας άφησε για άλλες μαρίνες, πιο ασφαλείς, στη μεγάλη παραλία που δεν έχει ούτε αποδυτήρια να αλλάξεις και να βάλεις το μαγιώ σου δεν υπάρχει πια η δυνατότητα να νοικιάσεις κάτι που να έχει σχέση με θαλάσσια σπορ, το τρενάκι το πάτησαν οι μάγκες (κι ας λέει το τραγούδι το αντίθετο), ακόμη και τα σποτάκια που φωτίζουν την πινακίδα του δημαρχείου απλά κρέμονται σκουριασμένα...αν συνεχίσω να γράφω θα θυμηθώ κι άλλα, παρόλο που αυτή η μικρή θαυματουργή πόλη ακόμη είναι πολύ όμορφη για να ζεις... θα μπορούσε να είναι ένας μικρός παράδεισος, ένα μικρό Μοντε Κάρλο, με θέσεις εργασίας, με με με...

 

τέλος πάντων...Λυπάμαι πολύ κι εύχομαι να αλλάξει κάτι στο κοντινό μέλλον γιατί δυνατότητες υπάρχουν, αλλά θέλουν τόλμη, θέληση και δουλειά από τους τοπικούς υπεύθυνους και από τους μόνιμους κατοίκους....