Ο Άρης αναγκάζει τον Ολυμπιακό να αφιερωθεί στη Βίλα και περιμένει έναν άσο στην Τούμπα, αν αυτός μπορεί να κάνει 4/4
Οι Πειραιώτες πίεσαν για να ανατρέψουν το ματς στο "Βικελίδης", ισοφάρισαν γρήγορα, αλλά στην συνέχεια αγχώθηκαν και άφησαν στην Θεσσαλονίκη δυο βαθμούς και ένα σωρό ελπίδες. Γράφει ο Παντελής Διαμαντόπουλος.
Δεν ήταν ποτέ φαβορί για το πρωτάθλημα ο Ολυμπιακός , έμεινε ζωντανός πολλές φορές στον... μαραθώνιο της Stoiximan Super League και τελικά, το ανοιξιάτικο βραδινό στο "Βικελίδης» τερμάτισε τις όποιες (λίγες) ελπίδες υπήρχαν. Όταν έληξε το ματς, στην Νέα Φιλαδέλφεια είχε ημίχρονο με την ΑΕΚ στο 2-0. Δηλαδή στους οκτώ βαθμούς διαφορά με τους Πειραιώτες.
Με αυτή την διαφορά, ο Ολυμπιακός πέρα από το ότι θα πρέπει ο ίδιος να κερδίσει όλα τα ματς που του απομένουν (να κάνει απαραίτητα το 4/4), θέλει και ήττα της Ένωσης στην Τούμπα, πέρα από το "Καραϊσκάκης". Ο Άρης ήταν πολύ καλύτερος σε σχέση με την κυριακάτικη εικόνα του.
Με παίκτες που επέστρεψαν στην ενδεκάδα και του έδωσαν ποιότητα. Αφού δεν έπαθε ζημιά στο πρώτο μέρος, έβαλε γρήγορα γκολ στο δεύτερο και κράτησε έστω έναν βαθμό. Όσο φρέσκοι και σε σε πολύ καλή ψυχολογική κατάσταση να ήταν οι Πειραιώτες, δεν μπορούσαν στο τέλος. Πίεσαν με άγχος. Δεν βρήκαν σωστές λύσεις και υποχρεώθηκαν να αφήσουν δυο βαθμούς στην Θεσσαλονίκη.
Υπεροχή χωρίς αποτέλεσμα
O στα πρώτα πέντε λεπτά έδειξε ικανός να παίξει μπάλα, αλλά μετά εμφανίστηκε και πάλι στο διάστημα 25'-35' . Οι Θεσσαλονικείς, έχουν ξεκάθαρο πρόβλημα φέτος στο να αντιμετωπίσουν τους Πειραιώτες. Ο Ολυμπιακός απλώνει πολύ εύκολα το παιχνίδι του, βρίσκει πάντα ισορροπία στην επίθεση και κυρίως, απλώνει σωστά την ομάδα στο γήπεδο.
Ήταν δεδομένο πως οι ποδοσφαιριστές του θα είχαν την κατοχή και θα ήταν πολύ πιο απειλητικοί. Κάθετο παιχνίδι γινόταν. Αλλαγές θέσεων με Φορτούνη-Γιόβετιτς υπήρχαν διαρκώς. Άνετα ανεβάσματα του Ροντινέι; και αυτό στο μενού. Ο Έσε έπαιρνε μέτρα, δοκίμαζε σουτ, ενώ τον Ζέλσον Μαρτίνς ήταν δύσκολο να τον περιορίσουν. Κι όμως όλα αυτά δεν έφεραν γκολ στο πρώτο μέρος.
Γιατί πολύ απλά, τα δυο στόπερ του Άρη είναι καλοί παίκτες και είχαν φροντίσει να... αφοπλίσουν τον Ελ Καμπί, ενώ κάθε μπάλα που έφτανε μπροστά στον Κουέστα και απειλούσε μπορούσαν να την εξουδετερώσουν. Φυσικά με την μπάλα στα πόδια οι γηπεδούχοι δεν ανησυχούσαν τον Τζολάκη, όμως η ισοπαλία όσο περισσότερο διαρκούσε , καταλαβαίνετε ότι άγχωνε τους φιλοξενούμενους και όχι την ομάδα του Μάντζιου.
Μπαμ-μπαμ γκολ, αλλά τέλος
Και όλα αυτά που μόλις διαβάσατε έπαψαν να ισχύουν ξαφνικά. Ο Ντόη με το κοντρόλ που έκανε, μετέτρεψε δε διεκδικήσιμη την μπάλα για τον Μορόν και ο Ισπανός επιθετικός δεν έχασε την ευκαιρία. Με το που σκόραρε, ήταν σα να πάτησε κάποιος ένα κουμπί στον Ολυμπιακό, ο οποίος φρόντισε να απαντήσει άμεσα.
Ήταν εξαιρετική η πάσα του Φορτούνη στον Ζέλσον Μαρτίνς, αλλά ο Ελ Καμπί τους χάλασε τους αριθμούς. Ο Κώστας από ασίστ έγινε απλά δημιουργός φάσης και ο Μαρτίνς από σκόρερ, έβγαλε ασίστ χωρίς να θέλει. Ο Μαροκινός άρπαξε την δόξα του σκόρερ, αλλά στο σημαντικό για την ομάδα ήταν ότι έφερε το ματς στα ίσια πολύ γρήγορα.
Το γκολ του Άρη, ανέβασε κάθε ένταση πάνω στο χορτάρι. Ο Άρης έγινε και πιο συμπαγής σε σχέση με το 45λεπτο. Οι "ερυθρόλευκοι" έπαιξαν πολύ με χαμηλές μακρινές μπαλιές, για να εκμεταλλευτούν τον Μαρτίνς, εξαιρετική δουλειά μέχρι να βγει έκανε και ο Γιόβετιτς αν και όπως έχω γράψει μειώνουμε τον Μαυροβούνιο όταν για την αξία του, λέμε πόσο καλός ήταν σε τέτοιους αγώνες.
Ο Βάσκος έβαλε τον Ποντένσε αντί του Γιόβετιτς και τον Τσικίνιο στην θέση του Έσε. Μετά μπήκε και ο Ναβάρο, αργότερα και ο Ελ Αραμπί, αλλά τίποτα δεν άλλαξε. Οι «ερυθρόλευκοι» έφταναν έξω από την περιοχή του Κουέστα και ή δεν ολοκλήρωναν ή έκαναν μάγκα το Ισπανό πορτιέρε.
Τώρα η Βίλα
Έχουν την Λαμία την Κυριακή στο λιμάνι, αλλά κακά τα ψέματα, όλων οι σκέψεις είναι στην Αγγλία. Είναι στο Μπέρμιγχαμ, αφού η παρουσία στα ημιτελικά του Conference League κρατάει ψηλά το ηθικό και την πίστη.
Εδώ που τα λέμε, στο πρωτάθλημα από τα τέλη του Φθινοπώρου και έπειτα η ομάδα είχε προβλήματα. Και εδώ που τα λέμε, πολύ μακριά έφτασε για να έχει ακόμη έστω και λίγες μαθηματικές ελπίδες.
ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΔΙΑΜΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ
