Ο Λάμπρος Μπαλάφας γράφει για την Εθνική. Στέκεται στις δηλώσεις του Γιώργου Βαγιαννίδη που του έλυσαν πολλές από τις απορίες του και αναλύει ό,τι είδαμε και δεν είδαμε στο χορτάρι του Καραϊσκάκης.
Υπάρχουν και αυτά τα βράδια, που όλα πάνε λάθος και τρως μια σφαλιάρα για να την θυμάσαι καιρό.
Η Ελλάδα δέχθηκε ισχυρό πλήγμα από την Δανία, εντελώς κόντρα στην ψυχολογία των τελευταίων μηνών. Δεν είναι τόσο η ήττα, αυτή μπορεί να έρθει, ειδικά όταν έχεις απέναντί σου μια καλή ομάδα. Αυτό που μας ταρακούνησε ήταν η καθολική υπεροχή ενός συνόλου, που τρεις μέρες πριν, είχε υποχρεωθεί σε εντός έδρας ισοπαλία από την Σκωτία.
Το 3-0 ήρθε απολύτως δίκαια για τους Δανούς, οι οποίοι επικράτησαν ολοκληρωτικά στο Καραϊσκάκης. Έβαλα τον εαυτό μου στην διαδικασία να βρει έστω ένα στοιχείο το οποίο δούλεψε σωστά για την Εθνική μας, μάταιος κόπος. Κακές επιλογές στο χορτάρι από τους παίκτες, λάθος στρατηγική και από τον Γιοβάνοβιτς, από τον θρίαμβο της Παρασκευής και τους υπολογισμούς για τους βαθμούς που θα μας στείλουν στο Μουντιάλ, η σκληρή αλήθεια μας φέρνει στην 3η θέση του ομίλου.
Η ομολογία του Βαγιαννίδη
Πριν καθίσω να γράψω αυτές τις γραμμές, παρακολούθησα τις δηλώσεις του προπονητή και των ποδοσφαιριστών, τα λόγια του Γιώργου Βαγιαννίδη οφείλω να ομολογήσω πως με σόκαραν. Ο δεξιός μπακ της Σπόρτινγκ πλέον, έκανε λόγο για φόβο, εκεί απέδωσε την ήττα. Τελικά με έπεισε, μου έλυσε απορίες. Έφερα στη μνήμη μου, τα αβίαστα λάθη στις μεταβιβάσεις, τις κακές αποφάσεις, που όχι μόνο δεν μας έδιναν πλεονέκτημα για να απειλήσουμε, αλλά μας έβαζαν άναρχα σε θέση άμυνας, χωρίς καλή ισορροπία. Ένα άγχος όλη η ομάδα, κανείς με καθαρό μυαλό, καμία προσωπικότητα για να ηρεμήσει τα πνεύματα, κινδυνεύαμε εύκολα και συνέχεια. Όλα απόρροια του φόβου;
Η τακτική, τα πρόσωπα και η τιμωρία
Αν δούμε τα πράγματα ψυχρά, η ενδεκάδα μας ήταν περισσότερο επιθετική από αυτή κόντρα στη Λευκορωσία, ο Κωνσταντέλιας πήρε θέση στο αρχικό σχήμα αντί του Μπακασέτα. Η Δανία όμως απέδειξε γιατί στην κλήρωση ήταν επικεφαλής του ομίλου. Συγκεντρωμένη και αποφασισμένη να διορθώσει την ανορθογραφία με την Σκωτία, άριστο στήσιμο στο χορτάρι, παίκτες έτοιμοι για να διεκδικήσουν κάθε μπάλα. Καμία περιττή ενέργεια, πολλά τρεξίματα, αθλητικότητα, έξυπνη τακτική, όλα όσα απαιτούσε το ματς. Φαινόταν πως κάποια στιγμή θα ερχόταν το πρώτο γκολ, όπως και έγινε.
Δεν ήταν σοκ, ήταν η λογική εξέλιξη των όσων είχαμε παρακολουθήσει μέχρι εκείνη τη στιγμή και έτσι συνεχίστηκε και το υπόλοιπο του ημιχρόνου. Περιμέναμε την ανάπαυλα, για να ηρεμήσουμε, αλλά ούτε στο δεύτερο μέρος είχαμε ουσιαστική βελτίωση. Καμία απειλή προς τον Σμάιχελ, την ώρα που η κακή κυκλοφορίας της μπάλας συνεχιζόταν. Σε κακό βράδυ ο άξονας με Κουρμπέλη και Ζαφείρη, πολλά εύκολα λάθη, οι Δανοί μας έπνιξαν με την πίεση, μας έκλεψαν τόσες φορές τη μπάλα, Κουλιεράκης και Μαυροπάνος προσπάθησαν επανειλημμένως να συμμαζέψουν την κατάσταση. Το μυαλό μας είχε χαλάσει, θυμηθείτε πως δεχθήκαμε το δεύτερο γκολ. Ο Κρίστενσεν διένυσε ανενόχλητος όλο το γήπεδο, έφτασε μέχρι το ύψος της περιοχής! Υποθέσαμε πως δεν ήταν επικίνδυνος, ίσως λόγω θέσης, στόπερ παίζει. Το τελείωμά του όμως ήταν ποίημα, καταλάβαμε γιατί ανήκει στη Μπαρτσελόνα, πόσο χειρότερο να το κάναμε;
Και τώρα τρέχουμε
Ο Γιοβάνοβιτς προσπάθησε να αλλάξει την εικόνα, έβαλε τον Σιώπη στον άξονα, η κυκλοφορία παρέμεινε κακή. Έφερε και τον Ιωαννίδη από τον πάγκο, η μπάλα δεν έφτανε μπροστά. Το μυαλό μας είχε χαλάσει, τίποτα δεν δούλεψε, μοιραία δεχθήκαμε και τρίτο γκολ, το σκορ λέει την αλήθεια, ας το παραδεχτούμε. Ανώμαλη προσγείωση μέσα σε λίγα 24ωρα. Όχι, δεν ήρθε η καταστροφή, αλλά είμαστε αναγκασμένοι να κυνηγήσουμε τις ομάδες που είναι από πάνω μας στον όμιλο, παίζουμε και με τις δύο εκτός έδρας στο παράθυρο του Οκτωβρίου. Όλα γυρίζουν, όπως μπορούν και να γίνουν χειρότερα. Το θέμα είναι να διώξουμε τον φόβο, τον οποίο ανέφερε ο Βαγιαννίδης. Το Μουντιάλ απαιτεί θάρρος, δεν είναι για λιγόψυχους. Αν το καταλάβουμε τώρα, θα μπούμε ξανά στο κόλπο, αλλιώς θα δούμε την διοργάνωση από την τηλεόραση. Νομίζω μας αξίζει κάτι καλύτερο.
ΛΑΜΠΡΟΣ ΜΠΑΛΑΦΑΣ
