ΒΑΣΙΛΗΣ ΣΚΟΥΝΤΗΣ
Ο Ολυμπιακός δραπέτευσε από το Βελιγράδι με τη νίκη και ο Βασίλης Σκουντής είδε το σόλο του Λόνι Γουόκερ και θυμήθηκε το buzzer beater του Στογιάκοβιτς.
Από εδώ το έφερα, εκεί το άφησα, από εκεί το ξανάφερα, εκεί το ξανάφησα, ε, το ξεφουρνίζω και (σοβινιστικήν) αμαρτίαν ουκ έχω.
Τόσο μακρά, ζόρικη, σκληρή και κτηνώδης διοργάνωση είναι η EuroLeague, ώστε ισχύει -με την απαραίτητη παραποίηση- η ατάκα που είχε ξεστομίσει πριν από 23 χρόνια σε μια τηλεφωνική συνομιλία (την οποία έβγαλε στον τηλεοπτικό αέρα ο Μάκης Τριανταφυλλόπουλος) ο Γιάννης Σπάθας.
Εν προκειμένω, λοιπόν, “ο Ολυμπιακός και (όχι το Αιγάλεω, αλλά ο Παναθηναϊκός) να κερδάνε κι όλοι άλλοι να παν’ να… μπιπ”
Μπιπ, αλλιώς θα με πάνε σούμπιτο και δεμένο χειροπόδαρα μέσα! Κέρδισε λοιπόν την Τετάρτη ο Παναθηναϊκός, κέρδισε την Πέμπτη ο Ολυμπιακός και το μαγγανοπήγαδο συνεχίζεται.
Μια σκηνή, όλη η συνωμοσία
Και από επαγγελματική διαστροφή, αλλά και από απλή ανθρώπινη περιέργεια θα ήθελα πολύ να ξέρω τι διημείφθη σε ένα πλάνο που βγήκε στην τηλεόραση όταν οι Πειραιώτες
βρίσκονταν ακόμη με διψήφια διαφορά πίσω.
Σε αυτό το πλάνο λοιπόν η κάμερα έδειξε τον Σάσα Βεζένκοβ να λέει κάτι στον Νίκολα Μιλουτίνοβ υπό το… άγρυπνο βλέμμα του Φρανκ Νιλικίνα…
Δεν ξέρω τι κουβέντιαζαν εκείνη τη στιγμή, αλλά εκ του αποτελέσματος εικάζω ότι σχεδίαζαν συνωμοτικά αυτό που επέπρωτο να συμβεί έπειτα από λίγα λεπτά…
Η μεγάλη απόδραση και η μεγάλη κλοπή
Τη μεγάλη απόδραση!!! Για τη μεγάλη απόδραση ή (όπως με άκρατο ρεαλισμό που έφτανε στα όρια του κυνισμού το είπε ο Μιλουτίνοβ μπροστά στην κάμερα) για τη μεγάλη κλοπή!
Όντως ο Ολυμπιακός έκλεψε τη νίκη που φαινόταν να αναπαύεται στις τσέπες των Ισραηλινών, οι οποίοι δεν πήραν χαμπάρι πως τους γλίστρησε… Θα το κατάλαβαν, προφανώς, βλέποντας το βίντεο, κατόπιν εορτής!
Το γρατζούνισμα της μνήμης και η σοφή κουβέντα του Σάσα
Αν μη τι άλλο, πρόκειται για μια θρυλική ανατροπή, η οποία εκτός του προφανούς οφέλους που προσπορίζει (μετά την ήττα από την Εφές) γρατζούνισε κιόλας κάμποσες νοσταλγικές
χορδές του υποσυνείδητου και του σκληρού δίσκου του.
Τέτοια κατά το μάλλον ή ήττον ηρωικά έπη (με κορωνίδες τους τελικούς στα Final Four του 2012 και του 2013) είναι αποτυπωμένα στο DNA των Ερυθρόλευκων που εμπλούτισαν αυτό το sequel και στον απόηχο της δραματικής και συνάμα επικής αναμέτρησης, νομιμοποίησαν τον Βεζένκοβ να βγάλει ένα ολόσωστο πόρισμα.
“Είναι καλύτερα να μάθεις κάτι νικώντας, παρά να το μάθεις χάνοντας”
Τι λες τώρα!
Η χοντρή και το τσιπάκι
Έμαθε και εμπέδωσε κάμποσα πράγματα ο Ολυμπιακός στην εξέλιξη και κυρίως στην κατάληξη του θρίλερ…
Έμαθε και εμπέδωσε πρώτα απ’ όλα ότι καμιά συναυλία δεν τελειώνει αν δεν βγει να τραγουδήσει η χοντρή, τον ρόλο της οποίας έπαιξε ο Βεζένκοβ βάζοντας το υστερόγραφο της νίκης με το καλάθι από την έξοχη ασίστ του Τάιλερ Ντόρσεϊ.
Έμαθε και εμπέδωσε επίσης ότι ένα πεντάλεπτο μπορεί να αποδειχθεί πολύ πιο ουσιαστικό, χρήσιμο, κρίσιμο και καθοριστικό από κοτζάμ τριανταπεντάλεπτο, εάν κι εφόσον αλλαχτεί το χαλασμένο τσιπάκι: εδώ όντως μιλούν και μάλιστα είναι εξόχως εύγλωττοι και φλύαροι οι αριθμοί, καθόσον πέντε λεπτά πριν από τη λήξη η Μακάμπι ξεσάλωνε κι ελόγου του βρισκόταν στο -13!
Η άμυνα του ενός εκατομμυρίου!
Έμαθε και εμπέδωσε ότι μπροστά σε μια μπάνικη άμυνα τύφλα να ‘χουν οι πιο φαντασμαγορικές επιθέσεις του κόσμου!!!
Το εννοώ αυτό διότι του Ολυμπιακού (αποδείχθηκε ότι) τού έφτανε, μπορεί να τού περίσσευε κιόλας, η σεμιναριακού επιπέδου αντίδραση του στην τελευταία κατοχή των εξάκις
πρωταθλητών Ευρώπης οι οποίοι έψαχναν τρόπο να απαντήσουν στο καλάθι του Βεζένκοβ και να πάρουν πίσω αυτό που βάσταγαν επί 39 λεπτά και 43 δευτερόλεπτα….
Αμ’ δε που θα το ανακτούσαν, δεν μπόρεσαν καν να το διεκδικήσουν με αξιώσεις καθόσον ο τρόπος με τον οποίο ένα τσούρμο από παίκτες του Ολυμπιακού… την έπεσαν στον Λόνι
Γουόκερ υπήρξε όντως υποδειγματικός.
Σε μια σχεδόν ουτοπικά τέλεια άμυνα οι Πειραιώτες πείραξαν το μυαλό, κούρασαν, μπουρδούκλωσαν και εντέλει εξολόθρευσαν τον πρώην παίκτη των Σπερς, των Λέικερς, των Νετς και των Σίξερς οποίος δεν μπόρεσε να δει το καλάθι και απλώς στο τέλος εκτέλεσε ένα…άψυχο τρίποντο και πάπαλα!
Το φάντασμα του Πέτζα
Όσο τον έβλεπα να ντριμπλάρει και να προσπαθεί να απεγκλωβισθεί για να διεισδύσει ή να σουτάρει ή να «σπάσει» την μπάλα προς τα δεξιά ή τα αριστερά, το μυαλό μου πήγε σε μια ανάλογη φάση ίδιας χρονικής διάρκειας, που εκτυλίχθηκε στις 6 Μαΐου του 1998 στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας…
Τότε στη θέση του Γουόκερ βρισκόταν ο Πέτζα Στογιάκοβιτς ο οποίος δεν έδωσε την μπάλα ούτε από το δεξί στο αριστερό του χέρι, υπερφαλάγγισε τον Μίλαν Τόμιτς και τον Ντούσαν Βούκσεβιτς και στον επίλογο αυτού του σλάλομ του πέτυχε το τρίποντο από τις 45 μοίρες και… ξέρανε τον Ολυμπιακό για να προκριθεί ο ΠΑΟΚ στη σειρά των τελικών με τον Παναθηναϊκό και να τραβήξει ελόγου του κατά Σακραμέντο μεριά.
Αυτά, παλιά!
Η γλώσσα της κοροϊδίας
Τούτη τη φορά, προς τέρψη και προς ανακούφιση των Πειραιωτών η ιστορία δεν επαναλήφθηκε και ούτως ειπείν έσωσαν την παρτίδα και την κέρδισαν κιόλας.
Για να συμβεί αυτό ο Ολυμπιακός έπρεπε να αλλάξει τροπάριο και εξορύξει, έστω και καθυστερημένα το αμυντικό μέταλλο που δεν είναι απλώς χρειαζούμενο, αλλά επιβεβλημένο και
προαπαιτούμενο.
Όσο κι αν η εφετινή σεζόν της EuroLeague σηματοδοτείται από τα μεγάλα σκορ και την περιρρέουσα φαντασμαγορία, τόσο –κι ακόμη περισσότερο- οι άμυνες θα κάνουν τη διαφορά και θα βγάζουν κοροϊδευτικά τη γλώσσα στις ανεξέλεγκτες και ενίοτε μανιακές επιθέσεις.
Η δημιουργία, το 18-4 και το αναποδογύρισμα
Όταν λοιπόν ο Ολυμπιακός συνειδητοποίησε ότι η παραγωγικότητα του (που υπήρξε προϊόν της πολύ καλύτερης δημιουργίας του σε αντιδιαστολή με ό,τι συνέβη την Τρίτη) δεν
τού αρκούσε, τότε άλλαξαν τα κόζα: τα άλλαξε ο ίδιος πιέζοντας την μπάλα, εντείνοντας τα μαρκαρίσματα, κλείνοντας τους διαδρόμους και βγάζοντας τους οικοδεσπότες από τη
ρέγουλα και από τη ζώνη άνεσης τους.
Το αποτέλεσμα;
Σαφώς εντυπωσιακό, αποτυπώνεται άλλωστε στο επί μέρους σκορ 18-4 που «έτρεξαν» οι τρις πρωταθλητές Ευρώπης στο τελευταίο πεντάλεπτο, στο οποίο γύρισαν τούμπα μια κατάσταση που φαινόταν παγιωμένη και καθεστωτική.
Η ηδονή της άμυνας
Για να επιστρέψω στην ψαγμένη και απολύτως ορθή και εύστοχη ατάκα του Βεζένκοβ για το πώς, πότε και τι μαθαίνει κάποιος, αυτή μπορεί να υποστεί μια παραλλαγή…
Είναι καλύτερα να κερδίζεις ένα ματς από την άμυνα, παρά από την επίθεση, αμ’ πώς!
Ζητώ συγνώμη για το αγοραίο ύφος και τις σεξιστικές αναφορές, αλλά εντέλει αυτή είναι η εκδίκηση της αμυντικής ηδονής απέναντι στην επιθετική ονείρωξη!
Μπαρτζώκας: “Στην επίθεση βλέπετε το ταλέντο που έχουμε, αλλά χρειάζεται να είμαστε πιο σκληροί στην άμυνα”
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΚΑΡΑΜΟΥΖΑ
Πιο σκληρή άμυνα και πιο φρέσκους παίκτες -όταν επιστρέψουν οι τραυματίες- θέλει να δει ο Γιώργος Μπαρτζώκας.
Ο Γιώργος Μπαρτζώκας δεν θα μπορούσε παρά να εκτιμήσει τη μεγάλη ανατροπή που πέτυχε ο Ολυμπιακός απέναντι στη Μακάμπι, επιστρέφοντας από το -13 του 34′. Ο Έλληνας τεχνικός στάθηκε στη βελτίωση που θέλει να δει όμως στην άμυνα.
Αναλυτικά όσα ανέφερε:
“Πρώτα από όλα θα ήθελα να ευχαριστήσω όλους τους οπαδούς μας που ήρθαν οδικώς από την Ελλάδα για να μας στηρίξουν. Τους δώσαμε χαρά γιατί στο τέλος πήραμε τη νίκη. Ήταν ένα τρελό παιχνίδι.
Η Μακάμπι άξιζε επίσης τη νίκη, όμως αν δεν κάνω λάθος πετύχαμε 30 πόντους στην τελευταία περίοδο και 16 από τις 26 ασίστ μας ήρθαν στο β΄ μέρος. Αν δεν κάνω λάθος, κλείσαμε το ματς με σερί 11-0. Χρειαζόμασταν 2-3 καλές φάσεις στην άμυνα, όπως στην τελευταία κατοχή απέναντι στον Γουόκερ και τις βρήκαμε.
Είμαι πολύ χαρούμενος με τη νίκη, γιατί στην EuroLeague κάθε παιχνίδι μετράει.
Χρειαζόμαστε να επιστρέψουν οι καλοί μας αμυντικοί, γιατί χρειαζόμαστε σημαντική βελτίωση σε αυτό το κομμάτι του παιχνιδιού. Όταν κερδίζεις, είσαι πάντα χαρούμενος.
Θυμάμαι, γιατί το είχα παρακολουθήσει, το παιχνίδια της Μακάμπι με τη Χάποελ εδώ και ήταν παρεμφερές, με τον ίδιο παίκτη (σσ. τον Τζεφ Ντάουτιν) να βάζει 3-4 σουτ στη σειρά και να καθορίζει το αποτέλεσμα. Σήμερα φαινόταν ότι θα συμβεί κάτι αντίστοιχο. Βρήκε ρυθμό και ήταν καυτός. Κάποια από τα σουτ του ήταν εντελώς ελεύθερα, αλλά σε κάποια από αυτά ήταν εντελώς κλεισμένος. Όταν ένας παίκτης όπως αυτός ή ο Λόνι Γουόκερ βρίσκει ρυθμό από την αρχή, πρέπει να προσευχηθείς στον Θεό για να αστοχήσει.
Για αυτό σας λέω ότι μας λείπουν οι αμυντικοί μας. Χρειάζεται να είμαστε πιο σκληροί στην άμυνα. Στην επίθεση βλέπετε το ταλέντο που έχουμε, μπορούμε να βάλουμε 30 πόντους στην τελευταία περίοδ. Ελπίζω ότι θα βελτιωθούμε αμυντικά με τις επιστροφές των απόντων και τη δουλειά που θα κάνουμε στο παρκέ.
Για εμάς ήταν το τέταρτο σερί ματς με όχι και τόσο ευρύ ροτέσιον -συμπεριλαμβανομένου και του ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό- και νομίζω ότι μας έλειψε η ενέργεια. Οι βασικοί μας παίκτες δεν είναι φρέσκοι. Ευχαριστώ τον Θεό που κερδίσαμε. Πρέπει να ξεκουραστούμε μια μέρα και να επιστρέψουμε στη δουλειά”.
