Ο Σουηδός ηθοποιός Björn Andrésen που πρωταγωνίστησε στην ταινία “Θάνατος στη Βενετία” έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 70 ετών.
Ο Σουηδός ηθοποιός Μπγιορν Άντρεσεν (Björn Andrésen), γνωστός κυρίως για τον εμβληματικό του ρόλο στην ταινία “Θάνατος στη Βενετία” του 1971, έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 70 ετών.
Σε ηλικία μόλις 15 ετών, ο Άντρεσεν επιλέχθηκε από τον Ιταλό σκηνοθέτη Λουκίνο Βισκόντι για να υποδυθεί τον Τάτζιο, το αγόρι-σύμβολο της ομορφιάς που προκαλεί την εμμονή ενός ηλικιωμένου άνδρα, τον οποίο ενσάρκωσε ο Ντερκ Μπογκάρντ.
Σε ηλικία 15 ετών, ο Άντρεσεν επιλέχθηκε να πρωταγωνιστήσει στην ταινία “Θάνατος στη Βενετία” του Ιταλού σκηνοθέτη Λουκίνο Βισκόντι, στην οποία υποδύθηκε τον Tadzio, ένα όμορφο αγόρι, με το οποίο ένας ηλικιωμένος άνδρας, τον οποίο υποδύεται ο Ντερκ Μπογκάρντ, γίνεται εμμονικός.
Ο Βισκόντι είχε χαρακτηρίσει τότε τον Άντρεσεν “το πιο όμορφο αγόρι στον κόσμο” στον Τύπο, ένας τίτλος που τον ακολούθησε σε όλη του τη ζωή, όχι όμως χωρίς κόστος, με τον ίδιο αργότερα να μιλά για το πώς η αρνητική του εμπειρία από τη συνεργασία του με τον Βισκόντι επηρέασε το υπόλοιπο της ζωής του.
Japan Society Film
@js_film_nyc
R.I.P. actor Björn Andrésen (1955-2025), known for his role Tadzio in Luchino Visconti's DEATH IN VENICE (1971)—a role which garnered the actor the title
of "most beautiful boy in the world" and catapulted him into stardom in Japan.
“Ένιωθα σαν εξωτικό ζώο σε κλουβί”, είχε δηλώσει ο ηθοποιός στον Guardian το 2003. Η δημιουργία της ταινίας, όπως είπε το 2021, “κατέστρεψε τη ζωή μου αρκετά”.
Ο θάνατος του Άντρεσεν ανακοινώθηκε την Κυριακή από τους Kristian Petri και Kristina Lindström, τους συν-σκηνοθέτες της ταινίας “The Most Beautiful Boy in the World”, ενός ντοκιμαντέρ του 2021 για τον ηθοποιό.
Ο Petri δήλωσε στη σουηδική εφημερίδα Dagens Nyheter ότι ο Άντρεσεν πέθανε το Σάββατο, ενώ η Lindström τον θυμήθηκε ως “ένα γενναίο άτομο”. Δεν δόθηκε καμία αιτία θανάτου.
Ο Άντρεσεν γεννήθηκε στη Στοκχόλμη το 1955. Μετά την αυτοκτονία της μητέρας του, όταν ήταν 10 ετών, ανατράφηκε από τη γιαγιά του, η οποία τον ώθησε να ασχοληθεί με την υποκριτική και το μόντελινγκ επειδή, όπως είπε αργότερα, “ήθελε μια διασημότητα στην οικογένεια”.
Η ερμηνεία του στην ταινία “Θάνατος στη Βενετία” τον έκανε διάσημο από τη μια μέρα στην άλλη, αλλά η εμπειρία δεν ήταν απολύτως θετική. Ο Βισκόντι τον πήγε σε ένα γκέι νυχτερινό κέντρο διασκέδασης με μια ομάδα ανδρών όταν ήταν μόλις 16 ετών, κάτι που τον έκανε να νιώσει “πολύ άβολα”.
“Ήξερα ότι δεν μπορούσα να αντιδράσω. Θα ήταν κοινωνική αυτοκτονία. Αλλά ήταν η πρώτη από πολλές τέτοιες συναντήσεις”, είπε.
Είπε ότι αν ο Βισκόντι ήταν ακόμα ζωντανός, θα του είχε πει να “πάει να γ@@@” και ότι ο σκηνοθέτης “δεν έδινε δεκάρα” για τα συναισθήματά του, προσθέτοντας: “Ποτέ δεν έχω δει τόσους φασίστες και μ@@@ς όσο στον κινηματογράφο και το θέατρο. Ο Λουκίνο ήταν ο τύπος του αρπακτικού που θα θυσίαζε τα πάντα και τους πάντες για το έργο του”.
Μετά τον “Θάνατο στη Βενετία”, ο ηθοποιός πήγε στην Ιαπωνία, όπου η ταινία είχε μεγάλη επιτυχία. Εκεί, έγινε ποπ σταρ και μοντέλο, εμφανίστηκε σε πολλές διαφημίσεις και απέκτησε ένα τεράστιο γυναικείο κοινό. “Έχετε δει τις φωτογραφίες των Beatles στην Αμερική;” είπε στον Guardian το 2003. “Ήταν ακριβώς έτσι. Υπήρχε μια υστερία γύρω από αυτό”.
Υπήρξε επίσης καταξιωμένος πιανίστας και μουσικός και εμφανίστηκε σε περισσότερες από 30 ταινίες και τηλεοπτικές σειρές, κυρίως σουηδικής παραγωγής. Περιέγραψε την καριέρα του ως “χάος” και ισχυρίστηκε ότι ο ρόλος του Tadzio τον είχε στοιχειώσει μέχρι την ενηλικίωση. “Η καριέρα μου είναι μια από τις λίγες που ξεκίνησαν από την απόλυτη κορυφή και μετά πήραν την κατηφόρα”. είπε. “Ήταν μοναχικό“.
Ήταν πατέρας δύο παιδιών, τα οποία απέκτησε με την πρώην σύζυγό του, την ποιήτρια Suzanna Roman. Μία κόρη, την Robine, και έναν γιο, τον Elvin, ο οποίος πέθανε από σύνδρομο αιφνίδιου βρεφικού θανάτου σε ηλικία εννέα μηνών.
