Νίκος Γιαννόπουλος
Οι μαθήτριες και οι μαθητές του Καλλιτεχνικού Σχολείο της Αθήνας ξύπνησαν με ιδιαίτερη όρεξη την προηγούμενη Δευτέρα για να πάνε στο σχολείο τους. Είχαν ενημερωθεί τις προηγούμενες ημέρες (άτυπα, προφανώς και όχι από κάποιο “επίσημο” κανάλι επικοινωνίας) ότι στις 3 Νοεμβρίου θα καλύπτονταν, επιτέλους, τα κενά των εκπαιδευτικών στης πάσης φύσεως καλλιτεχνικές ειδικότητες (χορό, μουσική, θέατρο, κινηματογράφο κ.τ.λ.).
Φτάνοντας όμως στο χώρο του σχολείου διαπίστωσαν ότι αυτή η υπόσχεση δεν εκπληρώθηκε ποτέ. Τα κενά παρέμειναν ακάλυπτα με συνέπεια τα παιδιά να απασχολούνται μόνο τις μισές ώρες του ωρολογίου προγράμματος και μάλιστα μόνο στα “συμβατικά” μαθήματα που κάνουν όλα τα υπόλοιπα γυμνάσια και λύκεια της χώρας.
Το Libre μίλησε με γονείς μαθητών και μαθητριών που έκαναν λόγο για μία ιδιαίτερα αρνητική κατάσταση που δοκιμάζει τις αντοχές των παιδιών και τις δικές τους.
“Λέμε ότι κάθε πέρυσι και καλύτερα, εδώ και αρκετά χρόνια. Αλλά κατά την εφετινή σεζόν το κακό έχει παραγίνει. Στο Καλλιτεχνικό σχολείο δεν έχει έρθει κανένας και καμία εκπαιδευτικός καλλιτεχνικής ιδιότητας. Νιώθουμε-και τα παιδιά το νιώθουν-ότι απλά μας κοροϊδεύουν” τονίζει μητέρα που ήθελε να διατηρήσει την ανωνυμία της.
Μέσα στην εβδομάδα που μας πέρασε, ο Σύλλογος Γονέων και Κηδεμόνων εξέδωσε οργισμένη ανακοίνωση διαμαρτυρίας.
Στην ανακοίνωση διαβάζουμε ότι μέσα στον Οκτώβριο χάθηκαν 770 ώρες μαθημάτων (!) λόγω των κενών.
“Εκπαιδευτικούς δεν έχουμε, τα δρομολόγια μεταφοράς των παιδιών από και προς το σχολείο δεν λειτουργούν στο σύνολό τους, το κτίριο που “φιλοξενείται” το σχολείο είναι ακατάλληλο και δεν επαρκούν καν οι αίθουσες. Μήπως τελικά τα παιδιά μας και οι καθηγητές/τριες τους υποκρίνονται ότι είναι κάποιοι που δεν είναι, ζωγραφίζουν την καθημερινότητά τους ως ψευδαίσθηση, ζουν μέσα σε μία φανταστική χορογραφία” αναρωτιέται ο Σύλλογος στην ανακοίνωσή του.
“Τα παιδιά έχουν συνεχώς κενό καθώς λείπουν επίσης φιλόλογος, καθηγητής Αγγλικών και γυμναστής. Τις προάλλες το δικό μου παιδί είχε μάθημα την 1η, την 3η, την 5η και την 8η ώρα. Στο μεσοδιάστημα κενό. Μπορείτε να μου πείτε πως θα βρει ρυθμό αυτός ο μαθητής. Φτάνουμε στο τέλος του πρώτου δεκαήμερου του Νοεμβρίου χωρίς καμία ουσιαστική αλλαγή. Δύο μήνες τα ίδια” μας αφηγείται οργισμένος άλλος γονιός παιδιού από το Καλλιτεχνικό της Αθήνας.
Μέσα σ’ όλα το εκπαιδευτικό προσωπικό και τα παιδιά έχουν να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα της ακαταλληλότητας του κτιρίου. Το Καλλιτεχνικό Αθηνών στεγάζεται σε παλιό σχολικό κτίριο στους Αμπελόκηπους, πολύ κοντά στο γήπεδο του Παναθηναϊκού. Οι αίθουσές του δεν επαρκούν ενώ μόλις πέρυσι διαμορφώθηκαν, σύμφωνα με τα προβλεπόμενα, οι αίθουσες χορού.
Το Καλλιτεχνικό Αθηνών πρόκειται να στεγαστεί σε κτίριο στα Εξάρχεια, πλην όμως η γραφειοκρατία πολύ δύσκολα θα επιτρέψει τη μετακόμιση πριν από το τέλος της παρούσας δεκαετίας.
Οι γονείς έχουν εκφράσει πολλάκις τα αιτήματά τους στη διεύθυνση δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης του Υπουργείου Παιδείας. Παίρνουν μία μονότονη απάντηση ότι τα κενά έχουν καταγραφεί και ότι έχουν γίνει οι απαραίτητες ενέργειες για την κάλυψή τους, όμως μέχρι στιγμής τα λόγια αποδεικνύονται κούφια.
Το τρίτο κύμα των προσλήψεων εκπαιδευτικών στην πρωτοβάθμια και στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση θα γίνει, όπως έχει διαρρεύσει από το Υπουργείο, το αργότερο μέχρι τις 20 Νοεμβρίου.
Οι μαθητές του Καλλιτεχνικού σχολείου Αθηνών (αλλά και των υπόλοιπων Καλλιτεχνικών σχολείων της χώρας) ευελπιστούν ότι αυτή τη φορά η υπηρεσία δεν θα ξεχάσει να τοποθετήσει στις κενές θέσεις τους (ωρομίσθιους πρέπει να πούμε) εκπαιδευτικούς των καλλιτεχνικών ειδικοτήτων.
Οι οποίοι, ειρήσθω εν παρόδω, έχουν χαμηλότατες αποδοχές, όπως όλοι οι ωρομίσθιοι.
