Ο ΠΑΟΚ έχει ραντεβού με την Ιστορία (του) απόψε στην «καυτή» Τούμπα και ο Σταύρος Σουντουλίδης γράφει για το τι πρέπει να κάνει και ποια είναι η μόνη λύση για τους παίκτες και τον Ραζβάν Λουτσέσκου.
Ο ΠΑΟΚ έχει μπροστά του ενενήντα ή εκατό είκοσι λεπτά για να γράψει Ιστορία. Δεν βρίσκεσαι κάθε μέρα στα ημιτελικά ευρωπαϊκής διοργάνωσης. Άλλωστε, αν σας διαφεύγει ή δεν το γνωρίζετε, έχουν περάσει είκοσι οκτώ χρόνια από την τελευταία φορά που μια ελληνική ομάδα, ο Παναθηναϊκός κόντρα στη Λέγκια, τα είχε καταφέρει στο ίδιο σημείο και προκρίθηκε στα ημιτελικά.
Ο ΠΑΟΚ ξέρει τι πρέπει να κάνει. Έχει δείξει ότι μπορεί να το κάνει. Το έκανε εναντίον της Ντινάμο Ζάγκρεμπ, αλλά εδώ που φτάσαμε δεν υπάρχει άλλος δρόμος, είναι η μόνη του λύση. Ποια; Να μπει και να παίξει χωρίς αύριο!
Μια κακή βραδιά, σε διάστημα εννέα μηνών, όπως πριν από μια εβδομάδα στο Μπριζ, συγχωρείται. Αντέχεται. Περισσότερα, επειδή στα νοκ άουτ οι ομάδες... είθισται να παίζουν για να κερδίζουν προκρίσεις και όχι για να κοιτάζονται στον καθρέφτη και να θαυμάζουν την ομορφιά τους, θα είναι πρόβλημα.
Όπως έχω γράψει ο καθρέφτης του φετινού ΠΑΟΚ είναι για την (ψυχ)ανάλυση. Εγώ, για να 'μαι ειλικρινής, μέχρι τώρα στα κύπελλα Ευρώπης δεν ξέρω καμία ομάδα να 'ναι... τόσο πολύ όμορφη σ' αυτά τα νοκ άουτ ματς. Πάρτε για παράδειγμα τη Ρεάλ Μαδρίτης. Μόλις αντιλήφθηκε ότι το ματς κόντρα στη Σίτι πρέπει να πάει στα πέναλτι, «σκότωσε» κάθε ιδέα περί ομορφιάς και θεάματος. Σήμερα, είναι αυτή στα ημιτελικά και η κάτοχος του τροπαίου στο… σπίτι της!
Για καλή του τύχη, πριν από επτά ημέρες, ο ΠΑΟΚ επειδή είναι ομάδα, δεν σκόρπισε. Ο ΠΑΟΚ, επειδή είναι καλή ομάδα, θα παίξει απόψε (ποδόσφαιρο). Δεν τον φοβάμαι. Είναι μια άλλη συνθήκη, μια άλλη ομάδα, η τωρινή σε σχέση με την ομάδα που δεν τα κατάφερε πριν δύο χρόνια παίζοντας για δεύτερη φορά σε προημιτελικά ευρωπαϊκής διοργάνωσης. Αφήστε, που και η χτυπημένη από απουσίες Μπριζ δεν είναι… Μαρσέιγ.
Με εξιτάρει η ιδέα ότι στο τερέν θα βρεθούν τρεις κεντρικοί αμυντικοί κάτω των 20 ετών (ο εκπληκτικός στην Ευρώπη Κουλιεράκης από τη μια, ο 19χρονος Σπίλερς και ο συνομήλικος του Ορντόνεθ από την άλλη), αν πάντως με βάζατε να στοιχηματίσω, θα πόνταρα όλα τα λεφτά μου στην εμπειρία του 38αρη Βιεϊρίνια και όχι στις ντρίμπλες του κατά είκοσι χρόνια μικρότερου, Νούσα.
Και, επειδή ο ΠΑΟΚ είναι μεγάλη ομάδα για το επίπεδο ετούτο, πρέπει απόψε να έχει, το ένστικτο του αρπακτικού. Να απλώσει το χέρι δίχως δεύτερες σκέψεις και φοβίες, να πάρει ό,τι είναι μπροστά στα μάτια του. Και στο έλεός του. Χωρίς να υπάρχει αύριο.
Οι «ασπρόμαυροι» του Ραζβάν Λουτσέσκου δεν παύει να 'ναι μια ομάδα που «παίζει για να γουστάρει», που έχει θέσει σπάνιες βάσεις για να φτάνει σχεδόν κάθε χρόνο μακριά στα Κύπελλα Ευρώπης.
Μένει, προς το παρόν, η αποψινή ρεβάνς στο… καμίνι της Τούμπας, που τόσο μα τόσο πολύ εντυπωσιάζει και τρομάζει τους Βέλγους. Ενα γκολ θα 'ναι καλή αρχή, για στόχος. Δεν το 'βαλε στο Μπριζ, το έβαλε όμως με την Ντινάμο όταν σε μια διαφορετική συνθήκη και με περισσότερη πίεση, μετά το μπρώτο παιχνίδι, χρειαζόταν ένα γκολ παραπάνω.
Και δεν θα 'ναι καθόλου ασήμαντο τα βιβλία του κλαμπ να προκριθούν οι «ασπρόμαυροι» σήμερα στα ημιτελικά ευρωπαϊκής διοργάνωσης. Μια πρόκριση στους «4», θα αποτελεί την υψηλότερη κορυφή.
Κι αν αξιωθούν, μέσα από αυτή την πρόκριση, να φτάσουν ακόμα πιο ψηλά, ποτέ δεν ξέρεις!
Αντί επιλόγου, καλό θα ήταν να διαβάσετε το μήνυμα των οργανωμένων οπαδών του ΠΑΟΚ για την αποψινή ιστορική βραδιά στην «καυτή» Τούμπα:
«Ο Π.Α.Ο.Κ. ΜΑΣ δίνει άλλη μια ευρωπαϊκή μάχη. Γινόμαστε ο 12ος παίκτης και με όπλο την φωνή μας και μόνο σπρώχνουμε την ΟΜΑΔΑ σε άλλη μια ιστορική πρόκριση! Τα μάτια στους οργανωτές και στα παιδιά που ομορφαίνουν την κερκίδα, τα κινητά στην τσέπη και 90 λεπτά ή όσο χρειαστεί ηχητικής βίας.
ΦΟΡΤΣΑ ΠΑΟΚΑΡΑ».
