Τα βλέμματα και τον θαυμασμό όλων, κέρδισε τόσο με την εμφάνισή της όσο και με τις αθλητικές της επιδόσεις η εκρηκτική Ασημίνα Ιγγλέζου, στο Spetsathlon που πραγματοποιήθηκε στο Λουτράκι το Σάββατο 5 Σεπτεμβρίου...
Η μαμά, μοντέλο και αθλήτρια ορεινού τρεξίματος, κατάφερε να ολοκληρώσει μια απαιτητική διαδρομή, η οποία περιελάμβανε 750m. κολύμβηση, 25km ποδήλατο και 5km τρέξιμο σε 1 ώρα και 26 λεπτά.
"Ήταν ένας πολύ απαιτητικός αγώνας, στον οποίο ήθελα πολύ να συμμετάσχω για να δοκιμάσω τα όρια και τις αντοχές μου. Δεν είμαι τριαθλήτρια, αλλά νομίζω τα κατάφερα πολύ καλά. Όλοι οι συμμετέχοντες, είχαμε πραγματικά μεγάλη ανάγκη να τρέξουμε, καθώς λόγω τις πανδημίας δεν γίνονται αγώνες. Το καταφέραμε χάρη στην εξαιρετική προσπάθεια της Προέδρου και Ιδρύτριας του Spetses mini Marathon & Spetsathlon, Μαρίνα Κουταρέλλη, η οποία φρόντισε κυριολεκτικά και την τελευταία λεπτομέρεια για να πραγματοποιηθεί ο αγώνας εν μέσω πανδημίας", αναφέρει η Ασημίνα Ιγγλέζου στο loutraki365.gr
Και μπορεί το μικρό της όνομα να είναι Ασημίνα, ωστόσο κέρδισε το χρυσό στις καρδιές όλων όσοι παρακολούθησαν το Spetsathlon στο Λουτράκι. Ο λόγος; Στο παρακάτω video:
Όσο για τα σχέδιά της για το μέλλον; "Στόχος μου είναι να τρέξω το 2021 στα Ιμαλάια, σε έναν αγώνα 900 χιλιομέτρων. Η δυσκολία της διαδρομής, έγκειται στο γεγονός ότι όλα τα χιλιόμετρα θα γίνουν σε μεγάλο υψόμετρο (συνολικά πρόκειται για 27.000 υψομετρικά μέτρα)".
Κι αν σας φαίνεται αδύνατο, είναι επειδή δεν γνωρίζετε, πιθανώς, ότι η Ασημίνα ήρθε το 2019 αντιμέτωπη με τη μεγαλύτερη πρόκληση στα βουνά του κόσμου στο δυσκολότερο αγώνα ορεινής υπεραντοχής, το “Tor des Geants”, ή αλλιώς «Το Γύρο των Γιγάντων».
Πρόκειται για μια δοκιμασία μοναχικής προσπάθειας αθλητών, οι οποίοι καλούνται να διανύσουν σε έξι ημέρες μια απόσταση 350 χιλιομέτρων σε μονοπάτια που περιτρέχουν τις πλαγιές από τις ψηλότερες κορυφές, τους «Γίγαντες» των Άλπεων (Μοντ-Μπλάνκ, Μάτερχορν, Μόντε-Ρόζα, Γκραν-Παραντίσο). Κορυφαίοι αθλητές του ορεινού τρεξίματος έχουν δοκιμάσει τις δυνάμεις τους στο συγκεκριμένο αγώνα, που γίνεται κάθε Σεπτέμβριο από το 2011.
Νικητής είναι εκείνος που όχι μόνο είναι ο γρηγορότερος αλλά εκείνος που θα αντέξει στην συνεχόμενη αϋπνία, τον πόνο και τις κακουχίες τριών τουλάχιστον ημερών, όσο και η επίδοση περίπου του νικητή κάθε χρόνο.
Η διαδρομή του αγώνα, ανεβοκατεβαίνει συνεχώς στις πλαγιές των βουνών που περιβάλουν την κοιλάδα της Αόστα, διαγράφοντας έναν κύκλο με αρχή και τέλος το ορεινό θέρετρο Κουρμαγιέ. Οι συνολικοί ανήφοροι που καλούνται να ανέβουν οι αθλητές του αγώνα, φτάνουν στο σύνολο τα 27.000 μέτρα!
Ένα ύψος που για να γίνει κατανοητό, αρκεί να βάλουμε τρία Έβερεστ, το ένα πάνω στο άλλο! Η δυσκολία του Tor, φαίνεται και από το ποσοστό των αθλητών που καταφέρνουν να τερματίσουν κάθε χρόνο, και το οποίο δεν ξεπερνά το 60%.
Κι όμως! Η Ασημίνα κατάφερε να τερματίσει και είναι η πρώτη Ελληνίδα που καταφέρνει κάτι τέτοιο.
Κι αν ακόμα δεν πειστήκατε ότι η Ασημίνα εκτός από εξωτερική ομορφιά έχει και εσωτερική, να αναφέρουμε ότι στον 34ο Μαραθώνιο της Αθήνας, η Ασημίνα έτρεξε σπρώχνοντας το αμαξίδιο του Άγγελου, του φίλου της μικρής Μαριλένας ή «ένας άγγελος στην Γη» όπως αλλιώς την αποκαλούν που πάσχει από μια πολύ σπάνια ασθένεια, το σύνδρομο Οκαμότο, την οποία συνόδευε ο πατέρας της και το σκυλάκι της η Μαλού. Και τερμάτισε τα 42.195 χλμ της κλασσικής διαδρομής στέλνοντας ένα μήνυμα ελπίδας σε όλους.
Αντιφατικό; Ποιος είπε ότι η ultra Ασημίνα Ιγγλέζου είναι ένας συμβατικός άνθρωπος;
