Παγκόσμιο πρωτάθλημα πόλο στη Σιγκαπούρη. Χρυσό τα κορίτσια και χάλκινο οι άντρες. Άθλος, θρίαμβος και ένα τεράστιο μπράβο σε όλους. Και κυρίως στις αθλήτριες, τους αθλητές και τους προπονητές τους.

Αν αναλογιστούμε τις συνθήκες προπόνησης και γενικά της καθημερινότητας σε σχέση με τους ξένους να ξέρετε ότι τα παιδιά έχουν κάνει υπέρβαση.

Και βρίσκονται στην κορυφή, διότι πραγματικά έχουν ταλέντο και το αξίζουν.

Αν μάλιστα, δεν έχουν το άγχος της επαγγελματικής αποκατάστασης και προπονούνται σε πισίνες με συνθήκες πρωταθλητισμου, να είστε βέβαιοι ότι για πολλά χρόνια ακόμη το ελληνικό πόλο θα είναι στην κορυφή.

Γιατί είναι στο dna του Ελληνα. Γενικά η πισίνα και η θάλασσα. Έχουμε παράδοση σε αθλήματα όπως είναι το πόλο, η ιστιοπλοϊα και η κωπηλασία.

Για το δε πόλο εδώ και χρόνια το γράφω ότι για εμένα πρέπει να θεωρείται το εθνικό μας άθλημα. Σύμφωνα τουλάχιστον με τις επιτυχίες και τις διακρίσεις σε ολυμπιακούς αγώνες, παγκόσμια και ευρωπαϊκά πρωταθλήματα.

Διαθέτουμε σπουδαίους αθλητές και αθλήτριες, εξαιρετικούς προπονητές και μας ταιριάζει γάντι. Και μακάρι αυτά τα δύο μετάλλια να αποτελέσουν τον κράχτη για τα νέα παιδιά να στραφούν στη πισίνα και να γίνουν  οι αυριανοί πρωταθλητές.