Ο Βασίλης Βλαχόπουλος γράφει για τις ώρες που απέμειναν για την επικύρωση της ιστορικής αλλαγής στην ΚΑΕ Άρης και των πρώτων κινήσεων για τη δημιουργία ομάδας που γίνονται παράλληλα των διαδικαστικών που αφορούν τη μεταβίβαση.
Καλώς εχόντων των πραγμάτων, εντός των επόμενων ωρών θα σηματοδοτηθεί την αλλαγή μιας εποχής και την απαρχή μιας άλλης. Χέρι στη φωτιά δεν βάζω για το αν θα γίνει αύριο (27/6) το πρωί γιατί η περιβόητη ανακοίνωση επικύρωσης της οριστικής συμφωνίας επρόκειτο να εκδοθεί στην αρχή της εβδομάδας αλλά η αγοροπωλησία μιας μεγάλης αθλητικής ανώνυμης εταιρίας δεν αποτελεί εύκολη υπόθεση. Ειδικά όταν οι ορκωτοί λογιστές βρίσκονται σε στάδιο αποτύπωσης της οικονομικής κατάστασής της. Από τη φύση του, ο κόσμος προτρέχει. Το ίδιο ισχύει φυσικά και με τον κλάδο μου ο οποίος ήδη έχει σχηματίσει τον ελληνικό κορμό μεταφέροντας (μετά βεβαιότητας) πληροφορίες οι οποίες διαψεύδονται πανηγυρικά.
Ο φίλαθλος κόσμος του Άρη νιώθει έντονη προσμονή. Το δάχτυλο είναι κολλημένο στο πλήκτρο της ανανέωσης της ιστοσελίδας (F5) φανερώνοντας την ανυπομονησία του. Ταυτόχρονα γίνεται δέκτης ενός όγκου πληροφοριών οι οποίες – σε μεγάλο βαθμό – δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα. Τούτο είναι επικίνδυνο ως προς την αποδοχή των πραγματικών κινήσεων. Αυτό που σίγουρα χρειάζεται να καταλάβει και τουλάχιστον στο Gazzetta το έχουμε επισημάνει αρκετές φορές – είναι ότι η επόμενη σεζόν θα αποτελέσει την πρώτη ενός πενταετούς πλάνου.
Ως ένα βαθμό θα έχει διερευνητικό έως αναγνωριστικό χαρακτήρα και θα χρησιμοποιηθεί για να γίνουν πράγματα τα οποία δείχνουν εύκολα στην πράξη, αλλά απαιτούν χρόνο. Αυτά στοχεύουν στην εταιρική και αγωνιστική οργάνωση. Ο Άρης δεν τα είχε στον βαθμό που όφειλε να τα έχει. Αυτή η αδυναμία κρύφτηκε τη χρονιά της εκτόξευσης (2023-24), αλλά αναδείχθηκαν στην πιο άσχημη μορφή τους στην περσινή. Αναδείχθηκε δε όταν άρχισαν να γράφονται οι πρώτες παράγραφοι αυτής της ιστορίας ή μάλλον της συζήτησης για την ιστορική αλλαγή.
Ο Νίκος Ζήσης κάνει αθόρυβα τη δουλειά του
Υπάρχουν φυσικά και πράγματα τα οποία… ο κόσμος τα’ χει τούμπανο κι εμείς κρυφό καμάρι. Ο Νίκος Ζήσης δεν κρύβεται κινούμενος στην αγορά, δεν (του) επιτρέπεται όμως και να φανερωθεί. Και πώς να το κάνει όταν τα διαδικαστικά παραμένουν σε φάση ολοκλήρωσης, πριν καλά-καλά ανακοινωθεί η ιστορική αλλαγή με την είσοδο του επενδυτικού οργανισμού; Ας έχουμε λογική. Και ο λεγάμενος χαρακτηρίζεται για τη σοβαρότητά και τη μεθοδικότητά του.
Ναι, προφανώς κινείται για τη δημιουργία του ελληνικού κορμού. Ο Στέλιος Πουλιανίτης επιστρέφει, εξαιρετικά πιθανό είναι να συμβεί το ίδιο με τον Γιώργο Καλαϊτζάκη ενώ ο Γιώργος Τανούλης ετοιμάζεται να διανύσει την απόσταση Αθήνας-Θεσσαλονίκης αν ήδη δεν το έχει κάνει. Προφανώς υπάρχουν στον σχεδιασμό οι Γιώργος Καλαϊτζάκης, Κώστας Αντετοκούνμπο παράλληλα της υπογραφής νέου συμβολαίου με τον Λευτέρη Μποχωρίδη. Και ο Μήτρου Λονγκ θα απασχολήσει. Στην ελληνική αγορά, τα κουκιά είναι μετρημένα. Μοιραία, περιορισμένες είναι και οι επιλογές. Ο Άρης θα συζητήσει με οτιδήποτε ποιοτικό μπορεί να ταιριάξει στον αγωνιστικό σχεδιασμό του και κυρίως, στη φιλοδοξία του.
Ο Άρης έχει «προσλάβει» μια ντουζίνα προπονητές!
Με πάσα ειλικρίνεια, είναι το αγαπημένο μου θέμα. Μια ντουζίνα προπονητές φέρονται να συζητούν ταυτοχρόνως με τον Άρη. Έχω την αίσθηση ότι υπάρχει το εκκωφαντικό 0/12 (!). Από τον Φώτη Κατσικάρη, τον Ηλία Κατζούρη και τον Δημήτρη Πρίφτη ο οποίος έδωσε τον λόγο του κι έχει αποφασίσει εδώ και μια εβδομάδα να παραμείνει στην Ιταλία για τουλάχιστον μια σεζόν. Οι εκτιμήσεις περιστρέφονται γύρω από τις σχέσεις του Νίκου Ζήση και τους παλιούς προπονητές του. Όσοι έχουν καλή σχέση με τον νέο τζένεραλ μάνατζερ αυτομάτως είναι και υποψήφιοι για την τεχνική ηγεσία.
Όπως έγινε για παράδειγμα με τον Λούκα Μπάνκι ή τον Αντρέα Τρινκιέρι με τον οποίον συνυπήρξαν σε Ούνικς Καζάν και Μπάμπεργκ. Όλοι τους είναι καλοί προπονητές αλλά τα κριτήρια της τελικής επιλογής διαφέρουν. Πράγματι ο Άρης βρίσκεται σε τελικές επαφές με δύο προπονητές για να καταλήξει στον εκλεκτό. Αν «στραβώσει» κάτι, τότε ναι, θα ανοίξει τη λίστα των υπολοίπων επιλογών. Προς το παρόν δεν το έχει κάνει. Προφανώς ο Νίκος Ζήσης έχει συγκεκριμένο κύκλο ανθρώπων τους οποίους εμπιστεύεται και θα ακούσει τις απόψεις τους. Ήδη το κάνει.
Καταλήγοντας, βάσει των σημερινών πληροφοριών, είναι πολύ πιθανό αύριο (27/6) να τελειώσουν όλα. «Αμήν», θα γράψω κι εγώ για μια διαδικασία η οποία διατηρεί άπαντες σε εγρήγορση. Τουλάχιστον αυτή η ανυπομονησία είναι ευχάριστη…
