Σε μια μη ομαλή αγωνιστικά σεζόν, ο Παναθηναϊκός ξεκίνησε κατακαλόκαιρο στην Ευρώπη φτάνοντας ως και την άνοιξη πριν αποκλειστεί από τη διαδοχικά δις φιναλίστ του Conference League Φιορεντίνα. Ζητούμενο εν όψει της επόμενης για τους συνεχώς βελτιωμένους μετά την ευρωπαϊκή επάνοδό τους πράσινους είναι να φροντίσουν πως δεν θα είναι, επίσης, μη ομαλή. Εντός και εκτός συνόρων.
Ακούγεται υπερβολική η εκτίμηση πως ένα παιχνίδι που οδηγεί σε προημιτελικά του Conference League, το αποψινό της ρεβάνς με τη Φιορεντίνα στο “Αρτέμιο Φράνκι”, μπορεί να λογίζεται ως το σημαντικότερο των τελευταίων δεκαπέντε χρόνων του Παναθηναϊκού, του διαστήματος δηλαδή από την αμέσως προηγούμενη φορά που οι πράσινοι έφτασαν ακριβώς σε τελική οκτάδα διεθνούς διοργάνωσης.
Ειδικότερα από τη στιγμή που σε αυτά δεκαπέντε χρόνια, όλα κι όλα, τρία εγχώρια Κύπελλα έχουν κατακτήσει, μένοντας μακριά από τα πρωταθλήματα (και αρκετές φορές ακόμη και από τη διεκδίκησή τους) και χωρίς να έχουν καν συμμετάσχει σε οποιοδήποτε ευρωπαϊκό τουρνουά στο ένα τρίτο αυτού του διαστήματος, ζώντας, φέτος, μόλις την τρίτη σεζόν μετά την ευρωπαϊκή επάνοδό τους.
Στην πρώτη, πρόπερσι, ο αποκλεισμός ήρθε κατακαλόκαιρο, με το καλημέρα. Πέρυσι, ο Παναθηναϊκός άγγιξε μια μοναδική υπέρβαση για να πάρει θέση στους ομίλους του Champions League. Αρκέστηκε στους αντίστοιχους του Europa, έχοντας σε ένα πολύ απαιτητικό γκρουπ αξιοπρεπή παρουσία.
Φέτος, βάσει των όσων ήρθαν στον δρόμο του το καλοκαίρι, δεν πέτυχε – γιατί δεν ήταν τέτοιο – το αυτονόητο για να φτάσει στη Group Stage του Conference League. Κάθε άλλο. Έστω με παλινωδίες το έκανε κατά τη διάρκειά της και στον πρώτο, ενδιάμεσο, νοκ-άουτ γύρο. Η δις, διαδοχικά, φιναλίστ των τελευταίων διοργανώσεων, φάνταζε εμπόδιο υψηλότερο από το μπόι των «πρασίνων».
Αποδείχτηκε και ανυπέρβλητο. Όχι γιατί ο Παναθηναϊκός ήταν χειρότερος. Πριν μια εβδομάδα στο Στάδιο, ήταν καλύτερος στα 2/3 της αναμέτρησης. Απόψε, στη Φλωρεντία, μοιράστηκε από ένα ημίχρονο με τους βιόλα. Κάκιστος στο πρώτο, ήταν τυχερός που δεν πήγε στην ανάπαυλα με σκορ βαρύτερο από το 2-0.
Πολύ βελτιωμένος, σαφώς ανώτερος, ως και κυριαρχικός στο δεύτερο, η ζαριά της αλλαγής σχηματισμού από τον Ρουί Βιτόρια βοήθησε και έτσι έφερε τη Φιορεντίνα στην πρέσα μέχρι και το τέλος, οπότε και οι πράσινοι διεκδικούσαν ένα επιπλέον ημίωρο για να κυνηγήσουν, στην παράταση πια, την πρόκριση.
Η πίεση των γηπεδούχων φάνηκε ανάγλυφα από τον τρόπο που πανηγύρισαν το εισιτήριο για την τελική οκτάδα. Από το πόσο physical γύρισαν και αυτοί το ύφος, το στιλ και του δικού τους παιχνιδιού στο δεύτερο πια σαρανταπεντάλεπτο. Ενδεικτικά όλα τούτα και της αγωνιστικής κατάστασής τους. Δεν ήταν καλά, σε αρνητικό μομέντουμ, με πολλή γκρίνια και μουρμούρα (ενδεχομένως περισσότερη της σταθερής το τελευταίο διάστημα για το «τριφύλλι»), με αφόρητη πίεση σε προπονητή, επιτελείο, διοίκηση και παίκτες.
Υπό αυτό το πρίσμα, αυτή η εβδομάδα που τη βρήκε μπροστά του ο Παναθηναϊκός ήταν ιδανική. Για να μειώσει αποστάσεις (που δεδομένα υπάρχουν), για να καλύψει κενά, να υπερκεράσει με το δικό του κίνητρο για διάκριση και υπέρβαση τις όποιες διαφορές. Και η αλήθεια είναι πως και στα δύο παιχνίδια, φάνηκε, έδειξε πως το μπορεί. Πως θα το μπορούσε.
Τρεις φάσεις “έφαγε” στο πρώτο ημίχρονο στην Αθήνα, δύο γκολ δέχτηκε. Μία όλη και όλη έβγαλαν οι βιόλα απόψε στο δεύτερο, ένα γκολ βρήκαν. Αυτή, ουσιαστικά, είναι και η ουσία στις τρεις (και κάτι) ώρες μπάλας των δύο ομάδων από Πέμπτη σε Πέμπτη: οι στιγμές της Φιορεντίνα και το πραγματικά πολύ άσχημο πρώτο αποψινό ημίχρονο του Παναθηναϊκού (όπου ναι, με στοιχειώδη ευστοχία οι περυσινοί και προπέρσινοι φιναλίστ θα είχαν τελειώσει, από τότε, τα πάντα).
Αν η εξέλιξη, η πρόοδος είναι πάντα το ζητούμενο σε έναν αθλητικό οργανισμό, τότε σε διεθνές επίπεδο ο Παναθηναϊκός τη διαμορφώνει τα τελευταία χρόνια. Προφανώς και παίζουν ρόλο τα αντανακλαστικά, ως και γονιδιακά, βιώματα, εμπειρίες, κέρδη, παραστάσεις του συλλόγου. Αυτά δεν χάνονται, δεν λησμονούνται. Ανασύρονται όταν δημιουργούνται (ή προκύπτουν έστω) οι συνθήκες για να μπολιαστούν.
Σε μη ομαλή πορεία – γιατί τέτοια δεν είναι σε καμία περίπτωση αγωνιστικά η φετινή – οι «πράσινοι» μπόρεσαν να επιμηκύνουν τη διεθνή τους παρουσία. Ξεκίνησαν κατακαλόκαιρο, έφτασαν άνοιξη. Θα μπορούσαν να πάνε και μακρύτερα, σταμάτησαν κόντρα σε μια αν όχι ανώτερη, τουλάχιστον ποιοτικότερη και αποτελεσματικότερη, πιο προσεκτική ομάδα.
Δεν θα άλλαζε με μια αποψινή ενδεχόμενη πρόκριση το πρόσημο της σεζόν τους. Θα χρειάζονταν περισσότερα (ευρωπαϊκά, γιατί τα επιβεβλημένα εγχώρια αγνοούνται για ακόμη μια χρονιά) για να γίνει κάτι τέτοιο. Θα άλλαζε όμως η από εδώ και πέρα στόχευση της, η επίγευσή της, από την ανακύκλωση της εγχώριας μιζέριας.
Και αυτό είναι που χρειάζεται, εν όψει πια της νέας σεζόν. Να δημιουργηθούν, να προσφερθούν (αναλόγως…) οι προϋποθέσεις ώστε είτε εντός – όπου και εκεί πλέον τα χρόνια είναι πάρα πολλά… -, είτε εκτός συνόρων, να διασφαλιστεί μια ομαλή, αγωνιστικά πορεία.
ΑΝΤΩΝΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΔΗΣ
Βιτόρια: “Περήφανος για την εικόνα των παικτών μου στο δεύτερο μέρος”
Ο Ρουί Βιτόρια στο Φιορεντίνα - Παναθηναϊκός
Ο Ρουί Βιτόρια έμεινε ευχαριστημένος με την εικόνα του Παναθηναϊκού στο δεύτερο μέρος, καθώς θεωρεί ότι οι πράσινοι μπορούσαν να στείλουν το ματς στην παράταση με ένα ακόμη γκολ.
Αναλυτικά όσα δήλωσε ο Ρουί Βιτόρια στην COSMOTE TV: Για το ματς: ” Πράγματι η εικόνα στο πρώτο μέος δεν ήταν αυτή που θέλαμε, δώσαμε μέτρα στον αντίπαλο. Μπορούσαμε να ήμασταν πιο επιθετικοί στην άμυνά μας, τα γκολ ήταν προϊόν παθητικότητας που είχαμε. Παρότι ήμασταν συμπαγείς θέλαμε να έχουμε την κατοχή και να δημιουργήσαμε και εμείς ευκαιρίες αλλά δεν τα καταφέραμε.
Στο δεύτερο μέρος όμως πιέσαμε, είχαμε πολλές ευκαιρίες για να σκοράρουμε. Ακόμα και στο 3-0 οι παίκτες μου το πίστεψαν και πάλεψαν για να σκοράρουν. Ο αντίπαλος έκανε γκολ τις ευκαιρίες του, εμείς δεν το καταφέραμε. Είμαι περήφανος για την ομάδα μου, είδα μια ομάδα μαχητική που δεν τα παράτησε ποτέ“.
Για την τριάδα στην άμυνα: “Ήταν κάτι που είχαμε προετοιμάσει με βάση τον αντίπαλο και το παιχνίδι. Ο Ιωαννίδης μπήκε καλά, βοήθησε πολύ στο κομμάτι. Με την τριάδα στην άμυνα τα μπακ ήταν ψηλά και πιέζαν για να σκοράρουν.
Πήραμε τα ρίσκα μας στο δεύτερο μέρος, δεν τα παρατήσαμε, μπορούσαμε το δεύτερο γκολ για να στείλουμε το ματς στην παράταση“.
ΘΩΜΑΣ ΤΖΟΥΒΑΡΑΣ
