Η γνωριμία μου με τον αείμνηστο Γιώργο ανάγεται στα παιδικά μας χρόνια. Ξεκίνησε από τις γειτονιές της Περαχώρας και το Δημοτικό της Σχολείο, συνεχίστηκε στις ποδοσφαιρικές αλάνες του Χωριού μας και της Λίμνης Ηραίου και ολοκληρώθηκε στον κοινό μας επαγγελματικό βίο.
Η επαγγελματική του διαδρομή ήταν απόλυτα επιτυχημένη, φθάνοντας στον βαθμό του Υποστρατήγου ε.α. της Ελληνικής Αστυνομίας.
Υπηρέτησε, για πολλά χρόνια, σε Τμήμα Τροχαίας, στο οποίο πρόσφερε, από καρδιάς, με αγάπη, ζήλο και αφοσίωση, προς όφελος του οδηγού-πολίτη.
Μιλούσε συχνά και με υπερηφάνεια για το Τμήμα Τροχαίας Μεγάρων, για τους συνεργάτες του και για τις εμπειρίες του σχετικά με σοβαρά τροχαία ατυχήματα, τις προτάσεις του, προς λήψη μέτρων, για μείωση των τροχαίων ατυχημάτων, καθώς και για κυκλοφοριακές ρυθμίσεις στην εθνική οδό Αθηνών-Κορίνθου.
Αποστρατεύτηκε και συνέχισε την προσφορά του, προς το κοινωνικό σύνολο, αγωνιζόμενος, αυτήν τη φορά, στον πολιτικό στίβο και συγκεκριμένα στην τοπική αυτοδιοίκηση για μια καλύτερη προοπτική στη διαχείριση των θεμάτων του Δήμου μας.
Στις δημοτικές εκλογές του 2010 εξελέγη Δημοτικός Σύμβουλος και διετέλεσε Αντιδήμαρχος Οικονομικών και Διοικητικών Υπηρεσιών μέχρι τη λήξη της θητείας του, αφήνοντας ανεξίτηλο το στίγμα του.
Παράλληλα, με την Αγαπημένη του Σύζυγο Αφροδίτη απέκτησαν δύο υπέροχα παιδιά, τον Δημήτρη και την Πηγή. Επιστήμονες σήμερα, θεωρούνται άξιοι συνεχιστές των Αρχών και των Αξιών που τους μεταλαμπάδευσαν οι γονείς τους.
Ως Αξιωματικός αλλά και ως Άνθρωπος διακρίθηκε για τον εξαίρετο χαρακτήρα του, τη διακριτικότητά του, την υπομονή του, τη μετριοφροσύνη του και την αλληλεγγύη του προς τον πάσχοντα συνάνθρωπο.
Ο αείμνηστος Γιώργος κέρδισε τον αγώνα της ασφάλτου αλλά η υγεία του δεν του επέτρεψε να κερδίσει ολόκληρο τον αγώνα της ζωής, φεύγοντας νωρίς και χωρίς να πιούμε, μαζί, εκείνον τον καφέ που συζητούσαμε, κατά τις τελευταίες μας τηλεφωνικές επικοινωνίες.
Θερμά συλλυπητήρια στην οικογένειά του και στους συγγενείς του!
Αιωνία σου η μνήμη φίλε και συνάδελφε Γιώργο!
