Ο καινούργιος χρόνος που περιμένει στη γωνία είναι και αυτός όπως και οι προηγούμενοι: ένα ακόμη μικρό παιδί γυμνό. Ο γέρικος χρόνος που εξάντλησε τις στιγμές του στον πλανήτη θα το συναντήσει.

Μόλις το χαιρετήσει, θα πέσει ευθύς νεκρός μπροστά στα πόδια του δίχως να προλάβει να το προειδοποιήσει για ό,τι του επιφυλάσσει η διαδρομή.

Το μικρό γυμνό παιδί, όπως όλα τα μικρά παιδιά που δεν έχουν γνωρίσει τον θάνατο, θα κοιτάξει τον ηλικιωμένο και δεν θα ξέρει αν θα πρέπει να στενοχωρηθεί ή να χαρεί. Ανυποψίαστο θα στρέψει το βλέμμα ανατολικά όπου ανοίγεται το φως και θα προχωρήσει αθώο, δίχως ντροπή, προς τα δισεκατομμύρια βλέμματα που θα το παρακολουθούν γυμνό, όπως γεννήθηκε. Κάποια μέρα, όχι πολύ μακρινή, θα νιώσει το αίσθημα της ντροπής και θα μας ζητήσει ρούχα να σκεπάσει τη γύμνια του. 

Εξαρτάται πια από μας να το ντύσουμε με τέτοιο τρόπο ώστε να μην καλύψουμε την αθωότητά του και να μην φτάσουμε να ντρεπόμαστε γι' αυτό.

Καλή χρονιά...

Η συντακτική ομάδα του loutraki365.gr