Ήταν γόνος αριστοκρατικής οικογένειας χρυσοχόων της ΚωνσταντινούποληςΟ Λάμπρος Κωνσταντάρας γεννήθηκε στις 13 Μαρτίου του 1913 στην οδό Πλουτάρχου 13.

Οι φίλοι του τον πείραζαν για την αλληλουχία του αριθμού 13 στη ζωή του με αποτέλεσμα ο αγαπημένος κωμικός να πιστεύει σε προλήψεις.

Το πραγματικό επίθετο της οικογένειας ήταν Τσολάογλου.

Ήταν γόνος αριστοκρατικής οικογένειας χρυσοχόων της Κωνσταντινούπολης που εγκαταστάθηκε στην Ελλάδα πριν από τη Μικρασιατική Καταστροφή.

Σύμφωνα με την οικογενειακή παράδοση ο Κωνσταντάρας προοριζόταν να γίνει αξιωματικός του Ναυτικού. Η αγάπη του για το θέατρο τον οδήγησε να το σκάσει από τη Σχολή Υπαξιωματικών της Κέρκυρας κινδυνεύοντας να περάσει από στρατοδικείο. Η περιπέτεια του όμως δεν τελείωσε εκεί αφού οι γονείς του τον έστειλαν το 1931 στο Παρίσι για να ειδικευτεί στα μυστικά της κοσμηματοποϊίας και να γίνει εκτιμητής πολύτιμων λίθων.

Επιστρέφοντας στην Ελλάδα ο Κωνσταντάρας άρχισε να εργάζεται ως κομπάρσος στο θέατρο ΑΤΕΝΕ του Λουί Ζουβέ. Λίγο αργότερα, βρέθηκε να φοιτά στη Σχολή του Λουί Ζουβέ και στη συνέχεια έκανε το ντεμπούτο του στη σκηνή. Ο Κωνσταντάρας έπαιξε και στον Γαλλικό κινηματογράφο με το όνομα Constan Daras.

Στην Αθήνα εμφανίστηκε στο θίασο της Κοτοπούλη συμμετέχοντας στον «Δον Ζουάν» του Ωμπέ, συνέχισε στο θίασο του Αργυρόπουλου με το «Στραβόξυλο» του Ψαθά, κ.ά.

Ευρέως γνωστός έγινε πρωταγωνιστώντας σε ταινίες της Φίνος Φιλμ, όπως: «Διακοπές στην Αίγινα», «Η Αλίκη στο ναυτικό», «Η Λίζα και η άλλη», «Η χαρτοπαίχτρα», «Ο γεροντοκόρος», «Υιέ μου υιέ μου», «Υπάρχει και φιλότιμο», «Ο στρίγκλος που έγινε αρνάκι», «Ο φαφλατάς», «Κάτι κουρασμένα παλικάρια», «Τζένη Τζένη».