Νίκη Σερέτη: Φοβόμουν να κάνω παιδί γιατί σκεφτόμουν το χρώμα του

Μετά από 12 χρόνια απουσίας από την τηλεόραση η ηθοποιός Νίκη Σερέτη επιστρέφει στην τηλεοπτική οθόνη μέσα από το Mega και την τηλεοπτική σειρα «Το αύριο μας ανήκει».

 

«Μένω σταθερή στις αξίες μου που αφορούν στερεότυπα και την τυποποίηση μου ως ηθοποιό. Δεν θέλω να τυποποιούμαι ως ηθοποιός», τόνισε. «Μου έρχονταν συνέχεια ρόλοι που εστίαζαν στο χρώμα μου και αυτό με κούραση», πρόσθεσε σε συνέντευξη στο «Πάμε Δανάη!».

 

«Αναφέρομαι ως η πρώτη μιγάδα ελληνίδα ηθοποιός και μακάρι να άνοιξα το δρόμο για τα παιδιά της επόμενης γενιάς. Χαίρομαι που το MEGA είναι ένα ανοιχτό κανάλι που αγκαλιάζει και τη δική μου διαφορετικότητα, παλαιότερα δεν ήταν τόσο εύκολο », σημείωσε.

 

Νίκη Σερέτη: Στην ηλικία μου δεν θα έκανα παιδί

 

Για την περίπτωση να γίνει μαμά η ηθοποιός ανέφερε: «Στην ηλικία μου δεν θα έκανα παιδί, γιατί ένα παιδί χρειάζεται αντοχές. Απωθούσα την ιδέα ενός παιδιού, έχω γαμοφοβία και με έλκυαν οι νάρκισσοι που χρειάζονταν ντάντεμα, αλλά θέλω πλέον να νταντέψουν και εμένα» τόνισε.

 

«Κακοποιητικές συμπεριφορές ως γυναίκα συνάντησα στον επαγγελματικό μου χώρο. Ο θαυμασμός για κάτι εξωτικό και διαφορετικό μπορεί να γίνει αρρωστημένος και ενοχλητικός», αποκάλυψε.

 

«Με το δίδυμο αδελφό μου μεγαλώσαμε με ανάδοχη οικογένεια και χρειάστηκε να φροντίσω την ανάδοχη μητέρα μου ως το τέλος. Δεν ζει ούτε ο βιολογικός μου πατέρας και δεν τον έχω ζήσει ποτέ στην καθημερινότητά μου» είπε η Νίκη Σερέτη.

 

«Δεν έχω συναντήσει ποτέ τη βιολογική μου μητέρα και δεν ήμουν ποτέ σίγουρη έαν ήθελα να την αναζητήσω, αλλά μέσα μου όλα αυτά είναι τακτοποιημένα», πρόσθεσε.

 

Σχετικά με τα σχολικά της χρόνια ανέφερε: «Στο σχολείο ήμουν μοναχική, αδύνατη, αδιάφορη, με γυαλάκια. Καθόμουν στο τελευταίο θρανίο. Bulling τότε ονομάζαμε διάφορα πράγματα που τρυπούσαν την ψυχούλα μου και τα έπαιρνα μέσα μου. Φοβόμουν να κάνω παιδί γιατί σκεφτόμουν το χρώμα του και σε τι κόσμο θα το φέρω. Δεν ήθελα να βιώσει όσα βίωσα εγώ», αποκάλυψε.

 

«Με έβλεπα στον καθρέπτη και δεν μου άρεσα. Δεν με ήθελα, αλλά χαίρομαι που τα πέρασα όλα αυτά. Πριν από μια δεκαετία, αφού τελείωσα την ψυχοθεραπεία και στάθηκα στα πόδια μου χωρίς πατερίτσες, άρχισα να με βλέπω πιο καθαρά».