Σε ματς καρμπόν μ’ αυτό του Άιμπροξ ο Παναθηναϊκός ήταν ξανά σπάταλος, πλήρωσε την αστοχία του και αποκλείστηκε. Η επόμενη μέρα, έχει βάσεις, αλλά δεν είναι εύκολη.
Δύο ενενηντάλεπτα, συνολικά 27 τελικές, αμέτρητες ακόμη χαμένες καλές στιγμές από λάθος στην τελική επιλογή. Επτά-οκτώ χαμένες μεγάλες ευκαιρίες και μόνο ένα γκολ. Ο Παναθηναϊκός ήταν κυρίαρχος για περίπου 120 λεπτά κόντρα στη Ρέιντζερς (60 στο παιχνίδι του Άιμπροξ και άλλα τόσα στη ρεβάνς της Αθήνας), αλλά κατάφερε να αποκλειστεί. Γιατί περί κατορθώματος πρόκειται βάσει της εικόνας των δύο ομάδων.
Ο Παναθηναϊκός έχασε μια μοναδική ευκαιρία να εξασφαλίσει από την προτελευταία μέρα του Ιουλίου την ευρωπαϊκή του παρουσία, τουλάχιστον στους ομίλους του Europa League, αλλά και την ηρεμία του για όλη τη σεζόν. Βρήκε μια ανέτοιμη ομάδα και δεδομένα όχι καλύτερή του μπροστά του, αλλά αποκλείστηκε. Κρίμα για την εικόνα των πράσινων, κρίμα για τα δύο εξαιρετικά 60λεπτα των δύο παιχνιδιών, αλλά όχι άδικος ο αποκλεισμός.
Σε καμιά περίπτωση δεν μπορεί να χαρακτηριστεί άδικος. Σ’ αυτό το επίπεδο είναι αδικαιολόγητο να σπαταλάς τόσες ευκαιρίες, είναι αδικαιολόγητο να μην υπάρχει καθαρό μυαλό στην τελική προσπάθεια, στην τελική απόφαση. Ο Παναθηναϊκός πλήρωσε μια μεγάλη αδυναμία του, την οποία κουβαλά από την περσινή χρονιά και δεν φρόντισε να τη διορθώσει.
Ματς καρμπόν με της Σκωτίας
Το παιχνίδι του ΟΑΚΑ ήταν ακριβώς ίδιο μ’ αυτό της Σκωτίας. Ο Παναθηναϊκός ήταν εξαιρετικά στημένος στον αγωνιστικό χώρο, πίεση για σεμινάριο, πολλά κλεψίματα, ανάγκασε την αντίπαλό του, τη Ρέιντζερς να μην μπορεί να αλλάξει… δεύτερη πάσα. Κυριαρχικό πρώτο ημίχρονο, με τη διαφορά των δύο ομάδων στις τέσσερις γραμμές του ΟΑΚΑ να μοιάζει πολύ μεγάλη.
Ο Τζούριτσιτς έκανε ένα από τα καλύτερα παιχνίδια του με το τριφύλλι στο στήθος, κατέθεσε ψυχή, ο Μαξίμοβιτς ήταν φοβερός στην πίεση, ο Τσιριβέγια συνέχισε τις εμφανίσεις τοπ επιπέδου, δείχνοντας ότι στο μέλλον θα αποτελέσει έναν κομβικό κρίκο για τον Παναθηναϊκό. Το ζητούμενο ξανά ήταν το γκολ, με τον πολύ καλό σε όλα τα υπόλοιπα κομμάτια του παιχνιδιού, Πελίστρι, να σπαταλά ξανά δύο μοναδικές ευκαιρίες.
Το πολυπόθητο γκολ ήρθε στο 53’, έστω και με περιπετειώδη τρόπο (φοβερή η ασίστ του Μπακασέτα), το ΟΑΚΑ έμοιαζε με ηφαίστειο που βράζει και όλα έδειχναν… ανατροπή. Αμέσως μετά το 1-0 χάνεται μια ακόμη σπουδαία ευκαιρία (που δεν καταγράφεται ως τελική, όπως τόσες ακόμη), με τον Ιωαννίδη να μην προλαβαίνει στο τσακ την παράλληλη του ασταμάτητου Τζούριτσιτς.
Και στο 59’ άλλαξαν τα πάντα. Δέχτηκε γκολ στην πρώτη καλή στιγμή της Ρέιντζερς, όπως μάλιστα στην πρώτη καλή στιγμή της Ρέιντζερς δέχτηκε και το γκολ στο Άιμπροξ. Ψυχρολουσία, εκεί τελείωσε η πρόκριση. Οι αλλαγές του Βιτόρια για δεύτερο παιχνίδι δεν βοήθησαν, ούτε η αλλαγή συστήματος. Το ματς ουσιαστικά έσβησε εκεί, στο καταραμένο 60ό λεπτό.
Η επόμενη μέρα
Ο Παναθηναϊκός έχει πολλά να διορθώσει και ο χρόνος είναι αμείλικτος. Την ερχόμενη Πέμπτη θα δώσει το πρώτο παιχνίδι στο Europa League, είτε με τη Σαχτάρ, είτε με την Μπεσίκτας, μία ακόμη πολύ δύσκολη κλήρωση, ένα ακόμη… βουνό που πρέπει να ανέβει και μάλιστα με την ψυχολογία επηρεασμένη από τον αποκλεισμό από τη Ρέιντζερς.
Στόχος, όσο κλισέ και να ακούγεται, θα πρέπει να είναι να αφήσει πίσω του όσο το δυνατό συντομότερα τα δύο αυτά παιχνίδια με τη Ρέιντζερς. Είναι κάτι παραπάνω από κομβικό για τον Παναθηναϊκό να αγωνιστεί σε League Phase τη φετινή χρονιά, έστω και σ’ αυτή του Conference League και χρόνος για… δάκρυα δεν υπάρχει.
Το σημαντικότερο όλων, όμως, είναι ότι σε βάθος χρόνου ο Παναθηναϊκός πρέπει να γίνει μια καλή ομάδα. Να παίξει καλό ποδόσφαιρο, να γίνει ένα καλοδουλεμένο σύνολο και μέσα από την ποιότητα που θα βγάζει στον αγωνιστικό χώρο να κατακτά τους στόχους του. Και ο Βιτόρια έδειξε, τουλάχιστον στα δύο παιχνίδια με τη Ρέιντζερς, ότι τις βάσεις τις έχει βάλει. Αλλά οι αδυναμίες παραμένουν τρανταχτές και η επίλυσή τους θα καθορίσει και το υπόλοιπο της σεζόν.
