Ο Λάμπρος Μπαλάφας γράφει για τον Χοσέ Λουίς Μεντιλίμπαρ που κλείνει τα αυτιά του στην συνεχή ανάγκη όλων εκτός Ολυμπιακού για μεταγραφές κι αντιθέτως συνεχίζει στον δρόμο που χάραξαν οι Μπάμπης Κωστούλας και Χρήστος Μουζακίτης, φέρνοντας στο προσκήνιο του Σταύρο Πνευμονίδη και Αργύρη Λιατσικούρα.
Ο Ολυμπιακός έχει αλλάξει ρότα στον σχεδιασμό του, κοιτάζει πρώτα τα δικά του παιδιά, τους επόμενους Κωστούλες και στη συνέχεια κινείται στην αγορά για παίκτες οι οποίοι “κουμπώνουν” με τη νέα φιλοσοφία του συλλόγου.
Αμέσως μετά αναλαμβάνει ο Χοσέ Λουίς Μεντιλίμπαρ, ο προπονητής που ξέρει να ανεβάζει επίπεδο τους άξιους νέους που πέφτουν στα χέρια του.
Θα έβαζα στοίχημα πως ο Βάσκος θα δοκίμαζε από την πρώτη στιγμή τον Σταύρο Πνευμονίδη και τον Αργύρη Λιατσικούρα.
Τους ξέρει σαν την παλάμη του, δεν συστήνονται τώρα, απλά θέλει να δει τα όρια τους, αν μπορεί να τους εμπιστευτεί άμεσα, ή χρειάζονται χρόνο.
Θυμηθείτε πως λειτούργησε πέρυσι. Το ίδιο κάνει. Κατευθείαν βασικοί οι ερχόμενοι από την Κ19, για να τους δώσει να καταλάβουν, πως αν τον ακούσουν και δουλέψουν σκληρά, θα έχουν την ίδια και καλύτερη αντιμετώπιση από τις μεταγραφές!
Εμείς ψάχνουμε αυτούς που θα έρθουν, ο Βάσκος προχωράει με αυτούς που του κάνουν τη δουλειά.
Όπως πέρυσι τέτοια εποχή
Τους είδατε τους μικρούς πως μπήκαν στο γήπεδο; Σαν έτοιμοι από καιρό. Κανένα τρακ, καμία αμηχανία, προσηλωμένοι στο πλάνο του προπονητή, δύο από τους έντεκα, ίσοι!
Ξέρουν καλά πως έχουν μια τεράστια ευκαιρία, από τους ίδιους εξαρτάται η εξέλιξή τους, αυτός που τους κρίνει, βλέπει μόνο ποδόσφαιρο.
Ο Πνευμονίδης πατούσε το γκάζι και χανόταν, δεν έβλεπε κανέναν, ο Λιατσικούρας πήγαινε στις φάσεις σαν τανκ και πατούσε στην αντίπαλη περιοχή, σαν να έβγαινε βόλτα με την παρέα του.
Κι αυτοί “άνιωθοι”, “αχάμπαροι”, όπως πέρυσι τέτοια εποχή ο Κωστούλας με τον Μουζακίτη.
Η Μπρέντα δεν είναι ούτε η Αϊντχόφεν, ούτε η ο Άγιαξ, απλά μια μέτρια ομάδα της Ολλανδίας.
Ε, αυτός ο Ολυμπιακός, σε τέτοιες ομάδες βάζει τρία γκολ στο ημίχρονο, τις κάνει να φαίνονται μικρές, ανήμπορες.
Τι είδαμε; Μια συνέχεια του γκρουπ που τον Μάιο κατέκτησε εμφατικά το νταμπλ.
Χωρίς την παραμικρή αλλαγή στον τρόπο που παίζει. Φρεσκάδα, ταχύτητα σε ανάπτυξη και επιστροφές, τρομερή πίεση στη μπάλα, καλή κυκλοφορία και φυσικά αποτελεσματικότητα.
Δεν παρεκκλίνει κανείς
Προφανώς και με το πρώτο φιλικό δεν μπορείς να βγάλεις ασφαλή συμπεράσματα, δεν βοηθάει και η δυναμική του αντιπάλου, αλλά το θέμα με τους ερυθρόλευκους, είναι πως παίζουν ακριβώς το ίδιο, δεν τους νοιάζει ποιον έχουν απέναντι.
Οι ποδοσφαιριστές μπαίνουν στο γήπεδο σαν να αγωνίζονται σε επίσημο ματς, ο Βάσκος στην άκρη του πάγκου, το ζει σαν να είναι παιχνίδι νοκ άουτ, σαν να κρίνονται πολλά.
Και να θες να λουφάρεις, δεν υπάρχει τρόπος, θα σε πάρουν χαμπάρι, θα σε φάει η μαρμάγκα…
Ο κόσμος του Ολυμπιακού διαβάζει για μεταγραφές, κάνει σχέδια, φαντάζεται την ομάδα του να στέκεται καλά και στο Champions League.
Δεν ξέρω πως θα πάνε τα πράγματα τον Σεπτέμβριο, είμαστε πολύ μακριά, αλλά αυτή τη στιγμή οι οιωνοί είναι καλοί.
Υπάρχει κορμός, χημεία, τα βασικά συστατικά ώστε να έχουν τον χρόνο οι νεοφερμένοι να μπαίνουν στο κλίμα, να γίνονται ένα με τους υπόλοιπους.
Στην ώρα τους
Φυσικά και είδαμε και κακώς κείμενα, το δεύτερο ημίχρονο δεν είχε σχέση με το πρώτο. Ούτε η πίεση ήταν η ίδια, ούτε τα μαρκαρίσματα, ούτε οι αλληλοκαλύψεις.
Το εξηγήσαμε ακριβώς από πάνω, δεν είναι εύκολο να λειτουργήσουν το ίδιο αυτοί που προπονούνται λίγες μέρες, με τους υπόλοιπους που ξέρουν ακριβώς που πρέπει να κινηθούν και τα όσα ζητάει ο προπονητής
Ο Μεντιλίμπαρ εγγυάται την σωστή διαχείριση και μέσα από τις προπονήσεις θα ενσωματώσει όπως πρέπει και τα νέα αποκτήματα.
Την πρόοδο θα την βλέπουμε σταδιακά και την αναμένουμε κυρίως στα δυνατά φιλικά του Αυγούστου, με Νάπολι και Ίντερ, εκείνα που θα παραπέμπουν στο… σεντόνι του Champions League.
ΛΑΜΠΡΟΣ ΜΠΑΛΑΦΑΣ
