Κωνσταντίνος Μελάγιες
Σχολιάζει την ήττα του Ολυμπιακού στο Μιλάνο και επισημαίνει πως η Euroleague απαιτεί physicality, διάθεση να παίξεις με επαφές και όχι ντελικάτο μπάσκετ.
Η Euroleague δεν σου επιτρέπει βραδιές κατά τις οποίες θα αδιαφορείς για ένα σημαντικό κομμάτι του παιχνιδιού. Γενικά είμαι της άποψης πως το μπάσκετ έχει αλλάξει αρκετά και οι ομάδες που θέλουν να προχωρήσουν οφείλουν να δείξουν αντανακλαστικά και προσαρμοστικότητα.
Πλέον δεν υπάρχει μόνο άμυνα ή μόνο επίθεση. Πρέπει να είσαι συνεπής και στις δύο πλευρές του γηπέδου αν θες να ξεχωρίζεις. Για αυτό και ξεχωρίζουν τόσο πολύ two way παίκτες. Αυτοί δηλαδή που είναι ικανοί να παίξουν καλά και στις δύο πλευρές του παρκέ χωρίς απαραίτητα να κάνουν μυθικά πράγματα.
Ο Ολυμπιακός ηττήθηκε στο Μιλάνο γιατί πολύ απλά η Αρμάνι έπαιξε καλύτερα. Το θέμα είναι πως η ιταλική ομάδα αγωνίστηκε χωρίς 4 βασικούς παίκτες και έναν ρολίστα τον οποίο απέκτησε πρόσφατα. Παρά τις περιορισμένες λύσεις όμως οι Πειραιώτες δεν έκαναν στο ελάχιστο αυτά που έπρεπε.
Κακά τα ψέμματα τέτοια ματς μπαίνεις και τα καθαρίζεις και αφήνεις τον αντίπαλο με τη δικαιολογία στο στόμα από το πρώτο ημίχρονο. “Είχαμε απουσίες βασικών παικτών και περιορισμένες λύσεις” και τέλος.
Ο Ολυμπιακός πήγε να νικήσει την Αρμάνι με ντελικάτο μπάσκετ ενώ στην πραγματικότητα αυτό που τον χαρακτηρίζει σαν ομάδα είναι η διάθεση να πάει στις επαφές. Η διάθεση να τελειώνει τα παιχνίδια και να έχει τσαλακωθεί. Οχι να ακούει την κόρνα της λήξης και να κοιτάει αν πετάει η τρίχα στο μαλλί ώστε να φαίνεται αψεγαδιάστος.
Άμυνα με τα μάτια
Οι παίκτες του Ολυμπιακού αντιμετώπισαν το μεγαλύτερο μέρος των τριών πρώτων δεκαλέπτων σαν ένα φιλικό παιχνίδι. Οι Πειραιώτες δεν ακουμπούσαν παίκτη της Αρμάνι και τους άφηναν να σκοράρουν με κάθε τρόπο και με ευκολία.
Μόνο Ολυμπιακό λοιπόν δε θύμιζε η άμυνα στα πρώτα 30 λεπτά. Από που να ξεκινήσω; Από το γεγονός πως ολοκλήρωσαν την πρώτη περίοδο με μόλις 2 φάουλ ενώ η Αρμάνι σε αυτό το διάστημα σκόραρε 4 lay ups; Δε σταματούσαν αιφνιδιασμό. Στα mismatch στο low post όταν κοντός βρισκόταν με αντίπαλο ψηλό, δεν έκαναν πάλι φάουλ.
Καλά για τον Ντάνστον δεν το συζητώ. Ο 39άχρονος σέντερ σε 8 λεπτά συμμετοχής σκόραρε 10 πόντους, μάζεψε 3 ριμπάουντ και έδωσε μία ασίστ. Για την ιστορία φέτος ο Ντάνστον πριν το τζάμπολ είχε συνολικά 18 πόντους σε 10 παιχνίδια.
Ο Μπράιαντ Ντάνστον έκανε μεγάλη ζημιά στον Ολυμπιακό
Όταν λοιπόν αφήνεις τον αντίπαλο να βρει ρυθμό, να συνδεθεί με το καλάθι σου και να αισθανθεί άνετα στο γήπεδο, τότε θα πιστέψει στη νίκη, θα βρει αυτοπεποίθηση και θα σε νικήσει. Αυτό συνέβη στο Μιλάνο.
Υπάρχει μεγάλη εξάρτηση από τον Γουόκαπ
Ο Ολυμπιακός των 40 εκατομμυρίων συνολικού μπάτζετ (όλα μέσα, όχι μόνο συμβόλαια) μπορεί να διαθέτει παικταράδες στο ρόστερ του όπως οι Βεζένκοβ, Φουρνιέ, Ντόρσεϊ, Μιλουτίνοβ κλπ, αλλά τα βράδια που δεν θα είναι καλός ο Γουόκαπ θα αντιμετωπίζει προβλήματα.
Οι Πειραιώτες έχουν τεράστια εξάρτηση από την απόδοση του νατουραλιζέ γκαρντ. Όταν αυτός είναι καλός, η ομάδα παίζει πολύ καλό μπάσκετ και έχει αυξημένες πιθανότητες νίκης. Όταν δεν είναι καλός όπως στο Μιλάνο, τότε η ομάδα αντιμετωπίζει σοβαρό πρόβλημα.
Και τη μικρότερη ευθύνη για αυτό την έχει ο Γουόκαπ. Πριν καν ξεκινήσει η σεζόν υποστήριζα πως η ομάδα χρειαζόταν point guard έναν κανονικό μπασκετμπολίστα με προσωπική φάση και με ικανότητα στο σουτ μέσης και μακρινής απόστασης.
Ο Τόμας Γουόκαπ, ο Εβάν Φουρνιέ και ο Νίκολα Μιλουτίνοβ μετά την ήττα του Ολυμπιακού στο Μιλάνο
Αποκτήθηκε ο Νιλικίνα του οποίου το παιχνίδι δεν ακουμπά σε αυτά τα χαρακτηριστικά. Περίμεναν με υπομονή τον Έβανς ο οποίος ήταν ιδανικός, αλλά με προβλήματα τραυματισμού.
Ο Ολυμπιακός χρειάζεται να προσθέσει ένα point guard ο οποίος να μπορεί να σκοράρει, να απειλεί στην επίθεση και να υποχρεώνει τον προσωπικό του αντίπαλο να ασχολείται μαζί του και να μην τον παίζει 2 μέτρα πίσω ή under όπως συμβαίνει με Γουόκαπ και Νιλικίνα. Δεν έχει ανάγκη από έναν ακόμη συμπληρωματικό παίκτη ο οποίος θα έχει διεκπεραιωτικό ρόλο στο γήπεδο.
Τέσσερα πράγματα που ξεχώρισα στο Αρμάνι – Ολυμπιακός
- Εξαιρετικός ο Ντόρσεϊ. Ήταν από τα ματς στα οποία ο ομογενής γκαρντ έψαξε αρκετά την πάσα στους συμπαίκτες του. Οχι απαραίτητα ασίστ αν και έδωσε τρεις, αλλά γενικά βοήθησε στην κυκλοφορία της μπάλας. Φυσικά σκόραρε και αρκετά και ήταν ακριβώς αυτός που έπρεπε στη μπροστινή πλευρά του παρκέ. Είναι ο καλύτερος παίκτης του Ολυμπιακού φέτος και γίνεται ακόμη καλύτερος όταν επιπροσθέτως πασάρει.
- Κακό σημάδι στο low post. Η Αρμάνι είχε απουσίες στη ρακέτα της (ΛεΝτέι, Νίμπο, Σέστινα) και ο Ολυμπιακός θέλησε να τις εκμεταλλευτεί. Όμως δεν το κατάφερε στον βαθμό που θα το ήθελε διότι πολλές εισαγωγικές πάσες ήταν κακές. Στο πρώτο ημίχρονο θυμάμαι 5 λάθος αποφάσεις στην προσπάθεια να δώσουν τη μπάλα στο χαμηλό ποστ.
- Θα την έκλεβε τη νίκη ο Ολυμπιακός. Οι ερυθρόλευκοι δεν άξιζαν τη νίκη κι αν με κάποιο τρόπο την κατακτούσαν θα την έκλεβαν ουσιαστικά. Εννοείται και δεν θα ενδιέφερε κανέναν και θα την πανηγύριζαν όπως είχαν κάνει στο Βελιγράδι με την Μακάμπι. Αλλά δε γίνεται συχνά να νικάς χωρίς να το αξίζεις.
- Τα ομαδικά φάουλ. Σιγά μην έλειπαν. Πρέπει να ετοιμάσω μία παράγραφο και να την κάνω copy paste. Τρία χρόνια το ίδιο ελάττωμα. Δεν είναι τωρινό φαινόμενο. Δεν κάνουν φάουλ να κόψουν αιφνιδιασμό, δεν κάνουν φάουλ να γλιτώσουν καλάθι σε mismatch.
ΥΓ: Σωστά πήρε το τελευταίο σουτ ο Βεζένκοβ. Εχει πάρει εκατοντάδες τέτοια, μπορεί και σουτάρει υπό πίεση γιατί εκτελεί από ψηλά. Και στο τέλος τέλος, αν δεν πάρει το τελευταίο σουτ ο καλύτερος παίκτης της ομάδας και ένας από τους καλύτερους της Ευρώπης, ποιος θα το πάρει;
