Η βόλτα με την Κύπρο, η σκληροτράχηλη Γεωργία, η πρωτιά που έρχεται και ο Λούκα Ντόντσιτς που ίσως βρεθεί στο δρόμο μας. Γράφει ο Γιάννης Φιλέρης.
Όλα καλά για την Εθνική Ομάδα, που έτσι κι αλλιώς δεν θα αντιμετώπιζε προβλήματα απέναντι στην Κύπρο, ξεκούρασε εν πρώτοις τον Γιάννη (και σε δεύτερο πλάνο Σλούκα και Παπανικολάου), ξέροντας πλέον ότι απέναντι στη σκληρή Γεωργία θα παίξει την πρώτη θέση του ομίλου.
Καθώς η Ισπανία σάρωσε τη Βοσνία, η Ελλάδα είναι η μόνη ομάδα του γκρουπ που έχει δύο νίκες και με μια ακόμα παίρνει ουσιαστικά την πρόκριση και πλησιάζει την πρώτη θέση, για να ξεκαθαρίσει και η πορεία της στα νοκ-άουτ παιχνίδια.
Φυσικά και ο αγώνας με την Κύπρο δεν αντέχει σε υψηλή κριτική. Πιο πολύ ήταν η ατμόσφαιρα ενός αγώνα όπου ακούστηκε μόνο ο ελληνικός ύμνος, παρά η όποια μάχη πάνω στο παρκέ. Η διαφορά δυναμικότητας είναι πολύ μεγάλη και ο Σπανούλης είχε κάθε λόγο να δοκιμάσει σχήματα και φυσικά να χρησιμοποιήσει όλο το ρόστερ.
Αυτοί οι αγώνες γίνονται και για να τεστάρει ο προπονητής την ετοιμότητα των παικτών στην άκρη του πάγκου. Είναι ωραίο να νιώθεις χρήσιμος σε μια τόσο υψηλού επιπέδου διοργάνωση και τέτοια ματς είναι η ευκαιρία.
Ο Αλέξανδρος Σαμοντούροβ που δεν έπαιξε δευτερόλεπτο με την Ιταλία ήταν από τους καλύτερους της ομάδας. Ο Σπανούλης του έχει δείξει εμπιστοσύνη, το ταλέντο του νεαρού περισσεύει και κάποια στιγμή πρέπει να καμαρώνουμε κι εμείς για τα νέα φυντάνια. Ο πολυτάλαντος φόργουορντ είναι ένα απ’ αυτά, με το ταλέντο μάλιστα να ξεχειλίζει και να αποτελεί ένα ωραίο πρότζεκτ για το μέλλον.
Ο Δημήτρης Κατσίβελης δεν βρίσκεται βέβαια στην ηλικία του Σαμουντούροβ, είναι πλέον ένας έμπειρος βετεράνος. Εναντίον της Ιταλίας, έπαιξε ελάχιστα γιατί στην πρώτη φάση που μπήκε στο ματς πήγε με βιασύνη προς το καλάθι των ατζούρι, χάνοντας την μπάλα. Με την Κύπρο, φυσικά, έπαιξε πολύ περισσότερο και το κάρφωμα που έκανε ενθουσίασε ακόμα και τον Γιάννη Αντετοκούνμπο.
Να είναι ζεστός ο Ντόρσεϊ
Από τους στάρτερ της ομάδας, τον περισσότερο χρόνο πήρε ο Τάιλερ Ντόρσεϊ. Ο ομογενής γκαρντ είναι παίκτης ρυθμού, του αρέσει να νιώθει ζεστός και αυτό το γνωρίζει ο Σπανούλης. Θα τον χρειαστεί η Εθνική στα δύσκολα παιχνίδια που έρχονται, καθώς ακολουθούν οι μάχες με Γεωργία, Βοσνία και Ισπανία και το σκοράρισμα του Ντόρσεϊ είναι ένα από τα ζητούμενα της γαλανόλευκης μέσα στο παιχνίδι.
Γενικά, μέχρι στιγμής η Ελλάδα σουτάρει καλά από μακριά. Εντάξει, είπαμε ότι το ματς με την Κύπρο δεν σηκώνει ανάλυση, τα ποσοστά πάντως της ομάδας (59.7%δ, 42.6%τρ) είναι αξιοπρόσεκτα.
Ψηλά κορμιά, δυνατά χέρια
Η Γεωργία, από την άλλη, είναι μια ομάδα με τσαγανό, λίγους μεν παίκτες στο ροτέισον του πρώην ρόκερ, κόουτς Τζίγκιτς, αλλά ψηλούς και δυνατά χέρια που τα βάζουν παντού. Η αμερικάνικη βοήθεια από τον Καμάρ Μπάλτγουιν της λύνει εν μέρει το πρόβλημα στην περιφέρεια, χωρίς πάντως ο πρώην γκαρντ της Μπασκόνια και νυν της Μπάγερν να αποτελεί σταρ πρώτης γραμμής.
Πριν από μερικά χρόνια (το 2016) στη Γεωργία η ομοσπονδία της χώρας αναζητούσε ένα προπονητή για να αναδιαρθρώσει -αν γινόταν- την Εθνική μπάσκετ. Ο Ηλίας Ζούρος που αποδέχθηκε την πρόσκληση τραβούσε τα μαλλιά του με όσα συνάντησε στην πρώτη προπόνηση. Χρειάστηκε πολλή δουλειά εκ μέρους του ώστε να ανιχνεύσει πλήρως το έδαφος και να δημιουργήσει μια Εθνική Ομάδα, που θα μπορούσε να σταθεί με αξιώσεις στο διεθνές επίπεδο.
Εφτά χρόνια κάθισε στην Τυφλίδα ο Έλληνας κόουτς. Η προσφορά του εκτιμήθηκε δεόντως από την γεωργιανή κυβέρνηση, που πρόσφατα τον τίμησε με το μετάλλιο της τιμής.
Σε συνδυασμό με την… αποκάλυψη του Γκόγκα Μπιτάτζε ένα πρότζεκτ που επεξεργάστηκε ο δαιμόνιος Μίσκο Ραζνάτοβιτς, η Γεωργία ονειρεύεται κάτι καλό σε αυτό το Ευρωμπάσκετ, έχοντας δώσει από πέρσι τα ηνία της τεχνικής ηγεσίας στον Σέρβο Αλεξάνταρ Τζίγκιτς.
Ο Μπιτάτζε εξελίχθηκε σε NBAερ προδιαγραφών, φέτος με το Ορλάντο των αδερφών Βάγκνερ, είχε 7.2π και 6.6 ριμπάουντ παίζοντας σε 70 αγώνες.
Στο ΝΒΑ παίζει και ο Σάντρο Μαμουκελασβίλι, που ήθελε ο Παναθηναϊκός (πριν προκύψουν ο Βαλαντσιούνας και εν τέλει αυτός που ήρθε … δηλαδή ο Ρισόν Χόλμς) έχοντας πρόσφατα υπογράψει συμβόλαιο στους Ράπτορς, με θητεία και στο Μιλγουόκι του Γιάννη Αντετοκούνμπο.
Ο Τόκο Σενγκέλια αποτελεί μια ξεχωριστή περίπτωση. Κάποτε για να παίξει σε αγώνα παραθύρων ταξίξευε σχεδόν 24 ώρες. Ένας από τους καλύτερους πάουερ-φόργουορντ της σύγχρονης εποχής του ευρωπαϊκού μπάσκετ, παθιάζεται, σκοράρει και καθοδηγεί τους συμπαίκτες του.
Η πρόσφατη περιπέτεια της υγείας του (καρδιακές αρρυθμίες) υποχρεώνουν τον Τζίγκιτς να τον ξεκουράζει σε κάποια ματς. Ο προγραμματισμός έλεγε ότι ο νυν άσος της Μπαρτσελόνα δεν θα έπαιζε εναντίον της Ελλάδας επειδή η ομάδα μας είναι φαβορί και κόντρα στην Κύπρο, την θεωρητικά πιο “εύκολη” αντίπαλο.
Αν ισχύουν όλα αυτά, θα τα ξέρουμε λίγο πριν από το τζάμπολ. Το σίγουρο είναι ότι η Γεωργία, όπως και να’ χει, θα παλέψει όσο μπορεί περισσότερο.
Πως περιγράφει τους Γεωργιανούς, αυτός που τους ξέρει καλύτερα; Ο Ηλίας Ζούρος σε μια παλιότερη συνέντευξη μας είχε πει: “Είναι σκληρός λαός οι Γεωργιανοί. Έχουν ιδιαίτερο χαρακτήρα, με διαφορετική παιδεία. Νούμερο ένα άθλημα είναι το ράγκμπι, που δείχνει και την ψυχοσύνθεση του λαού. Το μπάσκετ κέρδισε πόντους. Πέρσι (σ.σ το 2018)αναδείχθηκε δεύτερο δημοφιλέστερο άθλημα, μετά τις επιτυχίες της Εθνικής…”
Λέτε να προκύψει κάνας… Λούκα;
Αν η ελληνική ομάδα νικήσει θα έχει κάνει το πιο αποφασιστικό βήμα για την πρώτη θέση, άρα όσοι είχαν προβλέψει εξαρχής τη διαδρομή μέσω της πρωτιάς στα ματς του ομίλου, βλέπουν τις προβλέψεις τους να … δικαιώνονται.
Ωστόσο η κατάσταση στον δ’ όμιλο, με τον οποίο διασταυρώνεται αυτός της Ελλάδας, είναι ρευστή. Η Πολωνία χάρη στο καλάθι του Λόιντ νίκησε το Ισραήλ, αφήνοντας το στη μία νίκη. Το Βέλγιο επίσης έχει μία και η … Σλοβενία καμία.
Οι Σλοβένοι που απείλησαν στα ίσια τη Γαλλία, με τον Ντόντσιτς να σκοράρει 39 πόντους, έχουν στριμωχτεί αρκετά και θα δώσουν στις τρεις επόμενες μέρες τη μάχη της πρόκρισης παίζοντας διαδοχικά με Βέλγιο και Ισραήλ (ενδιάμεσα έχει και την Ισλανδία). Αν βρεθούν στην 4η θέση, θα είναι αυτοί οι αντίπαλοι της Εθνικής στο πρώτο ματς που θα γίνει στη Ρίγα.
Εντάξει η Σλοβενία δεν είναι η ομάδα του πρόσφατου παρελθόντος, ποιος όμως θέλει τον Ντόντσιτς μέσα στα πόδια του, όταν πρόκειται για ματς που οδηγεί στους οκτώ;
ΥΓ: Ο Ντόντσιτς σταμάτησε στους 39. Άλλους τόσους έβαλε και ο Γιόκιτς (εναντίον της Λετονίας). Ο Σενγκούν συνεχίζει το ρεσιτάλ του με την Τουρκία. Ο ξεκούραστος Γιάννης είναι έτοιμος για τα … δικά του.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΦΙΛΕΡΗΣ
