Τη στιγμή που η νέα ρηματική διακοίνωση της Λιβύης στον ΟΗΕ έχει προκαλέσει μεγάλη συζήτηση στο εσωτερικό της Νέας Δημοκρατίας, καθώς κατατέθηκε χάρτης με εξωτερικά όρια υφαλοκρηπίδας έως την Κρήτη, ο πρώην υφυπουργός Εξωτερικών επί Κώστα Καραμανλή (2004-2009), Γιάννης Βαληνάκης σε ανάρτησή του στέλνει ηχηρά μηνύματα προς το Μαξίμου, καθώς αναφέρει ότι «η συνέχιση της τρέχουσας πολιτικής οδηγεί σε μια Ελλάδα εγκλωβισμένη στα 6νμ. με μηδενική ΑΟΖ και μια ενοποιημένη «γαλάζια πατρίδα» από Τουρκία-Λιβύη-Κατεχόμενα σε βάρος του Ελληνισμού».
Μάλιστα, ο Γιάννης Βαληνάκης τονίζει ότι «προκαλούν τη νοημοσύνη οι… διαβεβαιώσεις ότι το νέο χαστούκι απ’ τη Λιβύη αποτελεί “πάγια θέση” της και “δεν παράγει έννομα αποτελέσματα”» ενώ καταλήγει πως «απομακρυνόμαστε βήμα-βήμα και σε όλα τα μέτωπα από την ΑΟΖ-στόχο των 500.000χλμ2 που μας αναγνωρίζει ως δικαίωμα/διεκδίκηση η ΕΕ (χάρτης Σεβίλλης που μάλιστα καταθέσαμε επίσημα στην ΕΕ ως ελληνικό ΘΧΣ)».
Αναλυτικά η ανάρτησή του:
«Προκαλούν τη νοημοσύνη οι ..διαβεβαιώσεις ότι το νέο χαστούκι απ’ τη Λιβύη αποτελεί «πάγια θέση» της και «δεν παράγει έννομα αποτελέσματα». Η συνέχιση της τρέχουσας πολιτικής οδηγεί σε μια Ελλάδα εγκλωβισμένη στα 6νμ. με μηδενική ΑΟΖ και μια ενοποιημένη «γαλάζια πατρίδα» από Τουρκία-Λιβύη-Κατεχόμενα σε βάρος του Ελληνισμού.
Παρά την κοινή λογική που αποτύπωσα στο βιβλίο μου («η άτολμη πολιτική οριοθετήσεων οδηγεί στα χειρότερα δυνατά αποτελέσματα»), όλα δείχνουν να εξελίσσονται εναντίον των εθνικών συμφερόντων:
1.Στο Αιγαίο η Τουρκία αμφισβητεί χωρίς έμπρακτη (τελευταία ούτε και λεκτική) αντίσταση κάθε δικαίωμά μας μεταξύ των νησιών έξω από τα χωρικά ύδατα: παρεμποδίζει θαλάσσιες έρευνες, την πόντιση ηλεκτρικών καλωδίων σύνδεσης των νησιών με τον ηπειρωτικό κορμό, τα αιολικά και θαλάσσια πάρκα κλπ. Εισπηδά με τον αλιευτικό της στόλο ακόμη και μέχρι τις ελληνικές ακτές, καταληστεύοντας ατιμωρητί τις θάλασσές μας.
Το ζήτημα της αποκοπής των νησιών του Αιγαίου είναι όμως υπαρξιακό! Σημειωτέον ότι τα 6 νμ τα αναγνωρίζει η Τουρκία μόνο πέριξ των μεγάλων νησιών του Αν. Αιγαίου και όχι γύρω από 160 «νησιά υπό ελληνική κατοχή»/«γκρίζες ζώνες»! Λίγοι δυστυχώς στη χώρα μας έχουν συνειδητοποιήσει τι σημαίνουν όλα αυτά…
2.Στην ΑΟΖ μας στην Αν. Μεσόγειο υπογράψαμε (ορθά) το 2020 Συμφωνία μερικής οριοθέτησης με την Αίγυπτο και έκτοτε:
α) δεν χαράξαμε εκεί θαλασσοτεμάχια προς έρευνα/αξιοποίηση [τότε γιατί την επιδιώξαμε;],
β) δεν την υπερασπιστήκαμε στο πεδίο όταν οι τουρκικές φρεγάτες εκδίωξαν τα ναυλωμένα από εμάς ξένα ερευνητικά σκάφη
γ) δεν επιχειρήσαμε καν να την επεκτείνουμε με τους Αιγύπτιους μέχρι το Καστελόριζο. Μηδενικός συνεπώς ο απολογισμός.
3.Στην ΑΟΖ μας νότια της Κρήτης πανηγυρίζουμε (πρόωρα;) για την έλευση ενεργειακών κολοσσών χωρίς να υπάρχει συμφωνία με Λιβύη (αφού δεν καταφέραμε ούτε να ξεκινήσουν οι διαπραγματεύσεις). Πέραν της θλιβερής αποτυχίας της «λιβυκής πολιτικής» μας, ο χάρτης που κατατέθηκε στον ΟΗΕ επεκτείνει εξωφρενικά ακόμη περισσότερο τις (τουρκο-)λιβυκές απαιτήσεις μέχρι τα 6νμ. από τις κρητικές ακτές! Εξάλλου, σε μια ακόμη διεύρυνση των λιβυκών βλέψεων (με καθοδήγηση του «φίλου» κ. Φιντάν) η Τρίπολη μειώνει μονομερώς ακόμη περισσότερο την ελληνική ΑΟΖ δυτικά της Κρήτης, πολύ πέραν της μέσης γραμμής.
Η Τουρκία με τη βοήθεια των δορυφόρων της (Λιβύη, Κατεχόμενα, και προοπτικά Συρία, Αλβανία) «χτίζει» μια ουσιαστικά ενιαία «Γαλάζια Πατρίδα» υπό τον έλεγχό της από την Κεντρική Μεσόγειο μέχρι τον Λίβανο, εκμηδενίζοντας τα ελλαδικά και κυπριακά δικαιώματα..
5.Η Αλβανία αρνείται επί 15 χρόνια (!) να αποδεχθεί τη Συμφωνία οριοθέτησης που υπέγραψε επί κυβέρνησης Κώστα Καραμανλή (ενώ υποστηρίζουμε την ευρωπαική της πορεία) και απομένει πλέον να δούμε …και στο Ιόνιο εξωφρενικά σχέδια αλβανο-τουρκικής «γαλάζιας πατρίδας»!
Συμπερασματικά, απομακρυνόμαστε βήμα-βήμα και σε όλα τα μέτωπα από την ΑΟΖ-στόχο των 500.000χλμ2 που μας αναγνωρίζει ως δικαίωμα/διεκδίκηση η ΕΕ (χάρτης Σεβίλλης που μάλιστα καταθέσαμε επίσημα στην ΕΕ ως ελληνικό ΘΧΣ).
ΥΓ. Παραπέμπω τους (καλοπροαίρετους) που συνήθως ρωτούν τι θα έπρεπε να κάνει η χώρα μας, στα δυο τελευταία βιβλία μου «Η Ελλάς των τεσσάρων θαλασσών» (2020, κεφ. 5-7) και «Για μια νέα στρατηγική απέναντι στην Τουρκία»(2025, κεφ.5). Εκεί εξηγώ αναλυτικά την ολοκληρωμένη στρατηγική της κυβέρνησης Κώστα Καραμανλή του 2004 για οριοθετήσεις με Λιβύη, Αίγυπτο και Αλβανία (θέμα-ταμπού μέχρι τότε) και τις σχετικές διαπραγματεύσεις που έκανα προσωπικά. Στις δημόσιες εξάλλου παρεμβάσεις δεν συνηθίζω απλά να ασκώ κριτική – όπου απαιτείται από τις περιστάσεις – αλλά να προτείνω λύσεις (φιλόδοξες αλλά και ρεαλιστικές, όχι πυροτεχνήματα), όπως κατ’εξοχήν έκανα ως συνολική μάλιστα στρατηγική στο τελευταίο βιβλίο μου».
Γιάννης Βαληνάκης
@ivalinakis
Προκαλούν τη νοημοσύνη οι ..διαβεβαιώσεις ότι το νέο
χαστούκι απ’τη #Λιβύη αποτελεί «πάγια θέση» της και
«δεν παράγει έννομα αποτελέσματα».Η συνέχιση της
τρέχουσας πολιτικής οδηγεί σε μια Ελλάδα εγκλωβισμένη
στα 6νμ. με μηδενική #ΑΟΖ και μια ενοποιημένη
«γαλάζια πατρίδα» από.....
