Το σχέδιο Τραμπ για ειρήνευση στην Ουκρανία ανησύχησε τους ηγέτες Αγγλίας, Γαλλίας και Γερμανίας, που ποντάρουν στη συνέχιση των συγκρούσεων με όποιο κόστος, πιστοί στο μιλιταριστικό τους αφήγημα περί αναπόδραστης, πλην φανταστικής, σύγκρουσης του ΝΑΤΟ με τη Ρωσία.
Σοκ και δέος από την... ανάποδη προκάλεσε στις μεγάλες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες ο νέος αμερικανικός αιφνιδιασμός με το ειρηνευτικό «σχέδιο Τραμπ» για την Ουκρανία, που –ανεξάρτητα από το αν θα τελεσφορήσει ή όχι- έρχεται να υποσκάψει ολόκληρο το ακραίο μιλιταριστικό αφήγημα των Αγγλογάλλων και Γερμανών πολέμαρχων της συμφοράς περί επικείμενης και, κυρίως, αναπόδραστης σύγκρουσης του ΝΑΤΟ με τη Ρωσία. Και λέμε από την ανάποδη, γιατί αυτή τη φορά το σοκ προέρχεται από την προοπτική της ειρήνης και όχι του πολέμου!
Τις τελευταίες μέρες, βλέπετε, είχαν πυκνώσει σε επίπεδο παροξυσμού οι δηλώσεις υψηλόβαθμων Ευρωπαίων αξιωματούχων για το πόσο «αναπόφευκτη» είναι η σύγκρουση με τη Ρωσία και κυρίως για το πώς η Ευρώπη (που έχει ήδη πληγεί ανεπανόρθωτα από τις τεράστιες αυξήσεις στο κόστος της ενέργειας, λόγω της βίαιης στροφής από τα φτηνά ρωσικά καύσιμα στο πανάκριβο αμερικανικό LNG) πρέπει να ξοδέψει εδώ και τώρα εκατοντάδες δισεκατομμύρια ευρώ για τον άμεσο επανεξοπλισμό της.
Πολεμοκαπηλία
Κορυφαίες στιγμές σε αυτήν την έξαρση ανεύθυνων και αστήρικτων δηλώσεων ήταν, νομίζω, η τρομολαγνική τοποθέτηση του Σοσιαλδημοκράτη Γερμανού υπουργού Αμυνας Πιστόριους στην εφημερίδα Frankfurter Allgemeine ότι «η σύγκρουση θα ξεσπάσει το αργότερο μέσα σε τέσσερα χρόνια... [το πολύ] ώς το 2029» και ότι «κάποιοι πιστεύουν ότι έχουμε ζήσει το τελευταίο ειρηνικό καλοκαίρι στην Ευρώπη» (!), αλλά και η απίστευτη δήλωση του Γάλλου αρχηγού του γενικού επιτελείου, στρατηγού Φαμπιέν Μαντόν, σε συνέδριο δημάρχων, ότι η Γαλλία «πρέπει να είναι έτοιμη να θυσιάσει τα παιδιά της» και «να υποφέρει οικονομικά» προκειμένου να αντιμετωπίσει τη ρωσική απειλή...
Ο Μαντόν υποστήριξε μάλιστα ότι η χώρα του «προετοιμάζεται σοβαρά» για μια σύγκρουση με τη Ρωσία και ότι διαθέτει «όλες τις οικονομικές και δημογραφικές δυνάμεις για να συγκρατήσει το καθεστώς της Μόσχας», αλλά της λείπει «η δύναμη ψυχής να αποδεχθεί ότι θα χρειαστεί να βλάψει τον εαυτό της» για την αυτοάμυνά της - ενώ κατηγόρησε, φυσικά χωρίς αποδείξεις, τη Μόσχα για «εκστρατεία αποσταθεροποίησης» με αφορμή την «εισβολή “κοριών”» που πραγματοποιούν παράνομες υποκλοπές.
Ενα πραγματικό ρεσιτάλ πολεμοκαπηλίας, που όλως τυχαίως συνέπεσε χρονικά με την επίσκεψη Ζελένσκι στο Παρίσι και την απίθανη, με δεδομένες τις τραγικές πολιτικοστρατιωτικές εξελίξεις στην Ουκρανία, συμφωνία για σταδιακή ενίσχυση της ουκρανικής αεροπορίας με εκατό μαχητικά Rafale, δεκάδες εκτοξευτήρες πυραύλων SAMP/T και άλλα προηγμένα οπλικά συστήματα, που θα πληρωθούν λέει –άκουσον άκουσον– από τους... Ρώσους, μέσω των «παγωμένων» ρωσικών κεφαλαίων που εδώ και τριάμισι χρόνια προσπαθεί να κλέψει η Ευρώπη!
Αλλά βέβαια δεν χρειάζεται να πάμε μακριά – λίγες ώρες νωρίτερα, και ενώ στο παρασκήνιο Πούτιν και Τραμπ παζάρευαν ήδη το σχέδιο της ουσιαστικής συνθηκολόγησής του, ο «ληγμένος» πρόεδρος γινόταν δεκτός με ενθουσιασμό στην Αθήνα, όπου ένας χαμογελαστός Μητσοτάκης τού έδωσε όλα όσα ζήτησε -ενέργεια, όπλα, χρήματα, ακόμη και συμπαραγωγή θαλάσσιων drones!– για να συνεχίσει να πολεμάει τους κακούς Ρώσους ώς τον τελευταίο Ουκρανό...
Τι μπορεί να δικαιολογήσει τέτοια εμμονική στοχοπροσήλωση των Ευρωπαίων «προθύμων» στην τροφοδοσία ενός πολέμου που έχει ήδη χαθεί εκεί που μετράει, δηλαδή στα πεδία των μαχών, αλλά και στη γιγάντωση της προπαγάνδας περί «υβριδικού πολέμου» και άμεσης ρωσικής στρατιωτικής απειλής; Πώς γίνεται αλήθεια οι ίδιοι άνθρωποι, που προσπαθούν τόσο καιρό να μας πείσουν ότι η Ρωσία χάνει τον πόλεμο και καταρρέει από στιγμή σε στιγμή, να επιμένουν τώρα πως θα καταπιεί όλη την Ευρώπη;
Ο θίασος
Είναι νομίζω προφανές ότι, μετά την επανεκλογή Τραμπ και τη «στροφή» της Ουάσινγκτον στο ουκρανικό ζήτημα, με την αδίστακτη προώθηση της... λυπητερής, δηλαδή του αυξανόμενου κόστους της σύρραξης στους Ευρωπαίους, αλλά και την αξίωση για ραγδαία αύξηση των στρατιωτικών δαπανών από τα κράτη-μέλη του ΝΑΤΟ, το αποκαλούμενο «Κόμμα του Πολέμου» και ειδικά οι τρεις ουσιαστικοί «συναρχηγοί του», Μακρόν, Μερτς και Στάρμερ, έχουν ταυτίσει την πολιτική και οικονομική τους επιβίωση με την παράταση του πολέμου και τη στροφή με... χειρόφρενο προς την πολεμική βιομηχανία ως αντίδοτο για την επερχόμενη ύφεση.
Και οι τρεις κυβερνήσεις είναι άλλωστε εξαιρετικά αντιδημοφιλείς και αντιμετωπίζουν τεράστια εσωτερικά προβλήματα, οπότε ποντάρουν τα ρέστα τους στην ύψωση ενός νέου Σιδηρού Παραπετάσματος, που θα κρύψει τις συνέπειες της βαριάς ουκρανικής ήττας από τα μάτια των ολοένα φτωχότερων και ανέργων Ευρωπαίων πολιτών.
Μόνο έτσι μπορεί να εξηγηθεί η επιμονή τους σε οικονομικά αδιέξοδες πρωτοβουλίες εκατοντάδων δισεκατομμυρίων ευρώ σαν τη διαβόητη Rearm Europe και το πρόγραμμα SAFE, αλλά και στην αρπαγή των ρωσικών assets, την οποία προσωρινά μόνο εμπόδισε στην τελευταία σύνοδο κορυφής η (τρομοκρατημένη από τις πιθανές νομικές και οικονομικές συνέπειες) κυβέρνηση του Βελγίου.
Μην ξεχνάμε ότι σε περίπου τρεις εβδομάδες, στην επόμενη σύνοδο κορυφής, ο ίδιος θίασος θα επιχειρήσει ξανά να «ξεπαγώσει» το πακέτο 135 δισ. ευρώ που απαιτούν η Ούρσουλα Φον ντερ Λάιεν και η Κάγια Κάλας για την Ουκρανία για να παρατείνουν τον πόλεμο – χρήματα που φυσικά δεν έχουν οι Βρυξέλλες.
Τρεις τρόποι υπάρχουν για να βρεθούν, σύμφωνα με τις δυο πολεμοχαρείς και διαπλεκόμενες αυτές κυρίες: είτε τα κράτη-μέλη θα τα συνεισφέρουν από τους εθνικούς προϋπολογισμούς (που σημαίνει πολιτική αυτοκτονία για τις περισσότερες κυβερνήσεις), είτε θα προχωρήσουν σε κοινό δανεισμό (που σημαίνει πολεμικό ευρωομόλογο- τη λύση που αρνήθηκαν πριν δέκα χρόνια στην καταχρεωμένη Ελλάδα και τα άλλα PIIGS), είτε τέλος θα κατασχέσουν τα παγωμένα ρωσικά περιουσιακά στοιχεία, ανοίγοντας τον Ασκό του Αιόλου.
Και οι τρεις επιλογές έχουν τεράστιο κόστος – και ο μόνος τρόπος να πετύχουν το στόχο τους είναι να πείσουν τα κορόιδα, δηλαδή την ήδη εξοργισμένη και πολλαπλά εξαπατημένη κοινή γνώμη ότι επίκειται η... Επέλαση των Βαρβάρων, που ολοένα έρχονται, αλλά ποτέ δεν φθάνουν– η «αναπόδραστη» ρωσική εισβολή! Αλλιώς, αν δεν πειστούμε, θα πρέπει να παραδεχτούν ότι ώς τώρα μας έλεγαν ψέματα, και ότι τελικά θυσίασαν όχι μόνο την Ουκρανία, αλλά και την ευρωπαϊκή οικονομία και ευημερία για χάρη αλλότριων, υπερατλαντικών συμφερόντων.
Μία θυσία μάλιστα μάταιη, καθώς δεν κατάφεραν τον κεντρικό τους στόχο, που ήταν εξαρχής η αποδυνάμωση και ει δυνατόν η διάλυση της Ρωσίας ως μεγάλης δύναμης. Κι έτσι ξαφνικά άρχισαν οι... προβλεπόμενες υπερπτήσεις από «ορφανά» drones και τα σαμποτάζ στους πολωνικούς σιδηροδρόμους - για τα οποία συνελήφθησαν τελικά δυο Ουκρανοί «πρόσφυγες», αλλά αυτό μάλλον δεν θα το ακούσατε στις επιλεκτικές τηλεοπτικές ειδήσεις.
«Game over»
Ενώ λοιπόν συμβαίνουν όλα αυτά, έρχεται ο Αρχοντας του Χάους Τραμπ να πει, για τελευταία μάλλον φορά, «Game over» στον Ζελένσκι και τους άφρονες Ευρωπαίους, καθώς ο ουκρανικός στρατός καταρρέει στα μέτωπα του Ντονμπάς και η μπόχα από τα σκάνδαλα διαφθοράς πνίγει το Κίεβο.
Και οι τρεις σωματοφύλακες του πολέμου πανικοβλήθηκαν και άρχισαν ξανά τις τηλεδιασκέψεις και τη σύνταξη εναλλακτικών σχεδίων, την ώρα που στα χρηματιστήρια οι μετοχές της Rheinmetall, της Dassault και των άλλων ευρωπαϊκών πολεμικών βιομηχανιών υποχωρούσαν με πάταγο. Θα καταφέρει άραγε το «Κόμμα του Πολέμου», το πραγματικό αρχηγείο του οποίου παραμένει βέβαια στις ΗΠΑ, να εκτροχιάσει και αυτή την ειρηνευτική προσπάθεια; Για να δούμε.
TAGS
