Τα θαύματα του Ολυμπιακού που τον φέρνουν μια ανάσα από τον τίτλο


Ο Ολυμπιακός τα έκανε όλα στην εντέλεια στο ΟΑΚΑ, πήρε ένα τεράστιο διπλό, αλλά δεν έχει κερδίσει ακόμα το πρωτάθλημα. Ο Γιάννης Φιλέρης γράφει για τους “ερυθρόλευκους” που έχουν ματς-μπολ την Κυριακή στο ΣΕΦ

 

Με σχεδόν 100 πόντους. Με 24 ασίστ για 5 λάθη. Με 9 κλεψίματα. Χωρίς τον Φαλ από το 5ο κιόλας λεπτό, με τον Φουρνιέ ανενεργό στα τελευταία 8:42 λεπτά. Με πόιντ-γκαρντ για κάνα δεκάλεπτο τον Σακίλ ΜακΚίσικ! Κακά τα ψέματα. Σε αυτό τον τρίτο τελικό ο Ολυμπιακός κατέθεσε ένα μεγάλο μέρος της μπασκετικής ταυτότητας του και πέτυχε ένα τεράστιο διπλό κόντρα στον Παναθηναϊκό AKTOR, που τον φέρνει σε απόσταση αναπνοής από την κατάκτηση του τίτλου. Μια νίκη θέλει για να τον πάρει. Και το επόμενο ματς γίνεται το βράδυ της Κυριακής στο ΣΕΦ…

 

Η επιστροφή των “ερυθρολεύκων” από τα Τάρταρα του Άμπου Ντάμπι έγινε με εντυπωσιακό τρόπο. Η αλήθεια είναι ότι φρόντισαν και οι “πράσινοι’ με τις μεγαλοστομίες τους για το 3-0 και τη… διάλυση της ομάδας τους. Βοήθησαν όλα αυτά να συσπειρωθούν άπαντες στον Πειραιά, να γίνουν συναντήσεις, να εμφανιστούν οι πρόεδροι, να ατσαλώσουν κορμιά και θέληση και να φτάσουν από το εύκολο 1-0 του ΠΑΟ στον πρώτο τελικό στο αν μη τι άλλο γεμάτο υποσχέσεις 2-1 υπέρ τους.

 

Ο Ολυμπιακός άλλαξε τα δεδομένα παίζοντας το μπάσκετ που του αρέσει και τον έφερε στην ελίτ της Ευρώπης. Η κυκλοφορία της μπάλας είναι το βασικό ζητούμενο, το off ball παιχνίδι μια σημαντική παράμετρος και φυσικά η άμυνα η αφετηρία για να βγει μια καλή επίθεση. Η ομάδα του Μπαρτζώκα έβγαλε όλες τις αρετές της σε ένα γήπεδο που κόχλαζε και διαμαρτυρόταν, χωρίς να χάσει ούτε λεπτό το καθαρό μυαλό και τον προσανατολισμό της.

 

Ο Τόμας Γουόκαπ, μπορεί να μην σκόραρε τόσο πολύ, όσο στον δεύτερο τελικό, αλλά έκανε ένα σχεδόν τέλειο ματς. Με 7 πόντους, 6 ασίστ και 4 ριμπάουντ, όσο βρισκόταν πάνω στο παρκέ έμοιαζε με ηλεκτρονικό υπολογιστή μοιράζοντας την μπάλα ιδανικά, παίζοντας ταυτόχρονα και τη γνωστή δυναμική του άμυνα. Είναι μεγάλη υπόθεση να έχει ξανά ο Ολυμπιακός τον υγιή Γουόκαπ και η διαφορά με τον παίκτη που σχεδόν παραπατούσε στον πρώτο τελικό ήταν πολύ μεγάλη!

 

Όλοι όμως και όχι μόνο ο Τεξανός, βρίσκονταν σε εγρήγορση.

 

Ο Ντόρσεϊ ξανά και τα δυο πολυβόλα

 

Ο Μιλουτίνοβ έδωσε τα ρέστα του καλύπτοντας και το κενό του Φαλ, σαρώνοντας τόσο τον Γκέιμπριελ όσο και τον Γιούρτσεβεν και παίρνοντας βαθιές αναπνοές για να αντέξει τη συνέχεια, ο ΜακKίσικ κάλυψε με απόλυτη επάρκεια τη θέση του δεύτερου “άσου”, έχοντας πολύπλευρη προσφορά και στα δυο κομμάτια του γηπέδου, ο Παπανικολάου ήταν πολύ ενεργός στο δεύτερο (και καλύτερο της για την ομάδα του) ημίχρονο.

 

Ήταν επίσης ο Τάιλερ Ντόρσεϊ, που φώναξε πάλι παρών. Αν ο σχεδόν ξεχασμένος ομογενής γκαρντ εξελιχθεί σε καθοριστικό παράγοντα της έκβασης των τελικών, θα’ ναι μια από τις πιο εντυπωσιακές επιστροφές παίκτη, που είδαμε ποτέ.

 

Η αλήθεια είναι ότι ο φετινός Ολυμπιακός δεν ήταν εύκολη ομάδα. Απαιτούσε -και απαιτεί, βέβαια- πολύ μεγάλη αυτοσυγκέντρωση, ισχυρό χαρακτήρα και χέρι που… δεν λαθεύει. Ο Ντόρσεϊ περίμενε πάντα την ευκαιρία του. Η αλήθεια είναι ότι δεν βοηθούσε και ο ίδιος, στα ολιγόλεπτα διαστήματα που έπαιρνε χρόνο στην Ευρωλίγκα. Το πρωτάθλημα, ωστόσο, είναι διαφορετικό. Και ο ρόλος του Ντόρσεϊ -εντός συνόρων- λόγω των περιορισμών των ξένων ήταν αλλιώτικος. Μόνο, που η GBL -στην κανονική περίοδο- δεν είναι εφάμιλλη της EuroLeague, ούτε μπορεί να αποτελέσει το “απάγκιο” των παικτών, που δεν έχουν χρόνο στα ευρωπαϊκά ματς.

 

Οι τελικοί των πλέι-οφ, όμως, έχουν άλλη αξία. Και ο Ντόρσεϊ, που στα δυο τελευταία παιχνίδια έχει σκοράρει 29 πόντους μοιάζει να ξαναβρίσκει ενεργό ρόλο και το… απολαμβάνει.

 

Προφανώς δεν θα ‘ταν στο κόκκινο, αν τα δυο “πολυβόλα” του Ολυμπιακού δεν έκαναν αυτό που ξέρουν καλύτερα. Να… πυροβολούν. Βεζένκοβ και Φουρνιέ είχαν μαζί 40 πόντους με 9/18 τρίποντα, τα περισσότερα εκ των οποίων έκοψαν τα πόδια των παικτών του Αταμάν. Οι δυο σταρ του Ολυμπιακού λειτούργησαν σαν μοχλοί που πίεσαν αφόρητα τον Παναθηναϊκό. Ο Βεζένκοβ σε όλο το ματς, ο Φουρνιέ στο οργιαστικό τρίτο δεκάλεπτο, την καλύτερη περίοδο των “ερυθρολεύκων”.

 

Έφταναν όλοι αυτοί για να χάσει ο Παναθηναϊκός, για δεύτερη συνεχόμενη φορά στο ελληνικό πρωτάθλημα (μέχρι τον δεύτερο τελικό, οι “πράσινοι” μετρούσαν μόνο νίκες); Και… περίσσευαν. Ήταν σπουδαία και επιβλητική η εμφάνιση της ομάδας, που δεν την πείραξαν το άγχος του Λι και οι μηδέν πόντοι του Πίτερς.

 

Σε ένα δεύτερο ματς κόντρα στον αιώνιο αντίπαλο, ο Ολυμπιακός δείχνει σε κάποια στιγμή να πατάει το γκάζι του. Στο ΣΕΦ την προηγούμενη Κυριακή, ξέφυγε με 20π (62-42). Στο ΟΑΚΑ η διαφορά έφτασε στο +14. Στο Φάληρο ο Παναθηναϊκός, χάρη στα τρίποντα του Ιωάννη Παπαπέτρου, επέστρεψε. Αυτή τη φορά δεν τα κατάφερε, του έλειπε το καθαρό μυαλό και η μέθοδος για να αλλάξει τα δεδομένα. Αν δεν υπήρχε μάλιστα τόσο μεγάλη ένταση, γύρω-γύρω από τον αγωνιστικό χώρο, ο Ολυμπιακός θα καθάριζε πιο εύκολα το ματς…

 

Το πρωτάθλημα είναι… πρωτάθλημα

 

Έρχεται ο τίτλος, λοιπόν; Όχι ακόμα. Πολύ σωστά ο Γιώργος Μπαρτζώκας μετά το ματς είπε ότι η ομάδα του δεν πρόκειται να πανηγυρίσει πριν … έρθει η ώρα. Ήταν μια τεράστια νίκη αυτή στο ΟΑΚΑ, δεν έκρινε όμως ακόμα οριστικά τον πρωταθλητή. Υπάρχει ένα μεγάλο παιχνίδι την Κυριακή στο ΣΕΦ, ένα ματς-μπολ, στο οποίο όμως ο Ολυμπιακός δεν θα παίξει μόνος του. Υπάρχει ένας μεγάλος αντίπαλος, σίγουρα πληγωμένος, άρα και πιο επικίνδυνος.

 

Μη ξεχνάμε ότι πέρσι οι “ερυθρόλευκοι” έχασαν διπλή ευκαιρία όταν προηγήθηκαν με 2-0 και εν τέλει ο Παναθηναϊκός τους πήρε το πρωτάθλημα μέσα από τα χέρια.

 

Έμαθε από τα περσινά παθήματα του ο Ολυμπιακός, μπορεί να νικήσει ξανά τις απουσίες του (θα παίξει πάλι με ένα σέντερ, χωρίς τον κομβικό Γκος); Ή θα πνιγεί ξανά στο άγχος και την πίεση; Δεν έχει κανένα λόγο. Η ψυχολογία είναι υπέρ του, το σκορ επίσης. Αν καταφέρει πάλι να επιβάλλει τους κανόνες του, να παίξει το μπάσκετ που τον έφερε στον αφρό, θα έχει κάνει και το τρίτο αποφασιστικό βήμα.

 

Πόσο σημαντικός είναι ο τίτλος του πρωταθλητή; Προφανώς δεν είναι ισάξιος της Ευρωλίγκας, που τόσο πολύ πόθησε η ομάδα φέτος, αλλά είναι ο τελευταίος της χρονιάς, εκείνος που οδηγεί σε ήρεμο καλοκαίρι και ορθολογικές αποφάσεις για το χτίσιμο της νέας χρονιάς. Άλλωστε, όπως έλεγε κάποτε ο θρυλικός Φαίδων Ματθαίου “το πρωτάθλημα είναι πρωτάθλημα”!

 

ΓΙΑΝΝΗΣ ΦΙΛΕΡΗΣ 

 

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΝΕΑ