Για δεύτερο 24ωρο συνεχίζεται ο αγώνας των διασωστών να ανασύρουν σορούς από τα βαγόνια του μοιραίου επιβατικού τρένου που συγκρούστηκε με εμπορικό στα Τέμπη, αφήνοντας πίσω τους τουλάχιστον 46 νεκρούς, δεκάδες αγνοούμενους και τραυματίες.
Στον απόηχο του εθνικού πένθους και θλίψης, υπάρχει μια αχτίδα φωτός που είναι οι άνθρωποι που παρά την αγωνία για τη ζωή τους την ώρα της τραγωδίας, είχαν το κουράγιο να σκεφτούν να σώσουν και τους γύρω τους.
Ο 20χρονος φοιτητής, Ανδρέας Αλικανιώτης, είναι ένας από αυτούς, που κατάφερε να δώσει βοήθεια σε τουλάχιστον 10 άτομα εκείνη τη στιγμή. Μιλώντας μάλιστα στην ΕΡΤ και στο Open εξήγησε πως «σώσαμε αρκετούς, αλλά έβλεπα ανθρώπους στους διαδρόμους, που τώρα αγνοούνται».
«Έτυχε να μην περιφέρομαι στους διαδρόμους. Γιατί οι διάδρομοι είχαν γίνει απλά χαλκομανία.Ίσως τώρα να ήμουν πολτοποιημένος» είπε στον τηλεοπτικό φακό του Open. Στη συνέχεια περιέγραψε πώς έσπασε ένα τζάμι από το βαγόνι για να βγουν γρήγορα και να μην καούν.
«Η μόνη διαφυγή που είχαμε ήταν το παράθυρο, το οποίο ήταν 3-4 μέτρα από το έδαφος. Ρίξαμε βαλίτσες για να πέσουμε στα μαλακά, γιατί κάτω ήταν γεμάτο σίδερα». Όπως λέει βοήθησε αρκετό κόσμο, τραυματισμένο και φοβισμένο, να βγει και εκείνος έμεινε 20 λεπτά περίπου, ενώ έβλεπε στο πίσω μέρος του τρένου τη φωτιά.
«Με ανατριχιάζει και μόνο που το σκέφτομαι ότι έβλεπα στους διαδρόμους ανθρώπους, που τώρα αγνοούνται», είπε εμφανώς συγκινημένος..
Ο 18χρονος Άγγελος που έσωσε 16 άτομα
Ο 18χρονος φοιτητής Άγγελος Τσιαμούρας είχε την έννοια να βοηθήσει τους συνεπιβάτες του, όχι μόνο στο δικό του βαγόνι, αλλά όσο μπορούσε και στα υπόλοιπα. Οι δηλώσεις του και οι περιγραφές του έχουν κάνει το γύρο των ΜΜΕ και του διαδικτύου, κερδίζοντας την εκτίμηση και το θαυμασμό όλων για την ηρωική στάση του.
Ο νεαρός ανέφερε πως το Σαββατοκύριακο ήταν στην Πάτρα για το καρναβάλι, και γυρνούσε στην Θεσσαλονίκη όπου και σπουδάζει στο τμήμα Οικονομίας και Διοίκησης Επιχειρήσεων. «Δεν είμαι ήρωας, μη με αποκαλείτε έτσι. Εκανα απλά το καθήκον μου, έναντι των συνανθρώπων μου» λέει ο Άγγελος, συγκλονίζοντας με το μεγαλείο της ψυχής του.
«Νιώσαμε τρία ταρακουνήματα, το ένα πιο ασθενές σε σχέση με το άλλο κι αμέσως καταλάβαμε σε τι κίνδυνο βρισκόμασταν» είπε στην «Πελοπόννησο» περιγράφοντας τις φρικιαστικές στιγμες.
«Δεν σκέφτηκα τίποτα άλλο, πέρα από το ότι έπρεπε να βοηθήσω τους συνανθρώπους μου. Μαζί με τον φίλο μου Γιώργο τρέξαμε στα βαγόνια 3 και 4 για να σώσουμε, όσο το δυνατόν, περισσότερο κόσμο και καταφέραμε μαζί με τους διασώστες να βγάλουμε 16 άτομα. Το μόνο που σκεφτόμουν ήταν ότι έπρεπε να σώσω ακόμη ένα άτομο. Τίποτα άλλο! Η αδρεναλίνη είχε χτυπήσει κόκκινο. Στο βαγόνι Νο 3 είδαμε πολλούς νεκρούς. Δεν μπορούσες να κάνεις, δυστυχώς, πολλά πράγματα. Η φωτιά είχε επεκταθεί. Το βαγόνι Νο 1 διαλύθηκε αμέσως, το βαγόνι Νο 2 καταστράφηκε από τη φωτιά. Δεν είμαι ήρωας, μη με αποκαλείτε έτσι. Εκανα απλά το καθήκον μου, έναντι των συνανθρώπων μου. Εκφράζω τα βαθιά μου συλλυπητήρια στις οικογένειες των νεκρών. Ελπίζω η Πολιτεία, πλέον, ν’ αναλάβει τις ευθύνες της, για να μην επαναληφθούν παρόμοιες τραγωδίες και στο μέλλον».