Τρανταχτές ανάγκες της ΑΕΚ που είναι προφανείς και σίγουρα είναι περισσότερες από μία ή δύο.
Πρώτο ‘’σοβαρό’’ φιλικό, πρώτη γεύση από ΑΕΚ ρόμβου που αν και νωρίς για να ασφαλή συμπεράσματα, έδειξε έλλειμμα προσαρμογής στη νέα κατάσταση. Και σίγουρα κάποια πράγματα δεν κρύβονται, τα οποία ωστόσο, τα γνωρίζαμε από πριν.
Η καθυστέρηση στις μεταγραφές επιφέρει λειτουργικά προβλήματα σε αυτό που ο Νίκολιτς θέλει να δημιουργήσει, το είπε και ο ίδιος μετά το τέλος του αγώνα ότι πριν από 10 ημέρες δεν ήταν ανήσυχος, όμως κάθε 24ωρο που περνά, φέρνει την ΑΕΚ σε ακόμα πιο δυσχερή θέση ενόψει των ευρωπαϊκών αγώνων της.
Ο προπονητής της Ένωσης δουλεύει μια διάταξη που σπανίως υποστηρίζουν προπονητές στην Ελλάδα, όμως θέλει να επενδύσει σε αυτήν διότι ξέρει τον τρόπο για την καθιστά αποτελεσματική εφόσον έχει τα απαραίτητα εργαλεία. Αυτή τη στιγμή, του λείπουν κάποια πολύ βασικά.
Οι ομάδες που βασίζονται σε ρόμβο και επί της ουσίας ‘’αναγκάζουν’’ τους ακραίους επιθετικούς που έχουν να προσαρμόζονται σε μια διάταξη που τους καθιστά πρωτίστως ‘’εσωτερικούς’’, είναι απαραίτητο να έχουν πολύ καλούς και ισορροπημένους πλάγιους μπακ. Η ΑΕΚ δεν έχει τέτοιους.
Το πρόβλημα δεν είναι μόνο αριστερά όπου ο Γκατσίνοβιτς είναι σχεδόν αδύνατον να ανταποκριθεί δίχως να κάνει λάθη, ενώ ο Πήλιος έχει λάθος τοποθετήσεις πίσω και διαρκώς ημιτελείς προσπάθειες μπροστά. Εντοπίζεται και δεξιά.
Πέρυσι, σημείωνα και έλεγα για την ανάγκη ποιοτικής αναβάθμισης όχι μόνο στο αριστερό αλλά και στο δεξί άκρο της άμυνας, την ώρα που η ΑΕΚ αντί να φέρνει παίκτη καλύτερο του Ρότα, επέλεγε τον Οντουμπάτζο. Γιατί φέτος, με τέτοια επιπρόσθετη απαίτηση στον τρόπο που η ομάδα θέλει να παίξει, να έχω γνώμη διαφορετική;
Ο χαφ, ο φορ και οι άλλες θέσεις μετά
Η προτεραιότητα του αριστερού μπακ, λοιπόν, δεν γίνεται να κρύψει την ανάγκη για έναν καλύτερο των υπαρχόντων πλάγιων αμυντικών και δεξιά. Προφανώς, ο Νίκολιτς κοιτάζει τώρα πως θα έχει αυτούς που θα κάνουν πιο βατή τη δουλειά που θέλει να παρουσιάσει άμεσα, όμως μέρος όσων απαραιτήτως πρέπει να συμβούν, είναι και ο αμυντικός χαφ.
Ο Γιόνσον τα δίνει όλα και προσπαθεί αλλά αυτό δεν είναι πάντα αρκετό ή επατκές, ο Σιμάνσκι είναι μακριά από τον χαφ που ο Νίκολιτς θέλει εκεί για να αποτελέσει τον εγκέφαλο της μεσαίας γραμμής.
Έναν παίκτη που όχι απλώς θα είναι καλύτερος ως ‘’κόφτης’’ και από τους δύο αλλά και ο οποίος θα διαθέτει περισσότερη ικανότητα στην οργάνωση και στην πάσα απ’ όλους τους μέσους που υπάρχουν στο ρόστερ.
Κι έπειτα,κ ο φορ. Ο Πιερό, ο Ζίνι, ο Μαρσιάλ, όλοι τους κάτι έχουν μα και κάτι τους λείπει για να υπηρετήσουν τον ρόλο αυτό με τον τρόπο που μια ομάδα έχει ανάγκη για να πετύχει τρεις ευρωπαϊκές προκρίσεις στη σειρά. Κανείς τους δεν είναι Ντέσερς, ουδείς είχε, ούτε θα έχει ποτέ στην καριέρα του 51 γκολ σε δύο σερί σεζόν.
Τι κρατάω ως θετικό; Την άνεση του Ρέλβας με την μπάλα στα πόδια, αν και η ΑΕΚ εξακολουθεί να μην έχει έναν πολύ γρήγορο στόπερ και το πώς λειτούργησε η τριάδα Κοϊτά-Κουτέσα-Ζίνι παίζοντας στον άξονα παρόλο που και οι τρεις θα μπορούσαν κάλλιστα να είναι ακραίοι.
Είδαμε ταχύτητα, καλές συνεργασίες και εύστοχες τελικές ασχέτως αν δεν ήρθε το γκολ. Τουλάχιστον, είδαμε εκεί κάτι που παραπέμπει σε λειτουργία ομαλή με προοπτική βελτίωσης και παραγωγής τερμάτων.
Βαγγέλης Αρναούτογλου
