Η ευκαιρία για πρόκριση ήταν μεγάλη, η ΑΕΚ έκανε όλα τα λάθη μαζεμένα και ο Γιάννης Φιλέρης γράφει για τα κέρδη σε μια σπουδαία σεζόν της “Ενωσης” στο Basketball Champions League
Η ΑΕΚ έκανε πολλά λάθη (19 συνολικά) σε ένα ημιτελικό, αλλά το χειρότερο ήταν πως τα περισσότερα ήρθαν μαζεμένα στο τέλος. Όχι ένα και δύο, αλλά πέντε σερί, χαμένες μπάλες μέτρησαν διπλά και κάπως έτσι η “Ένωση” έμεινε …μπουκάλα, σκοράροντας μόλις ένα καλάθι και βλέποντας τη Μάλαγα να παίρνει το εισιτήριο για τον τελικό της Κυριακής.
Κρίμα, γιατί η ελληνική ομάδα είχε κάνει μια τρομερή προσπάθεια, έφτασε την σπουδαία αντίπαλο της από την Ανδαλουσία στα όρια της, ταρακούνησε συθέμελα το… αναβράζον για πολλές ώρες γήπεδό της, αλλά στο τέλος άφησε την δουλειά στη μέση. Ή λίγο πριν από το τέλος, αν προτιμάτε.
Μα είναι τρομερό για την ΑΕΚ να καθηλώνει την επίθεση των 94π στους 71 και εν τέλει να χάνει το ματς γιατί έβαλε 65. Ο Σάκοτα θα αγόραζε σίγουρα αν του έλεγαν πριν από το τζάμπολ ότι η Μάλαγα μετά βίας θα ξεπερνούσε τους 70π, θα έδινε, όμως, και τα πάντα για να έχει καλύτερες επιδόσεις στην επίθεση η ομάδα του.
Θα πει κανείς, ωστόσο, ότι παίζει κι ο αντίπαλος. Κι όχι όποιος κι όποιος αντίπαλος, αλλά η Μάλαγα των τριών τίτλων που έχει ήδη πάρει μέσα στη σεζόν (Κύπελλο και Σούπερ Καπ Ισπανίας, Διηπειρωτικό) και πάει να διεκδικήσει το back to back τρόπαιο στο BCL.
Μια ομάδα που είναι 4η στην κορυφαία λίγκα ACB, έχει μπάτζετ και ρόστερ για τα πλέι-οφ της EuroLeague και ο προπονητής της βγάζει και βάζει παίκτες, αλλά αυτή παίζει… το ίδιο δυνατά, με ταχύτητα, φρεσκάδα και αυτοματισμούς.
‘Ηταν και η άμυνα της Μάλαγα τόσο πιεστική, στοχευμένη εξ αρχής στο δίδυμο Χέιλ-Χαμπ. Οι δυο σκόρερ του Δικεφάλου έμειναν άποντοι σε ολόκληρο το πρώτο ημίχρονο, μπήκαν στην εξίσωση στο δεύτερο (ειδικά στο καταπληκτικό τρίτο δεκάλεπτο) όταν χρειάστηκε, όμως, η πίεση που τους ασκήθηκε ήταν εκ νέου… σκέτη εξουθένωση.
Οι δυο Αμερικανοί πέρασαν εφιαλτικό βράδυ, με τον κόουτς Ναβάρο να ξέρει εκ των προτέρων ότι αφοπλίζοντας τους θα είχε κάνει, ήδη, το πρώτο βήμα για την πρόκριση. Η ΑΕΚ που έχει το τρίποντο στο επιθετικό της ρεπερτόριο τελείωσε το ματς με 1/10. Βάλτε και τα 19 λάθη, με τα πέντε μαζεμένα στο φινάλε και θα καταλάβετε γιατί εν τέλει θα παίξει στον μικρό τελικό με την Τενερίφη.
Έφτασε κοντά από το ζωγραφιστό
Ο Σάκοτα είδε πως είχε διαμορφωθεί η κατάσταση στο ημίχρονο, ήξερε ότι η άμυνα των Ισπανών θα επέμενε στην εντολή “εξουδετερώστε τους δυο γκαρντ” και έδωσε εντολή να περάσει η μπάλα, όσο το δυνατόν περισσότερο, στο ζωγραφιστό. Πρώτα ο Γκρέι και στη συνέχεια ο σπουδαίος Γκραντ Γκόλντεν πήραν την ευθύνη. Ειδικά ο δεύτερος έκανε ένα πολύ μεγάλο ματς, σαν σε συνέχεια των εξαιρετικών εμφανίσεων που έχει κάνει στο δεύτερο μισό της χρονιάς, όταν συμπεριλήφθηκε και στην all-star πεντάδα της φάσης των “16”.
Ο Γκόλντεν έκανε εμφάνιση που υπογράφει το βιογραφικό του, είναι δεδομένο ότι θα απασχολήσει πολλούς το καλοκαίρι, έχοντας μια εξαιρετική επαφή με το καλάθι αλλά και άμεση αντίληψη του παιχνιδιού με μέσο όρο 2.4 ασίστ ανά αγώνα. Για σέντερ, πολύ μεγάλος.
Με αυτό το στυλ, με την μπάλα στους ψηλούς και με πολλή σκληρή άμυνα, η ΑΕΚ έδειξε έτοιμη να κάνει το μεγάλο άλμα και να ρίξει οριστικά στο καναβάτσο τη Μάλαγα.
Κι εκεί στην πιο κρίσιμη στιγμή, ήρθαν όλα τα λάθη. Το ένα πίσω από το άλλο!
Η παρακαταθήκη του κατάμεστου γηπέδου
Η Sunel Arena γέμισε δυο ώρες πριν ξεκινήσει ο ημιτελικός. Το ενωσίτικο μπάσκετ έζησε πολύ μεγάλες στιγμές και αυτή ίσως είναι η μεγαλύτερη παρακαταθήκη για το μέλλον του. Μπορεί η ομάδα να μην προκρίθηκε στον τελικό, να μη μπορέσει να διεκδικήσει το τέταρτο ευρωπαϊκό τρόπαιο στην ιστορία της, όμως το κέρδος των 9.000 ψυχών που βρέθηκαν στα τελευταία ματς είναι τεράστιο.
Η ΑΕΚ, μια ομάδα εφτά μηνών, κατάφερε μέσα σε αυτό το χρονικό διάστημα πρώτα να γίνει μια ομάδα με χημεία, ρόλους και ελκυστικό μπάσκετ κι ύστερα να φέρει κοντά της τον κόσμο που περίμενε πάντα μια σπίθα, μια αφορμή, για να ανηφορίσει μέχρι τα Άνω Λιόσια.
Είναι αλήθεια ότι την τελευταία τριετία οι απογοητεύσεις ήταν περισσότερες από τις χαρές, ο κόσμος έμενε μακριά, αλλά φέτος σιγά-σιγά άρχισε να πυκνώνει. Στον πρώτο αγώνα της χρονιάς για το BCL, εναντίον της Ραμάτ Γκαν, είχαν κοπεί μόλις 1.186 εισιτήρια. Ίσως κανείς δεν υποψιαζόταν τι ακριβώς θα ακολουθούσε.
Πόσο καλά δούλευε η ΑΕΚ, ο Σάκοτα με τους παίκτες του δηλαδή, ώστε να παρουσιαστεί αγώνα με τον αγώνα πολύ πιο δυνατή και έτοιμη για μεγάλες βραδιές,. όπως αυτές που έζησαν με τα απανωτά sold-out. Η μάχη με τη Μάλαγα έγινε σώμα με σώμα, σκληρή, θα μπορούσε να κερδηθεί κιόλας, αλλά ακόμα κι αν χάθηκε μια σπουδαία ευκαιρία, η πορεία και η σχέση πλέον με το κοινό της, είναι δυο επιτεύγματα που δεν μπορούν να αμφισβητηθούν.
Είναι γνωστό ότι η “Ρώμη δεν χτίστηκε σε μια μέρα”. Η ΑΕΚ έκανε μια νέα αρχή φέτος. Θα πρέπει να επενδύσει σε όλη τη σεζόν, ώστε η επόμενη να είναι ακόμα καλύτερη. Υπάρχει το υλικό, η διάθεση και αν δεν κάνουμε λάθος και οι πρώτες σκέψεις για το πως ακριβώς η ΑΕΚ της ερχόμενης σεζόν θα είναι πιο δυνατή. Όπως δήλωσε και ο Γκόλντεν το καλοκαίρι όλοι θα πρέπει να νιώθουν υπερήφανοι, ωστόσο το σημαντικότερο είναι από το φιθνόπωρο και μετά να είναι έτοιμοι να συνεχίσουν.
ΥΓ: Η ήττα στον ημιτελικό σίγουρα θα αδειάσει ψυχολογικά την ΑΕΚ, γιατί έφτασε πολύ κοντά στο να δώσει το τελικό χτύπημα στη Μάλαγα. Αυτό δεν σημαίνει πως θα της είναι αδιάφορος ο μικρός τελικός της Κυριακής. Εντάξει, πάντα αυτό το ματς δεν έχει τόση αξία, για τη φετινή ΑΕΚ, όμως, είναι ζήτημα να σταθεί στο ύψος της και να διεκδικήσει το κλείσιμο της ευρωπαϊκής χρονιάς με νίκη και χαμόγελα.
ΥΓ 2: Με το που τελείωσε ο ημιτελικός οι παίκτες της Μάλαγα πήγαν εκεί που κάθονταν οι παράγοντες της ομάδας. Ένας μάλλον κοντόσωμος κύριος, με γυαλιά και χωρίς μαλλιά μοίραζε περιχαρής συγχαρητήρια. Ήταν ο πρόεδρος της Μάλαγα, ο Αντόνιο Λόπεθ Νιέτο, ο πρώην διεθνής διαιτητής ποδοσφαίρου πρωταγωνιστής στην περίφημη υπόθεση “Παναθηναϊκός-Ντιναμό Κιέβου”!
ΥΓ 3: Η Μάλαγα παραμένει το φαβορί και για τον τελικό. Από την άλλη ο η Γαλατασαράι είναι και η μοναδική ομάδα που έχει νικήσει στο BCL τη Μάλαγα την τελευταία διετία. Η νίκη της -υπό το βλέμμα του…οπαδού της και πρώην προπονητή της Εργκίν Αταμάν- κόντρα στην αήττητη (14-0 μέχρι χθες) Τενερίφη ήταν μια πρώτη προειδοποίηση. Μπορεί η χρονιά της στο τουρκικό πρωτάθλημα να είχε αρκετά σκαμπανεβάσματα (βρίσκεται στην 7η θέση) στην Ευρώπη, πάντως, παίζουν σε ένα τελικό για πρώτη φορά μετά το 2016. Από την εποχή του Αταμάν δηλαδή, που τότε είχε οδηγήσει την ομάδα στην κατάκτηση του Eurocup με τη νίκη επί της Στρασμπούρ στο Αμπντί Ιπεκτσί.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΦΙΛΕΡΗΣ
