Ο Βασίλης Σκουντής γράφει για τον ιστορικό θρίαμβο της Εθνικής πόλο γυναικών στη Σιγκαπούρη και για τις παίκτριες του Χάρη Παυλίδη που τερμάτισαν το άθλημα.
Σαν σήμερα το 1957 γεννήθηκε στο Νιου Τζέρσι ο Νίκος Γκάλης ο οποίος άφησε ως παρακαταθήκη στο ελληνικό (και όχι μόνο αθλητικό έθνος) μια μεγάλη κουβέντα…
Στις 10 Ιουνίου του 1987 μετά τον προημιτελικό του EuroBasket, ανάμεσα στην Εθνική και στην Ιταλία, έξω από τα αποδυτήρια του Σταδίου Ειρήνης και Φιλίας, τον είχα ρωτήσει αν είναι αυτή η πιο ευτυχισμένη στιγμή της καριέρας του και τη ζωής του και με γείωσε…
“Είναι μέχρι το επόμενο παιχνίδι”!
Έπειτα από 38 χρόνια στη Σιγκαπούρη, ανήμερα τα 68α γενέθλια του “Γκάνγκστερ”,. οι εθνικές τσούπρες μας πήραν τα δικά τους ρεβόλβερ και γάζωσαν τις Ουγγαρέζες, αλλά ελόγου τους δεν δικαιούνται να αναπαραγάγουν την ατάκα του Νικ.
Γι’ αυτές δεν υπάρχει επόμενο παιχνίδι και δεν εννοώ μονάχα στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα στο οποίο θριάμβευσαν…
Τερμάτισαν το άθλημα!
Εννοώ ότι έπειτα από τέτοια ραψωδία, δεν υπάρχει επόμενο παιχνίδι στη ζωή τους!!!
Το τερμάτισαν το άθλημα, αυτό εννοώ!
Οι κορίτσαροι που απαρτίζουν την αγέλη του Χάρη Παυλίδη δεν άφησαν τις Μαγυάρες να πάρουν ανάσα: τις στρίμωξαν στα σχοινιά από την πρώτη στιγμή, τις έπιασαν από τον λαιμό και τις στραγγάλισαν με συνοπτικές διαδικασίες, επιστρέφοντας στον χρυσοποίκιλτο θρόνο στον οποίο απλώνουν την αρίδα τους και στρογγυλοκάθονται όπως και είχε συμβεί και το 2011 στη Σαγκάη.
Το αγλάισμα και το τέλειο γουότερ πόλο
Τότε ο Γιώργος Μορφέσης είχε στη διάθεση του το αγλάισμα εκείνης της γενιάς, αλλά και ο Παυλίδης δεν πάει πίσω: το απάνθισμα της τωρινής γενιάς, ένα τσούρμο από κορίτσαρους που δεν ορρωδούν προ ουδενός και ουδεμιάς, ούτε καν απέναντι στην Ουγγαρία από την οποία η Ελλάδα είχε υποστεί έξι ήττες σε ισάριθμα ματς στα χρονικά της διοργάνωσης.
Τις νικήσαμε στις 20 του περασμένου Απριλίου στον τελικό του Παγκοσμίου Κυπέλλου στην Τσενγκντού της Κίνας με 13-9 και το διαπράξαμε και σήμερα με την εμφατική, κυριαρχική, ολοκληρωτική και… αδιαπραγμάτευτη εμφάνιση!
Μιλάμε για το τέλειο γουότερ πόλο, αμ’ πώς!
Το θωρηκτό και η Στεφανία
Χωριό που φαινόταν (από την αρχή), κολαούζο δεν ήθελε: η ελληνική ομάδα βούτηξε στην πισίνα με μεγάλη αποφασιστικότητα και δίχως τον παραμικρό ενδοιασμό, με αποτέλεσμα να προηγηθεί με 5-1 (με όχημα τα δυο πέναλτι που κέρδισε η συμπατριώτισσα μου από το Ρέθυμνο, το θωρηκτό ονόματι Μαρία Μυριοκεφαλιτάκη) και να υποτάξει τις Ουγγαρέζες στις οποίες δεν άφησε κανένα περιθώριο αντίδρασης.
Η διαφορά έφτασε και στα πέντε γκολ (9-4) και όταν μειώθηκε στα τρία (9-6) φρόντισε η Στεφανία Σάντα να κόψει τον βήχα στις λεγάμενες με δυο απανωτά γκολ, μάλιστα το πρώτο από δαύτα προέκυψε από ένα άπιαστο οκτάμετρο!
Και άπαικτη και άχαστη
Όση ώρα παιζόταν αυτός ο τελικός προσπαθούσα να υποτάξω και να χαλιναγωγήσω τον άκρατο ενθουσιασμό μου και μολονότι συνήθως ως παθών και μαθών, είμαι συγκρατημένος, τούτη τη φορά δεν έβλεπα πώς μπορεί να χάσει αυτή η ομάδα.
Ήταν και άπαικτη και άχαστη!
Προτού αρχίσει τελικός από τα ανοικτά μικρόφωνα στον περιβάλλοντα χώρο ακούστηκαν φωνές που έλεγαν “Πάμε, δικό μας είναι”: πήγαν και όντως απέδειξαν ότι ήταν δικό τους.
Καταδικό τους, μάλιστα!
Ο Κέρβερος, τα μπλοκ και το δάσος
Είναι όντως υπέροχη αυτή η ομάδα που συνδυάζει σε ιδανικό βαθμό τα τέσσερα σκέλη του παιχνιδιού: την άμυνα, τη γρήγορη μετάβαση, τη δημιουργία και την εκτέλεση.
Μπροστά από την εστία η Ιωάννα Σταματοπούλου είναι σωστός
Κέρβερος, δεν αφήνει να περάσει ούτε κουνούπι και δεν δίνει του αγγέλου της νερό!
Τα σηκωμένα χέρια και τα μπλοκ στην πρώτη γραμμή αναχαίτισης δημιουργούν ένα πυκνό δάσος, που κρύβει τον ορίζοντα στις αντίπαλες και τις κάνει να μαραζώνουν στην επίθεση και να ψάχνουν το γκολ με το… φανάρι του Διογένη!
Αυτό το συνειδητοποίησε σήμερα με σκληρό τρόπο η ηγερία της Ουγγαρίας, η περιβόητη Ρίτα Κέστελι…
Ακόμη κι αν καταφέρουν να σκοράρουν όμως, στο πλαίσιο της αλληλουχίας και της συνεπαγωγής η Εθνική μοστράρει στη φαρέτρα της μπόλικα επιθετικά όπλα που πότε το ένα, πότε το άλλο εκπυρσοκροτούν και αλίμονο σε όποια στέκεται απέναντι!
Κάνει την τρίχα… Τριχά!
Η παραγωγικότητα σε αυτό το Τουρνουά είχε ονοματεπώνυμο: λέγεται Φωτεινή και κάνει την τρίχα, Τριχά!
Χρησιμοποιώ αυτό το ελαφρώς παραποιημένο λογοπαίγνιο, καθόσον η 19χρονη παίκτρια του Ολυμπιακού σκόραρε 25 γκολ και αναδείχθηκε πρώτη σκόρερ στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα!
Σιγά τα ωά, αυτή από μικρή φαινόταν πως θα μεγαλώσει: στα 15 της, τη σεζόν 2019-2020, αυτή η νεαρά ενζενί βγήκε πρώτη σκόρερ στο Πρωτάθλημα της Α1 σκοράροντας 68 γκολ!
Από την Ασημάκη στη Φωτεινή
Στις 29 Ιουλίου του 2011 στον χρυσοφόρο τελικό, κόντρα στην Κίνα, είχε πετύχει το πρώτο γκολ η Αλεξάνδρα Ασημάκη από μια καταπληκτική συστημένη πάσα της Αντιγόνης Ρουμπέση.
Όσα χρόνια κι αν περάσουν η Ασημάκη δεν ξεχνά ποτέ ούτε την πάσα, ούτε το γκολ, ούτε την ανατριχίλα που ένιωσε…
Δέκα τέσσερα χρόνια αργότερα η Τριχά άνοιξε τον λογαριασμό όχι από ασίστ, αλλά από το πέναλτι που κέρδισε η Μυριοκεφαλιστάκη και αμφότερες θα κρατήσουν ανεξίτηλα χαραγμένη στο μυαλό και στην καρδιά τους αυτή τη διπλή φάση που απέβη το πρώτο σάλπισμα του θριάμβου.
Τι άλλο από τα δρώμενα του τελικού μού έκανε εντύπωση;
Η επιθυμία των κοριτσιών να μην αφήσουν τίποτε να πέσει κάτω: ακόμη και στα ύστερα του αγώνα, με το σκορ στο 12-9, μούνταραν πάνω στις Ουγγαρέζες για να μην τις αφήσουν να σουτάρουν και να σκοράρουν.
Ποιες, τις Ουγγαρέζες οι οποίες στον προχθεσινό ημιτελικό ποδοπάτησαν και έπνιξαν τις χρυσές Ολυμπιονίκες, Ισπανίδες με 15-9!
Δάγκωναν καρωτίδες ίσαμε τη λήξη!
Ακόμη και τότε (στα τελευταία δευτερόλεπτα) με την μπάλα να βρίσκεται στην αριστερή πλευρά της άμυνας τους, οι παίκτριες της εθνικής δάγκωναν καρωτίδες!
Αυτή η θεσπέσια ομάδα δεν προέκυψε από παρθενεγένεση: βγήκε μέσα από μια διαδικασία, με πολλή υπομονή και με αρκετά χαστούκια που έφαγε τα προηγούμενα χρόνια.
Ατσαλώθηκε από ήττες, αποκλεισμούς και αποτυχίες, αλλά κρατήθηκε όρθια, επέστρεψε δριμύτερη και ανέβηκε δόξη και τιμή στο θρόνο!
Σπολλάτη τους…
Τα 15 μετάλλια της Ελλαδίτσας
Πλέον η Εθνική ομάδα γυναικών αριθμεί στη συλλογή της 15 μετάλλια: πέντε χρυσά, πέντε ασημένια και πέντε χάλκινα μέσα σε μια εικοσαετία, νούμερο που δεν είναι ούτε μικρό, ούτε και ευκαταφρόνητο για την Ελλαδίτσα.
Μπορεί το γουότερ πόλο να μην είναι τόσο δημοφιλές και εξαπλωμένο όσο το ποδόσφαιρο, το μπάσκετ και το βόλεϊ, αλλά, διάβολε, δυο χρυσά μετάλλια σε Παγκόσμια Πρωταθλήματα –με δυο διαφορετικές γενιές και με απόσταση 15 ετών-δεν είναι δα και μικρό ή ευκαταφρόνητο επίτευγμα.
Και πάντως είναι πολύ μεγάλο για να περάσει απαρατήρητο μέσα στον αφόρητο καύσωνα, στη θερινή ραστώνη, στην πολίτική οχλαγωγία, στην οσμή των σκανδάλων και σε όλα όσα συμβαίνουν στην πατρίδα μας.
Να τα νερά μας κύριε Πρωθυπουργέ!
Έτυχε κιόλας σήμερα το πρωί ο Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης να ανακοινώσει το εθνικό σχέδιο για τους υδάτινους πόρους και τους πέντε άξονες για την αντιμετώπιση της λειψυδρίας οπότε ήρθε κι έδεσε…
Μπορεί στην Ελλάδα να στερεύει το νερό, αλλά έχουμε μπόλικα αποθέματα από αυτό που άντλησαν στη Σιγκαπούρη οι χαριτόβρυτες κοπέλες μας και μας φτάνει και για πόση και για άρδευση!
Άντε, με το καλό και νυφούλες!
