Ασφαλώς ήταν ένα χτύπημα που ο Κυριάκος Μητσοτάκης και το Μαξίμου δεν το περίμεναν. Δεν φανταζόντουσαν ότι θα έχαναν το πιο αποτελεσματικό μέχρι πρότινος προπαγανδιστικό όπλο,  το ισχυρότερο εκβιαστικό δίλημμα.

Ενα δίλημμα που λειτούργησε αποτελεσματικά στις προηγούμενες εκλογές όταν η σταθερότητα επικράτησε της αλλαγής που πρόταξε η αντιπολίτευση. Ο φόβος είχε κερδίσει την αισιοδοξία.

Ωστόσο τώρα η συνθήκη έχει αλλάξει. Τουλάχιστον αυτό έδειξε η δημοσκόπηση εταιρείας που έθεσε το δίλημμα “Μητσοτάκης ή χάος”. Συγκεκριμένα οι πολίτες κλήθηκαν να απαντήσουν στο ερώτημα: «Αν δεχθούμε τη φράση “Μητσοτάκης ή χάος”  ως πολιτικό δίλημμα, εσείς τι θα  επιλέγατε;”.

Η απάντηση είναι τελικά καταπέλτης για τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Το 42% επέλεξε το χάος, το 30% τον Κυριάκο Μητσοτάκη και το 28% άλλο, χωρίς μάλιστα το άλλο να υπάρχει στο ερώτημα. Είναι μία αυθόρμητη απάντηση και έχει το δικό της ειδικό βάρος.

Τα εκβιαστικά διλήμματα είναι πολυάριθμα στη φαρέτρα του κυβερνώντος κόμματος και  μπορεί να μην έχουν τεθεί με τη λέξη χάος  στη μία πλευρά, αλλά ως αστάθεια, αποσταθεροποίηση και άλλες μορφές κινδύνων. Χρησιμοποιήθηκαν και χρησιμοποιούνται σε κάθε ευκαιρία.

Μέχρι και τις προηγούμενες εκλογές ο εκβιασμός ήταν αποτελεσματικός και έστελνε  στο κυβερνητικό μαντρί αρκετούς πολίτες οι οποίοι έδιναν τη νίκη στη Νέα Δημοκρατία φοβούμενοι την αστάθεια, την αβεβαιότητα.

Τώρα, όμως, φτάσαμε στο σημείο οι πολίτες να επιλέγουν ακόμα και το χάος από τον Μητσοτάκη, που σημαίνει ότι οι μπαμπούλες και τα φόβητρα δεν λειτουργούν όπως πριν. Οι πολίτες σε μεγάλο βαθμό πλέον απεξαρτήθηκαν από τα φοβικά διλήμματα και κάνουν τις επιλογές τους στην κάλπη με άλλα κριτήρια.

Για παράδειγμα σε άλλη δημοσκόπηση και στο ερώτημα ποιον θα επιλέξουν στις εκλογές η απάντηση σε ποσοστό 48% ήταν εκείνον που θα δώσει ελπίδα.

Και τώρα τί θα κάνουμε χωρίς τους βαρβάρους; Είναι το κρίσιμο ερώτημα που θα πρέπει να θέσουν στους εαυτούς τους οι προπαγανδιστές και οι επικοινωνιολόγοι του Μαξίμου.  Πάντως, αν κρίνουμε από τα τελευταία διλήμματα, εξακολουθούν να επενδύουν στην αστάθεια,  στο φόβο παραθέτοντας τον Μητσοτάκης ως τη σιγουριά, τη σταθερότητα, το στιβαρό χέρι.

Βλέπετε είναι δύσκολο να βρουν άλλο εκβιαστικό δίλημμα τέτοιας εμβέλειας.

Εξάλλου, εκείνοι που σε ποσοστό 82% στη δημοσκόπηση αναφέρουν πως δεν βελτιώθηκε η οικονομική τους κατάσταση, γιατί να επιλέξουν την Μητσοτακική σταθερότητα όταν δεν βλέπουν βελτίωση, ότι δεν τους πρόσφερε τίποτα και τα χρήματα που κερδίζουν δεν φτάνουν να βγάλουν το μήνα; Τι έχουν να φοβηθούν και τι έχουν να χάσουν αυτοί οι άνθρωποι αν η Νέα Δημοκρατία και ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν κερδίσουν τις εκλογές; Θα λέγαμε πως στην περίπτωσή τους ισχύει το ο βρεγμένος τη βροχή δεν τη φοβάται.

Και αν τα εκβιαστικά διλήμματα έχασαν την επίδρασή τους, το κακό είναι πως δεν βλέπουν φως από την αντιπολίτευση. Δεν υπάρχει κάποιο κόμμα, ένας αρχηγός, ένα πρόγραμμα που θα τους πείσει και θα τους κερδίσει.

Δεν βλέπουν φως στην άκρη του τούνελ και γι΄ αυτό στις δημοσκοπήσεις οι πολίτες πυκνώνουν τις γραμμές της γκρίζας ζώνης.

Δεν υπάρχει ένα δίλημμα “Μητσοτάκης ή …”, κάποιος αρχηγός κόμματος από τον οποίο οι πολίτες θα πεισθούν  και θα τον επιλέξουν ως λύση. Είναι τραγικό, αλλά το πολιτικό σκηνικό θυμίζει τη φράση στους τυφλούς βασιλεύει ο μονόφθαλμος.

Από την άλλη είναι παρήγορο πως το χάος δεν φοβίζει. Και επειδή η πολιτική σιχαίνεται το κενό, θα βρεθεί εκείνο το σχήμα του οποίου ο αρχηγός θα αποτελέσει το ισχυρό αντίπαλο δέος του Κυριάκου Μητσοτάκη. Εν κατακλείδι να θυμίσουμε πως το 63% των πολιτών θέλει αλλαγή…