10+1 θάνατοι που συγκλόνισαν τον αθλητισμό το 2020

Όλοι θα θυμόμαστε τη χρονιά του 2020…Τη χρονιά με τον Covid-19, το μεγαλύτερο κακό που βρήκε την ανθρωπότητα κι έναν τεράστιο αριθμό ανθρώπων που έχασε τη ζωή του από αυτόν.

Εκτός από τα θύματα της πανδημίας, όμως, φέτος έχουμε αποχαιρετήσει και πολλά αγαπημένα πρόσωπα από το χώρο του αθλητισμού που έφυγαν από διάφορες αιτίες. Ταλέντα Hall of Fame, μέχρι θρυλικούς προπονητές και παίκτες, είναι μερικοί από τα αστέρια που χάσαμε. Ας δούμε δέκα πρόσωπα που «πένθησε» ο αθλητισμός το 2020.

1. Ντέιβιντ Στερν

Η καλή χρονιά… από την αρχή φαίνεται και ένας από τους πιο στενόχωρους θανάτους της χρονιάς στον αθλητισμό συνέβη την πρώτη μέρα του έτους. Ο πρώην Κομισάριος του NBA, Ντέιβιντ Στερν, που είχε μετατρέψει το NBA στο δεύτερο πιο δημοφιλές άθλημα στην Αμερική, άφησε την τελευταία του πνοή έπειτα από εγκεφαλική αιμορραγία σε ηλικία 77 ετών.

 

2. Κόμπε Μπράιαντ

Στα τέλη του ίδιου μήνα, στις 26 Ιανουαρίου, έφτασαν τα νέα που προκάλεσαν σοκ σε όλη την υφήλιο. Ο πέντε φορές πρωταθλητής του NBA, Κόμπε Μπράιαντ σκοτώθηκε στην Καλαμπάσα της Καλιφόρνια σε συντριβή ελικοπτέρου, μαζί με τη 13χρονη κόρη του Τζιάνα, τον πιλότο και άλλους επιβάτες.

Ο σταρ του NBA ήταν μόλις 41 ετών, ενώ μόλις το 2016 αποχώρησε από το μπάσκετ, μετά από αρκετούς τραυματισμούς και έναν εντυπωσιακό αποχαιρετιστήριο παιχνίδι στο οποίο ξεπέρασε τους 60 πόντους επί των Γιούτα Τζαζ. Στη μνήμη του το All-Star Game MVP Award μετονομάστηκε σε NBA All-Star Kobe Bryant Valuable Player.

 

3. Μπόρισλαβ Στάνκοβιτς

Μια από τις κορυφαίες φυσιογνωμίες του παγκοσμίου μπάσκετ απεβίωσε στις 20 Μαρτίου σε ηλικία 94 ετών. Παίκτης, προπονητής, γενικός γραμματέας της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας Καλαθοσφαίρισης από το 1976 έως το 2003 και μέλος της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής. Πρωτοπόρος στην εποχή του μιλούσε έξι γλώσσες και ήταν από τους πρώτους που ενθάρρυναν τη μετάβαση των Ευρωπαίων στην Αμερική και το NBA. Το 1991 εισήχθη στο Hall of Fame για την τεράστια προσφορά του στο παγκόσμιο μπάσκετ και το 2007 στο FIBA Hall of Fame.

 

4. Ντον Σούλα

Ήταν ο θρυλικός προπονητής του NFL που οδήγησε τα «Δελφίνια» του Μαϊάμι στη μοναδική τέλεια σεζόν του πρωταθλήματος, το 1972. Ο πιο πετυχημένος προπονητής της λίγκας όλων των εποχών πέθανε σε ηλικία 90 ετών, στις 4 Μαΐου «ειρηνικά στο σπίτι του», σύμφωνα με τη δημοσίευση των «Δελφινιών» για τον προπονητή του Pro Football Hall of Fame.

 

5. Τζίτζι Σιμόνι

Νικημένος από τη νόσο του Πάρκινσον, ο Ιταλός προπονητής έφυγε από τη ζωή στις 22 Μαΐου σε ηλικία 81 ετών. Ο εκλιπών είχε οδηγήσει την Ίντερ στην κατάκτηση του Κυπέλλου UEFA στο 1998, ενώ ως παίκτης πήρε ένα Ιταλικό Κύπελλο με τη Νάπολι εν έτει 1962. Χαρακτηρίστηκε ως ο «μετρ των ανόδων», καθώς οδήγησε επτά διαφορετικές ομάδες της Β’ κατηγορίας στον προβιβασμό στη Serie A.

 

6. Μάριο Κόρσο

Δύσκολη χρονιά για τους Ιταλούς φέτος και ακόμα ένα πλήγμα για τους οπαδούς της Ίντερ, καθώς στις 20 Ιουνίου σε ηλικία 78 χρονών, απεβίωσε ο περίφημος παίκτης της που «μεσουρανούσε» στη δεκαετία του ’60. Ο Κόρσο είχε αγωνιστεί απέναντι στην ΑΕΚ το 1971 στο Κύπελλο Πρωταθλητριών Ευρώπης, ενώ τον είχαν αποκαλέσει «αριστερό πόδι του Θεού» για την φοβερή ικανότητά του στις σέντρες και στις εκτελέσεις φάουλ με το αριστερό πόδι.

 

7. Εκατερίνα Αλεξαντρόφσκαγια

Η Ρωσίδα αθλήτρια καλλιτεχνικού πατινάζ που της είχε δοθεί αυστραλιανή υπηκοότητα για να αγωνιστεί στους Χειμερινούς Αγώνες του 2018 με τον Χάρλεϊ Γουίντσορ, έκανε βουτιά στο κενό από το παράθυρο, στις 17 Ιουλίου στη Μόσχα, βάζοντας τέλος στη ζωή της. Ήταν μόλις 20 χρονών, ενώ ο προπονητής της ανέφερε πως η Εκατερίνα υπέφερε από κατάθλιψη. Με τον παρτενέρ της είχε αναδειχθεί το 2017 πρωταθλήτρια κόσμου στην κατηγορία νέων, ενώ τον περασμένο Ιανουάριο όταν διαγνώσθηκε με επιληψία, η ίδια αποφάσισε να διακόψει την καριέρα της.

 

8. Τζον Τόμπσον

Ήταν ένας από τους πιο γνωστούς προπονητές στην ιστορία του κολεγιακού μπάσκετ. Πέρασε σχεδόν 30 χρόνια ως επικεφαλής προπονητής της Τζόρτζταουν, οδηγώντας τους Χόγιας στο εθνικό πρωτάθλημα του 1984. Αυτός ο τίτλος έκανε τον Τόμπσον τον πρώτο έγχρωμο προπονητή που κέρδισε το τουρνουά NCAA, ενώ μετά τη συνταξιοδότησή του, έκανε μια μακρά καριέρα ως αναλυτής ραδιοφώνου και τηλεόρασης. Ο 78χρονος πέθανε στο σπίτι του στις 30 Αυγούστου και το “CNN” ανέφερε πως η αιτία θανάτου του παραμένει ακόμα άγνωστη.

 

9. Ντιέγκο Αρμάντο Μαραντόνα

Η 25η Νοεμβρίου του 2020 θα μείνει για πάντα η μέρα που δάκρυσε όλος ο πλανήτης. Η μέρα που «ο Θεός πέθανε». Ο θρύλος του ποδοσφαίρου απεβίωσε στα 60 του χρόνια την ίδια μέρα που έφυγε το 2016 ο φίλος του, Φιντέλ Κάστρο.

Στις αρχές του Νοεμβρίου, ο Ντιεγκίτο είχε κάνει επέμβαση στον εγκέφαλο, ενώ οκτώ ημέρες μετά την εγχείρηση στην οποία είχε υποβληθεί, είχε πάρει εξιτήριο από την κλινική και ανάρρωνε στο σπίτι του. Στο τέλος του μήνα, υπέστη ανακοπή και έφυγε από τη ζωή, μια ζωή που τα είχε όλα…

 

 

10. Πάολο Ρόσι

Περίπου τρεις εβδομάδες πριν φύγει το 2020 και λίγες μέρες μετά το θάνατο του Μαραντόνα, στις 9 Δεκεμβρίου, το ιταλικό (και όχι μόνο) ποδόσφαιρο πενθεί το χαμό του σπουδαίου Πάολο Ρόσι.

Ο πρώην ποδοσφαιριστής έφυγε σε ηλικία 64 ετών, ηττημένος από καρκίνο του πνεύμονα. Ήταν ο άνθρωπος που οδήγησε την «σκουάντρα ατζούρα» στη νίκη κατά τη διάρκεια του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 1982 σημειώνοντας έξι γκολ. Ήταν εκείνος που νίκησε τη Βραζιλία του Ζίκο, την Αργεντινή του Μαραντόνα, την Πολωνία του Μπόνιεκ και στον τελικό τη Γερμανία Ρουμένιγκε. Εκείνος που την ίδια χρονιά με την κατάκτηση του Μουντιάλ πήρε και τη Χρυσή Μπάλα.

 

Από το 1981 έως το 1985 αγωνίστηκε στη Γιουβέντους, με την οποία κατέκτησε δύο πρωταθλήματα Ιταλίας (1982, 1984), καθώς και το Κύπελλο Πρωταθλητριών τη σεζόν 1984-85. Έτσι, στα 31 του, ο Πάολο κρέμασε τα παπούτσια του μετά από μια λαμπρή καριέρα με δύο ευρωπαϊκά τρόπαια, δύο πρωταθλήματα Ιταλίας και ένα κύπελλο στην κατοχή του.

 

11. Ζεράρ Ουγιέ

Νέο σοκ στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο. Ο 73χρονος πρώην προπονητής της Λίβερπουλ και της Λιόν, πέθανε στις 14 Δεκεμβρίου, μόλις μία ημέρα μετά το εξιτήριό του από νοσοκομείο του Παρισιού, ύστερα από μία επέμβαση στην καρδιά. Ο Γάλλος τεχνικός είχε περάσει από τον πάγκο της Εθνικής ομάδας της χώρας του, αλλά και της Λανς, της Παρί Σεν Ζερμέν -πανηγύρισε την κατάκτηση του πρωταθλήματος τη χρονιά ΄85-΄86-, της Λίβερπουλ -κατέκτησε το Κύπελλο UEFA, το FA Cup και το League Cup τη σεζόν 2000-01 και της Λιόν -παίρνοντας το πρωτάθλημα το 2006 και 2007 και κατακτώντας και το γαλλικό Super Cup το 2005 και το 2006-, ενώ το 2001 είχε αναδειχθεί προπονητής της χρονιάς από την UEFA. Πριν 10χρόνια, ο Ουγιέ είχε εγκαταλείψει την προπονητική εξαιτίας προβλημάτων υγείας.