Τις τελευταίες δυο ημέρες η Κυπαρισσία, η Μεσσηνία, η Ηλεία, αλλά και η Ελλάδα ολόκληρη παρακολουθεί άναυδη τις λεπτομέρειες του τραγικού τροχαίου δυστυχήματος στην Κυπαρισσία, που κόστισε τη ζωή σε τρία 15χρονα παιδιά. Πανθομολογούμενη αιτία του δυστυχήματος η υπερβολική ταχύτητα! Την επομένη ημέρα, ένα επουσιώδες (εκ του αποτελέσματος και μόνο) τροχαίο ατύχημα, σημειώθηκε στο Λουτράκι. Ένα νέο παιδί, με μηχανάκι, ανέβαινε την οδό Μεγάλου Αλεξάνδρου και στη διασταύρωσή της με την οδό Ανδρούτσου, παραβίασε το “STOP”, με αποτέλεσμα να συγκρουσθεί με διερχόμενο από την οδό Ανδρούτσου, αυτοκίνητο…
Του Γιάννη Κ. Ηλιάδη
Η σύνδεση μεταξύ ατυχήματος στο Λουτράκι και δυστυχήματος στην Κυπαρισσία είναι εμφανέστατη: Η παραβίαση του Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας, αλλά και η παραβίαση της κοινής λογικής, την οποία προσπαθεί να εκφράσει κάθε νόμος. Για να συνεννοηθούμε, θα πρέπει να συμφωνήσουμε στον ορισμό του νόμου: Κατά τη δική μου άποψη, νόμος είναι η αποτύπωση και κωδικοποίηση της κοινής λογικής, όπως απορρέουν από την κοινή πείρα και θεσμοθετούνται ως κανόνες δικαίου και πλαίσιο συνύπαρξής μας για τις σωστές σχέσεις μεταξύ των πολιτών μιας κοινωνίας, αλλά και των πολιτών και της κοινωνίας με το κράτος. Και για να μην ξεχνιόμαστε: Ο Κώδικας Οδικής Κυκλοφορίας δεν είναι… φυσικό φαινόμενο, αλλά ψηφισμένος νόμος του κράτους.
Επανερχόμενοι στα δυο περιστατικά, αυτό που ήλθε αμέσως, στο μυαλό μου, όταν άκουσα για το τροχαίο ατύχημα και μίλησα με τον Αλέξανδρο για να καλύψει δημοσιογραφικά το συμβάν, ήταν το πόσο απέχει ένα ατύχημα, από ένα δυστύχημα (“ατύχημα” αποκαλούμε το συμβάν το οποίο επιφέρει μόνον υλικές ζημιές ή/και τραυματισμούς, ενώ δυστύχημα το συμβάν το οποίο επιφέρει απώλεια ζωής). Πόσο απέχει, λοιπόν; Καθόλου, είναι απάντηση. «Το παιδί ευτυχώς, φορούσε κράνος», με ενημέρωσε ο Αλέξανδρος, όταν μιλήσαμε και πάλι, μετά το ρεπορτάζ. Να ένα σημαντικό στοιχείο, λοιπόν. Από την άλλη πλευρά, ουδέποτε μάθαμε αν οι τρεις 15χρονοι φορούσαν τις ζώνες τους…
Αυτό που θέλω να καταδείξω, πέραν της μηδενικής απόστασης ενός ατυχήματος και ενός δυστυχήματος, είναι πως, όσες περισσότερες παραβάσεις του Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας συνδυάσει ένας οδηγός, τόσες περισσότερες πιθανότητες συγκεντρώνει να υποπέσει σε ατύχημα ή δυστύχημα (μηδενική η απόστασή τους, θυμίζω). Δηλαδή, αν ο άνθρωπος με το δίκυκλο, στο ατύχημα του Λουτρακίου, που παραβίασε το “STOP”, δεν φορούσε κράνος, πόσες περισσότερες πιθανότητες θα συγκέντρωνε να μετατρέψει το ατύχημα σε δυστύχημα; (ο, μη γένοιτο);
Από την άλλη πλευρά είναι και η ταχύτητα… Και εδώ να συμφωνήσουμε σε κάτι άλλο: Άλλο είναι οδηγώ γρήγορα και άλλο οδηγώ επικίνδυνα! Και στους ελληνικούς δρόμους, οι περισσότεροι, δεν οδηγούν γρήγορα. Οδηγούν επικίνδυνα! Και, εδώ στο Λουτράκι, ακόμη περισσότερο. Ξέρετε τι γίνεται καθημερινά στην κεντρική οδό, από τα φανάρια της Αιγαίου (στο ρέμα), μέχρι τον Ισθμό και τούμπαλιν; Ο κακός χαμός γίνεται αγαπητοί μου! Αυτοκίνητα και δίκυκλα (από “παπάκια” μέχρι μηχανές μεγάλου κυβισμού), “πηγαίνουν το σκοτωμού”… Αλλά για σκεφθείτε το: “Του σκοτωμού” σημαίνει "του δυστυχήματος". Στην κυριολεξία!
Υ.Γ.: Το loutraki365 θα επανέλθει στο θέμα, άμεσα…
Σχετικά θέματα:
