Το Σύμπαν, φοβούμενο και απειλούμενο από το «αριστερό ελληνικής έμπνευσης big bang», αποφάσισε να συνωμοτήσει κηρύσσοντας ένα Νέο Πόλεμο των [Κ]άστρων. Μοιάζει αστείο αλλά να δείτε πως κάπως έτσι θα ερμηνευτεί η ήττα.

Γιατί παραπονιέσαι;
Ξέρεις αυτός ο σπόρος
πόση πορεία μέσα στο χώμα
και στα σκοτάδια
περπάτησε
Πόσες ασχήμιες και πόσες δυσοσμίες
άντεξε
ώσπου ν’ανθίσει;

Δ.Πιστικός, Ερωτήσεις

Η ανάλυση της πραγματικότητας, ιδίως της πολιτικής, έχει ως προϋπόθεση τη συμφωνία της λογικής με τον αντικειμενικό κόσμο και δεν επηρεάζεται από υποκειμενικές ενδο-παραστάσεις, ιδεολογικές αναδρομές ή κομματικές διαδρομές.

Μπορεί πολλά ζητήματα να άπτονται της προσωπικής [ηθικής;] συνείδησης, ως εσωτερικού συναισθήματος, δεν πρέπει όμως οι αριστεροί πολιτικοί να προσεγγίζουν το γίγνεσθαι ανορθολογικά, με μοναδική αναφορά στον εαυτό τους.

Η προκατειλημμένη συνείδηση του αφελούς ή του αδαούς αρέσκεται στο να δημιουργεί βολικά είδωλα προκειμένου να δικαιώσει προ-αντιλήψεις και να υπηρετήσει σκοπιμότητες αλλά πάντοτε καταλήγει σε αυταπάτες.

Τα πράγματα γίνονται χειρότερα όταν ο αριστερός πολιτικός δεν γνωρίζει τον εαυτό του, δηλαδή ‘’δεν ξέρει τι ξέρει’’, με συνέπεια να κινείται α-τοπικά.Ορθότερο κι ωφελιμότερο θα ήταν να συναντηθεί κανείς πρώτα με τον εαυτό του, να είναι βέβαιος για το τι αισθάνεται και τι μπορεί να κάνει έξω από τη μεροληψία και το πάθος και μετά ν’ασχοληθεί με τις αγωνίες κι αμφιθυμίες των γύρω του.

Χαρακτηριστικό αρκετών αριστερών πολιτικών είναι επίσης ότι εκλαμβάνουν τ’ανδραγαθήματα τρίτων σαν δικά τους, κλέβουν δηλαδή δόξα άλλων, καθρεφτιζόμενοι σε αντανακλαστικό τοίχο ναρκισσισμού.

Ο αριστερός πολιτικός οφείλει να γνωρίζει καλά πως η ιστορία[η Μεγάλη αλλά και του καθενός] άλλοτε τυφλή, άλλοτε εκδικητική, άλλοτε μοιραία, άλλοτε άδικη κάνει συνεχώς κύκλους ακμής, παρακμής και τελικής πτώσης και δεν συγκινείται από τα Μεγάλα λόγια και τα Δίβουλα σχέδια των δημαγωγών.

Όσο το ταχύτερο το συνειδητοποιήσουν αυτό οι επαγγελματίες[αριστεροί;] πολιτικοί του εφήμερου κέρδους[εντυπώσεων, δημοσκοπήσεων, αφηγημάτων] τόσο το καλύτερο για τους ίδιους και για τη χώρα.

Πολλοί ιδεοληπτικοί της πρωτο-αριστεροκεντροδεξιάς κυβερνητικής εποχής δεν κατανοούν την αλήθεια των γεγονότων ως τέτοια αλλά την εκλαμβάνουν σαν προπαγανδιστική παγίδα του Συστήματος.

Παρερμηνεύουν την πραγματικότητα μ’έναν επικίνδυνο εργαλειακό τρόπο καθώς, έχοντας αποκοπεί από την ‘όλη κοινωνία’ [αφού κινούνται άνετα μόνο μέσα σ’ένα συν-κεκρυμμένο πλαίσιο γνωστών και φίλων όπου πράττουν ή απέχουν χωρίς αυτο-αμφισβητήσεις],αγνοούν επιδεικτικά τον υπόλοιπο κόσμο. Αυτή τους την αφασία την παρουσιάζουν άλλοτε ως αθωότητα κι άλλοτε ως τακτικό ελιγμό.

Μ’ αυτά και μ’αυτά έχουν καταφέρει να ομογενοποιήσουν[sic] και τα τέσσερα στοιχεία, τις τέσσερις θεμελιώδεις δυνάμεις του Σύμπαντος

-το πυρ [ως ‘επαναστάτες’][sic]

-τον αέρα [ως ‘πολιτικάντηδες]

-το ύδωρ[ως κινούμενοι ελικοειδώς]

-τη γη [ως μεγαλοϊδιοκτήτες]

Τα έχουν όλα, τα παίζουν όλα κι όμως δεν πείθουν. Ίσως δεν μπορούν να χωνέψουν ότι το να μιλάνε σωστά ελληνικά, να ξέρουν συντακτικό, να γνωρίζουν ,έστω ελάχιστα, από την αρχαία γραμματεία, ψήγματα λογοτεχνίας[μη αρκούμενοι σε λίγα κλισέ και τσιτάτα],να έχουν διαβάσει κλασικούς[και δεν εννοώ μόνο τσιτάτα μαρξικών]δεν συνιστούν πρακτικές των συντηρητικών και της αστικής τάξης, αλλά προϋποθέσεις για να γίνεις σωστός και χρήσιμος αριστερός.

Επειδή όλα τα παραπάνω δεν αφθονούν στο μυαλό τους προσφεύγουν στην εύκολη εξήγηση:

Το Σύμπαν, φοβούμενο και απειλούμενο από το ‘’αριστερό ελληνικής έμπνευσης big bang ‘’,αποφάσισε να συνωμοτήσει κηρύσσοντας ένα Νέο Πόλεμο των [Κ]άστρων.

Μοιάζει αστείο αλλά να δείτε πως κάπως έτσι θα ερμηνευτεί η ήττα

.

ΥΓ. ’’Κάποια βράδυα κλείνουν απότομα χωρίς επίλογο με όλα τα ερωτήματα ανοιχτά’’ [Διώνη Δημητριάδου, Ανερμήνευτα της γραφής]

(Ο Γιάννης Πανούσης είναι καθηγητής εγκληματολογίας, πρώην υπουργός)