ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ ΛΙΒΙΤΣΑΝΟΣ

Ολοένα και πιο συγκεκριμένα χαρακτηριστικά αποκτά η παρουσία του Αλέξη Τσίπρα στα πολιτικά πράγματα της χώρας, με κάθε ομιλία – «κλείσιμο» των εκδηλώσεων που διοργανώνει την τελευταία 2ετία το ινστιτούτο του.

Η χθεσινό – βραδινή 2η Διεθνής Διάσκεψη για την Δημοκρατία δεν αποτέλεσε εξαίρεση. Αντίθετα, έδωσε δείγματα σε όσους αναλογίζονται (είτε θετικά, είτε αρνητικά) το αν ο πρώην πρωθυπουργός θα επιχειρήσει την «ολική επαναφορά».

Η συγκυρία

Πριν αναφερθεί κανείς στο περιεχόμενο της παρέμβασης του Αλέξη Τσίπρα, δεν μπορεί παρά να αξιολογήσει την τρέχουσα συγκυρία στην οποία πραγματοποιήθηκε η εκδήλωση:

• Αρχικά σε ένα διεθνές τοπίο έξαρσης της ακροδεξιάς ρητορείας και κυβερνητικής πρακτικής στα «κέντρα» του λεγόμενου «Δυτικού Κόσμου». Με την εκδήλωση να φιλοξενεί ορισμένους από τους κορυφαίους διανοητές  και πολιτικές προσωπικότητες που αποτελούν «πόλους αντίθεσης» από προοδευτική σκοπιά.

• Επίσης, σε ένα εγχώριο σκηνικό που οι τελευταίες δημοσκοπήσεις δίνουν ισχυρά διψήφια ποσοστά στην προοπτική του να ηγηθεί ο Αλέξης Τσίπρας ενός νέου πολιτικού φορέα. Μια επίδοσή μάλλον εντυπωσιακή για έναν πολιτικό σχηματισμό για τον οποίο δεν ανακοινωθεί καν η… πρόθεση για την δημιουργία του. Τα ποσοστά, μάλιστα, είναι τέτοια που θεωρείται αμφίβολο αν μπορούν να «τα φτάσουν» οι επιδόσεις των κομμάτων της κεντρο-αριστεράς, Ακόμη και αν συναθροιστούν!

• Τέλος, η ομιλία Τσίπρα έγινε μόλις μερικά 24ωρα πριν το συνέδριο του κόμματος του οποίου υπήρξε πρόεδρος και σήμερα τελεί βουλευτής. Δηλαδή του ΣΥΡΙΖΑ. Ένα συνέδριο στο οποίο ο Αλέξης Τσίπρας θα παραβρεθεί δίχως όμως να παρέμβει καθόλου στις εργασίες του, σύμφωνα με τις πληροφορίες που υπάρχουν.

Κάθε φορά λίγο παραπέρα

Μια προσεκτική παρατήρηση των ομιλιών του πρώην πρωθυπουργού στις εκδηλώσεις του Ινστιτούτου «Αλέξης Τσίπρας» το 2024 και το 2025 καταδεικνύει δυο πράγματα:

Το πρώτο είναι πως δομικά στοιχεία τους αποτελούν η επίκληση του κινδύνου της ακροδεξιάς, η παραίνεση της ενότητας προς τις προοδευτικές δυνάμεις από την αριστερά έως την σοσιαλδημοκρατία, η παραδοχή του σημερινού αδιεξόδου, η ενεργητική εμπλοκή του κοινωνικού στοιχείου και η διαμόρφωση πολιτικής πλατφόρμας που θα εξυπηρετήσει τα παραπάνω.

Το δεύτερο πως ο Αλέξης Τσίπρας, φαίνεται κάθε φορά να «το πηγαίνει και λίγο παραπέρα», κατά το κοινώς λεγόμενο. Δηλαδή να κάνει πιο συγκεκριμένες καταγραφές της πολιτικής κατάστασης, να επιμένει στην άμεση αναγκαιότητα προοδευτικής αντίδρασης και να καταθέτει ένα πολιτικό σχέδιο ολοένα και πιο εμπλουτισμένο.

Αυτά ενώ οι εκδηλώσεις που διοργανώνει το Ινστιτούτο φαίνεται να έχουν συνεχώς μεγαλύτερη διεθνή αίγλη. Είναι ενδεικτικό πως οι μετέχοντες στη 2η Διεθνή Διάσκεψη για την Δημοκρατία κάλυπταν τον πολιτικό χώρο «σοσιαλδημοκρατίας-αριστεράς» με εκπροσώπους που δεν έχει καταφέρει να «συγκεντρώσει» κανένα συνέδριο ελληνικού προοδευτικού πολιτικού κόμματος τα τελευταία χρόνια.

Η παρέμβαση Τσίπρα

Όσον αφορά αυτή – καθεαυτή την παρέμβαση του Αλέξη Τσίπρα είχε όλα τα προαναφερόμενα στοιχεία και ένα ενωτικό κάλεσμα στον προοδευτικό χώρο. Παράλληλα με την επισήμανση πως έχουμε «την αντιπολίτευση να μην μπορεί να προβάλει μια αξιόπιστη και ρεαλιστική εναλλακτική λύση στις πολιτικές που βαθαίνουν τα κάθε λογής χάσματα».

Στην ίδια ομιλία όμως κατέθεσε ένα –ακόμη πιο σαφές σε σχέση με το προηγούμενο διάστημα- σχέδιο διαμόρφωσης κοινωνικής προοδευτικής πλειοψηφίας. Στοιχείο που, αυτόματα, παραπέμπει στην προοπτική προοδευτικής διακυβέρνησης. Επιπρόσθετα, παράθεσε τον τρόπο που το σχέδιο αυτό θα προσαρμοστεί ώστε να λειτουργήσει αποτελεσματικά στις υφιστάμενες συνθήκες.

Σε αυτό ακριβώς απάντησε ο «νέος πατριωτισμός». Δηλαδή η φράση – όχημα του Αλέξη Τσίπρα προκειμένου, όπως είπε, η αριστερά και οι προοδευτικές δυνάμεις «να επανοικειοποιηθούμε όχι μόνο τον πατριωτισμό αλλά και τον όρο «ανθρώπινη ασφάλεια» από την ακροδεξιά και τη δεξιά».

Νωρίτερα ο πρώην πρωθυπουργός είχε μιλήσει για ένα «νέο κοινωνικό και πολιτικό κύμα, που θα συνενώσει αποτελεσματικά τα πολύχρωμα κινήματα αντίστασης και με πυξίδα τις ανάγκες της πατρίδας θα δώσει κίνητρο, έμπνευση, εναλλακτική στους κουρασμένους πολίτες». Επίσης, για ένα «νέο εθνικό σχέδιο ανάταξης και ανασυγκρότησης με ορίζοντα πενταετίας. Με στόχο την ανάπτυξη, την ανθεκτικότητα, την ασφάλεια αλλά και τη δικαιοσύνη, τους θεσμούς, τη δημοκρατία».

Ο Αλέξης Τσίπρας τόνισε πως «αυτή είναι η σύγχρονη διαχωριστική γραμμή». Ζητώντας παράλληλα μια «ηθική, κοινωνική και πολιτική πρωτοβουλία που θα διατρέχει όλα τα προοδευτικά κόμματα, θα αγγίζει όσους έχουν γυρίσει τη πλάτη στο πολιτικό σύστημα, θα απαντά στην ακροδεξιά δημαγωγία και θα δίνει κίνητρο στους πολίτες να σηκωθούν από τον καναπέ».

Από τις φράσεις του πρώην πρωθυπουργού είναι εμφανής η εμφατική χρήση του όρου «νέο», όπως και ότι «βλέπει» μια «πολιτική πρωτοβουλία» που θα κινηθεί πάνω από τα υπάρχοντα πολιτικά σχήματα. Θέση που διατύπωσε ευθέως σε ένα ακροατήριο που περιλάμβανε τους επικεφαλής ΣΥΡΙΖΑ και Νέας Αριστεράς δίχως παράλληλα να εξαιρεί το ΠΑΣΟΚ για το οποίο δεν επιφύλαξε επικρίσεις.

Εν κατακλείδι ο Αλέξης Τσίπρας στην χθεσινοβραδυνή εκδήλωση δεν ανακοίνωσε, όπως κάποιοι είκασαν, ένα νέο κόμμα. Περιέγραψε όμως λεπτομερώς τόσο την αναγκαιότητά του όσο και τον «οδηγό» για το πώς αυτό θα δημιουργηθεί και θα αποκτήσει πλειοψηφική προοπτική.

Όμως, όπως διαφάνηκε από την αντίδραση του κυβερνητικού εκπροσώπου, μια τέτοια αφήγηση ήταν κάτι παραπάνω από ικανή για να διεγείρει τα αντανακλαστικά του Μεγάρου Μαξίμου…