Είχε οργανώσει μυστικές συναντήσεις με τους Τούρκους στη Γενεύη και έφερε στο Μαξίμου προσχέδιο συνυποσχετικού
Η πολυδιαφηµιζόµενη Ελληνοτουρκική προσέγγιση που πήρε νέες διαστάσεις µετά τις τελευταίες εκλογικές αναµετρήσεις σε Τουρκία και Ελλάδα, υπό την «παρότρυνση» ΗΠΑ και Ευρωπαίων και πρωτίστως της Γερµανίας, φαίνεται τυπικά τουλάχιστον να «πάγωσε», ειδικά µετά τις προκλητικές ενέργειες της Τουρκίας στην Κάσο όπου µε πολεµικά πλοία εµπόδισε το ιταλικό ερευνητικό που είχε µισθώσει η Ελλάδα να πραγµατοποιήσει έρευνες ανοιχτά της Κάσου για την πόντιση του καλωδίου ηλεκτρικής διασύνδεσης Ελλάδας – Κύπρου – Ισραήλ το περασµένο καλοκαίρι, αποκαλύπτει σε πρωτοσέλιδο δημοσίευμα η Κυριακάτικη Kontra.
Αµφισβητώντας έµπρακτα και µε την πολιτική της κανονιοφόρου κυριαρχικά δικαιώµατα της Ελλάδας, η Τουρκία ισχυρίστηκε πως επειδή η συγκεκριµένη θαλάσσια περιοχή είναι στην αρµοδιότητά της, η Ελλάδα έπρεπε να της ζητήσει άδεια.
Η συνέχεια γνωστή καθώς ανακοινώθηκε τουλάχιστον τρεις φορές από τότε ότι η Ελλάδα ξεκινάει εκ νέου έρευνες, αυτές ουδέποτε µέχρι σήµερα πραγµατοποιήθηκαν καθώς η Τουρκία επιµένοντας στους ανυπόστατους ισχυρισµούς της απαιτούσε από την Ελλάδα να ζητήσει την άδειά της και τις ίδιες ώρες µε τα πολεµικά της πλοία ανοιχτά της Κάσου έκανε επίδειξη σηµαίας και ισχύος.
Είχε προηγηθεί τόσο στις συναντήσεις των υπουργών Εξωτερικών Ελλάδας και Τουρκίας κ.κ. Γεραπετρίτη και Φιντάν, όσο και στις συναντήσεις Κορυφής Μητσοτάκη Ερντογάν (εδώ µε πιο κοµψό και διακριτικό τρόπο) το άνοιγµα όλων των µονοµερών διεκδικήσεων της Τουρκίας σε βάρος της Ελλάδας κόντρα στο Διεθνές Δίκαιο.
Σε κάθε ευκαιρία δε, κορυφαίοι Τούρκοι Αξιωµατούχοι αλλά και οι κ.κ. Ερντογάν και Φιντάν ανέβαζαν συνεχώς τους τόνους και έθεταν και δηµόσια όλες τις µονοµερείς τουρκικές αξιώσεις για το καθεστώς του Αιγαίου (γκρίζες ζώνες, αποστρατιωτικοποίηση των νησιών συνδεδεµένη µε την ελληνική κυριαρχία, εύρος Ελληνικού εναέριου χώρου, ισχυρισµούς ότι τα νησιά δεν έχουν υφαλοκρηπίδα κ.ά.)
Κρυφή διπλωµατία
Αν και η Κυβέρνηση Μητσοτάκη επέµενε στην θεωρία των ήρεµων νερών και των ανοικτών διαύλων επικοινωνίας µε την Τουρκία, ωστόσο έχοντας προβληµατιστεί και αγχωθεί πολιτικά, µε την καυτή ατζέντα που έθετε η Τουρκία στον ελληνοτουρκικό διάλογο, αλλά και µε την έµπρακτη αµφισβήτηση ελληνικών κυριαρχικών δικαιωµάτων στην Κάσο µε την παράταξη πολεµικών πλοίων, οδήγησε αναγκαστικά σε «µάζεµα» και µεγάλη επιφυλακτικότητα την Κυβέρνηση Μητσοτάκη.
Η Κυβέρνηση και δη ο υπουργός Εξωτερικών Γιώργος Γεραπετρίτης δέχονταν και δέχεται µεγάλη κριτική πανταχόθεν για τους χειρισµούς στα Ελληνοτουρκικά και σε όλο το εύρος της εξωτερικής πολιτικής.
Παράλληλα ο κ. Μητσοτάκης φαίνεται ότι συνυπολόγιζε πολύ το κόστος µιας συµφωνίας µε την Τουρκία που θα περιείχε τις απαράδεκτες µονοµερείς διεκδικήσεις της. Χωρίς επίσηµες ανακοινώσεις οι συνοµιλίες Φιντάν – Γεραπετρίτη αραίωσαν και πάγωσαν τυπικά, ενώ η επίσκεψη Μητσοτάκη στην Άγκυρα και η συνάντησή του µε τον κ. Ερντογάν, καθώς και η σύγκλιση του Ανώτατου Συµβουλίου Συνεργασίας Ελλάδας – Τουρκίας αναβάλλονταν συνεχώς και µετατίθεντο για το µέλλον.
Ο κ. Μητσοτάκης αν πήγαινε σε µια νέα προγραµµατισµένη συνάντηση Κορυφής µε τον Ερντογάν, το πρώτο θέµα που θα έπρεπε να θέσει ήταν και είναι η νόµιµη άσκηση ελληνικών κυριαρχικών δικαιωµάτων µε τη συνέχιση των έργων για την ηλεκτρική διασύνδεση Ελλάδας, Κύπρου, Ισραήλ και την άρση της ιδιότυπης πολιορκίας της Κάσου από τα τουρκικά πολεµικά πλοία.
Και η απάντηση του Ερντογάν ήταν δεδοµένη: « Καµία έρευνα, κανένα έργο στην περιοχή χωρίς την άδεια της Τουρκίας…». Το στραπατσάρισµα θα ήταν δεδοµένο και συνέπειες µεγάλες. Τα όσα ειχαν συµβεί στις επίσηµες ή άτυπες συναντήσεις και συνοµιλίες ανάµεσα στους Γεραπετρίτη και Φιντάν ήταν αποτρεπτικές.
Η σκληρή γλώσσα του Τούρκου υπουργού Εξωτερικών στον Έλληνα οµόλογό του όταν του έθετε ακόµα και µε µορφή παράκλησης το θέµα της Κάσου, ήταν χαρακτηριστική και αποτρεπτική για περαιτέρω συζήτηση.
Βέβαια ο κ. Γεραπετρίτης δεν έθεσε το θέµα Κάσου αποφασιστικά και µε έµφαση και απέφυγε να ξεκαθαρίσει πως, αν εµποδιζόταν η Ελλάδα να ασκήσει τα κυριαρχικά της δικαιώµατα στη θαλάσσια περιοχή της Κάσου, η Τουρκία θα αντιµετώπιζε κυρώσεις από την Ε.Ε µιας και το έργο χρηµατοδοτείται από την Ευρωπαϊκή Ένωση, ή και πως η Ελλάδα ήταν αποφασισµένη να αντιδράσει αν χρειαζόταν επί του πεδίου.
