Οι διακοπές στην εποχή του Μητσοτάκη

Σπύρος Σουρμελίδης

 

Η αλήθεια σε ότι αφορά το κόστος ζωής και την οικονομική πολιτική της κυβέρνησης, δεν μπορεί να κρύβεται πίσω από την προπαγάνδα των εύκολων επιχειρημάτων

 

Το 46% των Ελλήνων δεν μπορεί να πάει ούτε μία εβδομάδα διακοπές. Ένα ακόμα στοιχείο που αναδεικνύει χωρίς περιστροφές την αληθινή κατάσταση της ελληνικής κοινωνίας. Το αποτέλεσμα των νεοφιλελεύθερων πολιτικών της κυβέρνησης Μητσοτάκη δεν κρύβεται. Μένει να το αναγνωρίσουμε και στον δημόσιο λόγο. Ίσως και στις ιδιωτικές συζητήσεις μας…

 

Η αλήθεια σε ότι αφορά το κόστος ζωής και την οικονομική πολιτική της κυβέρνησης Μητσοτάκη, δεν μπορεί να  κρύβεται πίσω από την προπαγάνδα των εύκολων επιχειρημάτων.

 

Η χρεοκοπία υποτίμησε τη ζωή μας, το πραγματικό βιοτικό επίπεδο. Η κυβέρνηση Μητσοτάκη ήρθε πατώντας πάνω σε στερεότυπα, για τις ευθύνες της χρεοκοπίες και των μνημονίων. Η για τις πολιτικές των αριστερών και κεντροαριστερών. Οι νεοφιλελεύθερες πολιτικές, ακούστηκαν σαν υπόσχεση ανάπτυξης και βελτίωσης της οικονομίας. 

 

Σήμερα, 6 χρόνια μετά, τα στοιχεία (ελληνικά και ευρωπαϊκά) δείχνουν ποια είναι τα αποτελέσματα των νεοφιλελεύθερων πολιτικών.

 

Το κόστος ζωής στην Ελλάδα είναι μη διαχειρίσιμο από το 70% -80% της κοινωνίας. 

 

Εδώ και χρόνια είναι πολλές οι οικογένειες που μετά τις 20 μέρες του μήνα δεν μπορούν να μπουν στο σούπερ μάρκετ.

 

Η έννοια αποταμίευση έχει σχεδόν ξεχαστεί, κάποιες μεγάλες ζημιές (οικογενειακές, θέματα υγείας κα) είναι μη αντιμετωπίσιμα.

 

Το εισόδημα των Ελλήνων είναι από τα χαμηλότερα στην Ευρώπη, η καθημερινότητα από τις ακριβότερες. Η πραγματική αξία του εισοδήματος μειώνεται συνεχώς. 

 

Η διάλυση του κοινωνικού κράτους

 

Η υποβάθμιση των δημοσίως παρεχομένων αγαθών, είναι συστηματική , είναι επιλογή και όχι ατύχημα. οι Μητσοτάκης, Χατζηδάκης, Πιερρακάκης, Τσακλόγλου, Γεωργιάδης κα, διαλαλούν ότι το φαύλο κράτος φταίει για όλα. με τις πολιτικές τους υποβαθμίζουν ακόμα περισσότερο τις όποιες κοινωνικές παροχές, στην υγεία, στην παιδεία, στις συγκοινωνίες.

 

Το 46% των δαπανών για την υγεία είναι στην Ελλάδα, ιδιωτικές δαπάνες. Η ιδιωτική συμμετοχή των δημοσίως ασφαλισμένων διογκώνεται καθημερινά. Και στα νοσήλια και στα φάρμακα. Οι νοσοκομειακές υπηρεσίες ευτελίζονται συνεχώς. 

 

Η θεοποίηση της ιδιωτικής οικονομίας, δεν ευνοεί όμως τους μικρομεσαίους, ούτε καν τα μεσαία εισοδήματα.

 

Μόνο το 10% των πιο πλούσιων εισοδημάτων ευνοείται, η δημιουργία υπερπλούτου, είναι το αποτέλεσμα της πολιτικής Μητσοτάκη.

 

Αν κάτι παραμένει, είναι η διαπλοκή αλα Γκρέκα, είναι η διατήρηση πελατειακού συστήματος, για λιγότερους από ότι στο παρελθόν , αλλά με πολύ μεγαλύτερες «απολαβές» για όσους είναι στα κόλπα. Φάνηκε περίτρανα και στην περίπτωση του ΟΠΕΚΕΠΕ. Το σημαντικότερο στοιχείο όμως φαίνεται από τον τεράστιο αριθμό των απευθείας αναθέσεων.

 

Το πάρτι είναι ατέλειωτο και πολύ μεγαλύτερο.

 

Η ώρα της ομολογίας

 

Η ώρα της αλήθειας έχει παρέλθει. Γιατί η πραγματικότητα δεν κρύβεται, καμία προπαγάνδα, κανένα στοιχείο του τύπου πόσα αυτοκίνητα πέρασαν τα διόδια το τριήμερο, δεν την αλλάζει.

 

Αυτό όμως που πρέπει να συμβεί είναι η ΟΜΟΛΟΓΙΑ.

 

Όταν η κοινωνία κοιτάξει κατάματα την κατάσταση, όταν ο καθένας αρχίζει να ομολογεί την δική του αληθινή κατάσταση πρώτα στον εαυτό του, τότε θα θα αλλάξει και η ιδιωτική, αλλά και η δημόσια συζήτηση. 

 

Τότε θα προκύψουν και επιλογές στην πολιτική σκηνή. 

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΝΕΑ