Γιάννης Κιμπουρόπουλος
Αν ισχύει ο υπαινιγμός περί ανάλογης μείωσης με την πτώση στο χρηματιστήριο χονδρικής, οι πάροχοι θα ανακοινώσουν σήμερα τιμολόγια Σεπτεμβρίου το πολύ 10 λεπτά ανά κιλοβατώρα! Η αλήθεια για την «ελληνική πρωτοπορία» στις ΑΠΕ που πετάει στα σκουπίδια το περισσότερο φτηνό, πράσινο ρεύμα
Ποιος συμβούλεψε τον κ. Μητσοτάκη να περιλάβει στο κυριακάτικο κήρυγμα μέσω σόσιαλ μίντια την «απειλή» προς τους προμηθευτές ρεύματος πως αν δεν δει μείωση στις τιμές λιανικής του Σεπτεμβρίου (που ανακοινώνονται σήμερα) θα αναγκαστεί να παρέμβει υπέρ των καταναλωτών; Και ποιος του υπέδειξε να αναφέρει και συγκεκριμένο ποσοστό μείωσης της μέσης χονδρικής τιμής του καλοκαιριού, 29%; Ποιος τον παρέσυρε να δημιουργήσει προσδοκίες για μείωση στα τιμολόγια λιανικής ρεύματος που ανακοινώνουν σήμερα οι εταιρείες για τον Σεπτέμβριο ανάλογη με τη μείωση της χονδρικής του Αυγούστου, που έκλεισε χθες στο χρηματιστήριο ενέργειας στα 73 ευρώ;
Θέλει αληθινά θράσος το να προσπαθεί να οικειοποιηθεί ως αποτέλεσμα «της πολιτικής» της η κυβέρνηση την όποια μείωση ανακοινώσουν -αναγκαστικά- οι πάροχοι ρεύματος, όταν στη διάρκεια όλης της τετραετίας από το ξέσπασμα της ενεργειακής κρίσης σε κάθε κορύφωση έπρεπε να δημιουργηθεί αδιέξοδο για να συρθεί σε μια ελάχιστη παρέμβαση στο όνομα της μη επέμβασης στην «ελεύθερη αγορά». Επί μήνες αρνούνταν την κατάργηση της ληστρικής ρήτρας αναπροσαρμογής που είχε οδηγήσει σε εξωφρενικές χρεώσεις και τελικά προχώρησε σε αναστολή της, επιδοτώντας τους λογαριασμούς ρεύματος νοικοκυριών και επιχειρήσεων με ένα ποσό που ξεπέρασε τα 10 δισ. ευρώ.
Με την ίδια λογική απέρριπτε ως λαϊκισμό την επιβολή ενός έκτακτου φόρου στα υπερκέρδη των ηλεκτροπαραγωγών και τελικά, όταν το συνέστησε ακόμη και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, προχώρησε σε μια μορφή έκτακτης φορολόγησης, αν και ποτέ δεν μάθαμε τι ακριβώς απέδωσε. Εδώ και τέσσερα χρόνια απορρίπτει ως αδιανόητη την επιβολή πλαφόν στις λιανικές τιμές ρεύματος, όπως προτείνουν κόμματα της αντιπολίτευσης και έχουν κάνει η Ισπανία και άλλες χώρες, και τώρα ο πρωθυπουργός υπαινίσσεται ότι θα κάνει κάτι ανάλογο αν οι πάροχοι «δεν συμμορφωθούν προς τας υποδείξεις».
Βεβαίως η κυβέρνηση είναι απολύτως προβλέψιμη στις κινήσεις της, ξέρουμε πως την άλλη βδομάδα θα ανοίξει το προεκλογικό καλάθι της ΔΕΘ και ο πρωθυπουργός έχει ζητήσει να φαίνεται όσο το δυνατόν πιο γεμάτο. Το είχε κάνει και πέρσι τέτοιον καιρό, παραμονές της ΔΕΘ, όταν ανακοίνωσε τρίμηνη φορολόγηση των κερδών των ηλεκτροπαραγωγών από μονάδες φυσικού αερίου.
Οι διακηρύξεις του πρωθυπουργού για πιο καθαρή και πιο φτηνή ηλεκτρική ενέργεια έχουν και στοιχεία αυτοπαγίδευσής του. Κι αυτό γιατί:
1. Οι τιμές χονδρικής ρεύματος τον Αύγουστο έχουν πέσει 27% σε σχέση με τον περασμένο Ιούλιο και 45% σε σχέση με τον περσινό Αύγουστο. Αν ισχύσει η αναλογικότητα, τα πράσινα τιμολόγια που θα ανακοινώσει η ΔΕΗ για παράδειγμα σήμερα δεν πρέπει να ξεπερνούν τα 10 λεπτά ανά κιλοβατώρα (από 15 τον Ιούλιο και 17 τον περσινό Αύγουστο).
2. Η Ελλάδα έχει πράγματι πλημμυρίσει με μονάδες Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας και τον περασμένο Ιούλιο η συμβολή τους στην ηλεκτροπαραγωγή πέρασε στην πρώτη θέση με 47% έναντι 46% των μονάδων αερίου και 7% των υδροηλεκτρικών. Κι αυτή περίπου ήταν η εικόνα όλο το καλοκαίρι, με τις ΑΠΕ να οδηγούν τις μεσημεριανές ώρες σε μηδέν ή ακόμη και σε αρνητικές τιμές.
Πλήρωσε κανείς έστω και μία κιλοβατώρα σε τιμή «μηδέν»; Οχι βέβαια. Γιατί το ρεκόρ ΑΠΕ, για το οποίο επαίρεται ο πρωθυπουργός, συνοδεύεται από το ρεκόρ αποκοπών φωτοβολταϊκών και αιολικών πάρκων από το ηλεκτρικό δίκτυο για να μην καταρρεύσει. Γιατί η κυβέρνηση επί έξι χρόνια μοιράζει αφειδώς άδειες ΑΠΕ σε βουνά και κάμπους χωρίς το δίκτυο να μπορεί να απορροφήσει το ρεύμα που παράγουν και να κατεδαφιστούν οι τελικές λιανικές τιμές. Τουλάχιστον το μισό πράσινο και πάμφθηνο ρεύμα απλώς πετιέται.
3. Η Ελλάδα πράγματι είχε τον Αύγουστο χαμηλότερη μέση χονδρική ρεύματος από Γερμανία και Δανία και γενικώς οι μέσες τιμές χονδρικής στο καλοκαίρι συνέκλιναν περισσότερο με αυτές της κεντρικής Ευρώπης έπειτα από μια τετραετία αρνητικού πρωταθλητισμού στα χρηματιστήρια ενέργειας της Ευρώπης, αυτό όμως δεν οφείλεται σε κάποια ειδική πολιτική που εφάρμοσε η κυβέρνηση, αλλά στην task force που συγκρότησε η Ε.Ε. για να «χαμηλώσει» το ενεργειακό τείχος που χώριζε τον «Βαλκανικό Αξονα» από τα υπόλοιπα ευρωπαϊκά ηλεκτρικά δίκτυα, υποχρεώνοντας όλες τις χώρες να ανοίξουν τις ηλεκτρικές διασυνδέσεις τους όσο γίνεται περισσότερο για να δουλέψουν καλύτερα οι εισαγωγές και εξαγωγές ρεύματος από τη μια χώρα στην άλλη και να μπορεί να διοχετεύεται η πλεονάζουσα παραγωγή πράσινου ρεύματος σε άλλη διασυνδεδεμένη χώρα και να επέρχεται μια στοιχειώδης ισορροπία στις τελικές τιμές χονδρικής.
Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να μετριαστεί κάπως το χάσμα τιμών μεταξύ Βορρά και Νότου, Δύσης και Ανατολής της ενεργειακής αγοράς της Ευρώπης. Βεβαίως η σύγκριση είναι βολική με τη Γερμανία, τη Δανία ή τις βαλτικές χώρες, αλλά αν γίνει η σύγκριση με Ιβηρική και Γαλλία οι διαφορές με την Ελλάδα παραμένουν τεράστιες.
