Ο «Φραπές» και ο «Χασάπης», οι υπουργοί και ένα επιτελικό κράτος που παριστάνει ότι δεν γνώριζε τίποτα. Και χιλιάδες πονηροί να γλεντάνε πίσω από την πλάτη των κορόιδων.
Στις αρχές των ‘80s, όταν ανέτειλε ο πράσινος ήλιος, η χώρα είχε αυξημένες ανάγκες για ζωοτροφές. Κρατικοί φορείς, λοιπόν, εισήγαγαν καλαμπόκι από τη Γιουγκοσλαβία. Η ποιότητα του προϊόντος ήταν τόσο κακή, ώστε μεγάλες ποσότητες κρίθηκαν ακατάλληλες. Αυτό όμως δεν εμπόδισε τη δημιουργία μίας αλυσίδας πονηρών που διακινούσαν το καλαμπόκι αλλάζοντας μόνο τη συσκευασία.
Με τη διακίνηση του καλαμποκιού, που «πολιτογραφήθηκε» ελληνικό, το κύκλωμα εισέπραττε ευρωπαϊκές επιδοτήσεις. Ολα κυλούσαν ομαλά, μέχρι που οι Βρυξέλλες ασχολήθηκαν με την υπόθεση και αποκαλύφθηκε το μέγεθος της απάτης. Οταν η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ κατέρρευσε, λόγω του σκανδάλου Κοσκωτά, η Νέα Δημοκρατία έφερε την υπόθεση στη Βουλή.
Ο αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών Νίκος Αθανασόπουλος οδηγήθηκε στο Ειδικό Δικαστήριο. Εκεί, στο ακροατήριο, απευθυνόμενος προς στέλεχος της Κομισιόν που κατέθετε ως μάρτυρας κατηγορίας, υπενθύμισε το τεκμήριο της εθνικής μας υπεροχής έναντι των Φράγκων. «Οταν εμείς χτίζαμε Παρθενώνες, εσείς τρώγατε βελανίδια». Ο Αθανασόπουλος έκανε φυλακή για 19 μήνες. Κανένα πρόβλημα. Οταν βγήκε, επανεξελέγη βουλευτής με 114.000 σταυρούς. Και η Βουλή, με πλειοψηφία ΠΑΣΟΚ, αναίρεσε την καταδίκη. Τότε η «Αυριανή» έγραφε ότι ακόμα και αν έγιναν κάποιες λαδιές, το αποτέλεσμα ήταν να ευνοηθούν Ελληνες που έβαλαν στην τσέπη ευρωπαϊκά λεφτά. Πάντως η Ελλάδα πλήρωσε πρόστιμο 400 εκατ. δραχμών. Με τα σημερινά δεδομένα, περίπου 1.2 εκατ. ευρώ. Τζάμπα πράμα.
Πάνε αυτά, ας έρθουμε στις μέρες μας.
Οι επιδοτήσεις που μοιράζει ο ΟΠΕΚΕΠΕ δεν αφορούν μόνο γίδια και βοσκοτόπια. Μπορείς να πάρεις επιδότηση και για την εκτροφή αλόγων, ειδικά αν πρόκειται για τοπική φυλή που εντοπίζεται σε συγκεκριμένη περιοχή -όπως ας πούμε τα άλογα της Σκύρου. Ενας εκτροφέας αλόγων που δραστηριοποιείται στη Βόρεια Ελλάδα, δέχθηκε πρόταση από συνάδελφο του που ισχυρίζεται ότι διατηρεί καλές προσβάσεις στο επιτελικό κράτος των Αθηνών. Τι του πρότεινε; Να δηλώσει πως έχει άλογα μίας συγκεκριμένης φυλής προκειμένου να επιδοτηθεί. Ομως ο εκτροφέας μας δεν είχε ούτε πουλάρι. «Δεν πειράζει, θα στο κανονίσω εγώ, κανένας δεν ελέγχει». Κάτι παραπάνω θα ήξερε ο μεσάζοντας. Διότι οι κακές γλώσσες λένε ότι μετέτρεψε τις επιχορηγήσεις που λάμβανε σε δωμάτια βραχυχρόνιας μίσθωσης με εξαιρετική θέα.
Οι δύο υποθέσεις, του καλαμποκιού και του ΟΠΕΚΕΠΕ, απέχουν μεταξύ τους σαράντα χρόνια. Ανάμεσα τους, βέβαια, υπάρχει μία γραμμή συνεπούς συνέχειας που χαράχθηκε με λουλούδια και τακούνια στις πίστες των επαρχιακών σκυλάδικων και με σπινιαρίσματα από τις ρόδες πολυτελών «αγροτικών» αυτοκινήτων. Και αυτή η συνθήκη είναι ικανή να εξηγήσει, σε μεγάλο βαθμό, τα προβλήματα του αγροτικού τομέα. Μία νοοτροπία αρπαχτής που υπονομεύει το μέλλον. Πώς, άλλωστε, χρεοκόπησε αυτή η χώρα;
Ομως η περίπτωση του ΟΠΕΚΕΠΕ, ακόμα και αν συνετέθη από τα ίδια υλικά, είναι εντελώς διαφορετική και απείρως πιο σκανδαλώδης.
Τα κυβερνητικά στελέχη συνεχώς μας υπενθυμίζουν το διαχρονικό χαρακτήρα των υπό εξέταση παθογενειών. «Ας μη μιλάει το ΠΑΣΟΚ, μη θυμηθούμε τα δικά του. Και ας το βουλώσει και ο ΣΥΡΙΖΑ που επί των ημερών του στήθηκε η μηχανή». Επίσης μας επισημαίνουν ότι στις συνομιλίες, που περιέχονται στις δικογραφίες, δεν υπάρχει συμμετοχή υπουργών. Ωραία. Μόνο που εδώ εγείρονται ορισμένες εύλογες ενστάσεις και κάποια αναπάντητα ερωτήματα.
Πράγματι, η παθογένεια εκδηλώνεται πριν την ανάληψη της εξουσίας από τη Νέα Δημοκρατία. Τι έκανε, όμως, η κυβέρνηση τα τελευταία έξι χρόνια; Το μόνο που έκανε ήταν κουκούλωμα, «μπάζωμα», για να επαναφέρουμε και μία λέξη που μέχρι πρόσφατα την άκουγες παντού. Η Νέα Δημοκρατία εξελέγη με σημαία την ανάταξη της χώρας και την εκρίζωση της νοοτροπίας που την έριξε στα γόνατα την προηγουμένη δεκαετία. Τελικώς εγκαλείται για αυτά που η ίδια κατήγγειλε. Ο άνθρωπος που έστειλε ο ίδιος ο Πρωθυπουργός στον ΟΠΕΚΕΠΕ, ο Γρηγόρης Βάρας, εκπαραθυρώθηκε από τον Μάκη Βορίδη. Πήγε στο Μαξίμου, όπου βρίσκεται μέχρι και σήμερα. Εντάξει, μπορεί να μην πέτυχε κάποιο αρμόδιο στους διαδρόμους για να του περιγράψει το πρόβλημα. Και, μεταξύ μας, όταν κάτι το γνωρίζουν δύο άνθρωποι δεν είναι μυστικό. Αν το γνωρίζουν χιλιάδες, δεν γίνεται να μην είναι γνωστό στο Μαξίμου.
Το «μπάζωμα» επιχειρήθηκε και με τη μεταχείριση που είχε η πρώην προϊσταμένη της Διεύθυνσης Εσωτερικού Ελέγχου του ΟΠΕΚΕΠΕ, Παρασκευή Τυχεροπούλου. Τρεις διαφορετικές διοικήσεις του Οργανισμού την πήραν στο κυνήγι, ενώ δεν ικανοποιήθηκε το αίτημα για απόσπαση στις υπηρεσίες της Ευρωπαϊκής Εισαγγελίας.
Συνεπώς στην κυβέρνηση γνώριζαν και αυτό επιβεβαιώνεται από πολλές πλευρές.
Ας δούμε και τους υπουργούς. Ο Μάκης Βορίδης λέει ότι το θέμα του αφορά μία υπογραφή. Συγγνώμη, αλλά εξ όσων γνωρίζουμε, οι υπουργοί αυτό κάνουν: υπογράφουν. Και δεν νομίζω ότι νταραβεριτζήδες όπως ο «Φραπές» και ο «Χασάπης» στην Κρήτη θα έφερναν εις πέρας τα ρουσφέτια τους αν δεν διατηρούσαν καλές προσβάσεις στα υπουργεία. Τώρα αν βγουν οι υπουργοί και μας πουν ότι δεν κατάλαβαν τίποτα, μας δίνουν κάθε δικαίωμα να τους θεωρήσουμε, στην καλύτερη περίπτωση, «αφελείς». Αυτό ενδεχομένως να είναι και ελαφρυντικό έναντι της Δικαιοσύνης.
Υπάρχουν και άλλες παραφυάδες του σκανδάλου που ουδόλως μας απασχολούν. Ας πούμε τι έκανε η ελληνική Δικαιοσύνη; Οι περιπτώσεις είναι χιλιάδες, αλλά ασχολήθηκε, περιστασιακά, με ελάχιστες. Αν δεν έχωνε τη μύτη της η Ευρωπαϊκή Εισαγγελία, δεν θα μαθαίναμε και πολλά.
Τέλος, είναι και η ζύμωση στη βάση, στην κοινωνία. Το μέγεθος του εκμαυλισμού σοκάρει, σε κάνει να ντρέπεσαι. Είναι πολλοί, πάρα πολλοί αυτοί που βούτηξαν το δάχτυλο στο μέλι. Το μεσαίο δάχτυλο. Και αφού το έγλειψαν, μας το επιδεικνύουν με εθνική περηφάνια και κρητική λεβεντιά. Οπως κάνει και η εξουσία.
