Ένας έφηβος στην Ινδία πάσχει από υπερτρίχωση, μια σπάνια πάθηση με ελάχιστα καταγεγραμμένες περιπτώσεις.

Η ιστορία ενός 17χρονου μαθητή στην Ινδία θα μπορούσε να αποτελεί σενάριο ταινίας.

Ο Lalit Patidar που ζει σε ένα μικρό χωριό, πάσχει από το «σύνδρομο του λυκανθρώπου».

Εξαιτίας αυτής της σπάνιας πάθησης αποκάλυψε ότι έχει δεχθεί bullying στη ζωή του, αλλά έχει ορκιστεί να είναι πάντα χαρούμενος και να κάνει τους άλλους ευτυχισμένους.

Από την ηλικία των 6 ετών, η ζωή του Lalit άλλαξε, καθώς όλο το σώμα του καλύφθηκε από τρίχες. Διαγνώστηκε με υπερτρίχωση, μια εξαιρετικά σπάνια πάθηση, η οποία πιστεύεται ότι έχει βρεθεί μόνο σε 50 περίπου άτομα από τον Μεσαίωνα.

Η υπερτρίχωση ή «σύνδρομο λυκάνθρωπου» είναι σύμπτωμα που εκδηλώνεται με υπερβολική τριχοφυΐα σε όλο το σώμα.

Ανάλογα με την έκταση της υπέρμετρης τριχοφυΐας, διακρίνεται σε δύο περιπτώσεις:

την ολική υπερτρίχωση και την τοπική υπερτρίχωση. Παρουσιάζεται σε άτομα από τη γέννησή τους ή αργότερα στη ζωή τους. Ιδιαίτερα σοβαρές περιπτώσεις γίνονταν γνωστές στο παρελθόν, κατά τον 19ο και 20ό αιώνα, όταν προβάλλονταν στο τσίρκο και σε «σόου φρίκης» (freak shows).

Ο Lalit είχε δύσκολη καθημερινότητα από τότε που εμφανίστηκε το πρόβλημά του. Τα παιδιά στο σχολείο τον αποκαλούσαν «αγόρι-μαϊμού» και φοβόντουσαν ότι θα τους δάγκωνε. Παρά το bullying που έχει υποστεί, δεν το έχει βάλει κάτω. Βλέπει τη θετική πλευρά της ζωής και ονειρεύεται να γίνει ένας επιτυχημένος YouTuber.

«Προέρχομαι από μια κανονική οικογένεια, ο πατέρας μου είναι αγρότης και αυτή τη στιγμή είμαι τελειόφοιτος στο γυμνάσιο και σπουδάζω στη 12η τάξη. Ταυτόχρονα βοηθάω τον πατέρα μου στις αγροτικές του δουλειές», είπε ο Lalit.

«Έχω αυτή την τρίχα όλη μου τη ζωή. Οι γονείς μου λένε ότι ο γιατρός με ξύρισε κατά τη γέννηση, αλλά δεν παρατήρησα τίποτα περίεργο σε μένα μέχρι την ηλικία των έξι ή επτά ετών. Τότε ήταν που παρατήρησα για πρώτη φορά ότι οι τρίχες μεγάλωναν σε όλο μου το σώμα. Από τότε έμαθα ότι έχω μια πάθηση που ονομάζεται υπερτρίχωση. Είναι σπάνιο και από όσο ξέρω μόνο πενήντα άνθρωποι στον κόσμο έχουν επηρεαστεί από αυτό», ανέφερε ο 17χρονος.

«Δεν υπάρχει ιστορικό τριχοφυΐας στην οικογένειά μου, είμαι ο μόνος που έχω αυτή την ασθένεια», είπε. «Δεν στεναχωρήθηκα όταν άρχισαν να μεγαλώνουν οι τρίχες μου γιατί ήμουν πολύ μικρός εκείνη την εποχή, αλλά τα μέλη της οικογένειάς μου και οι γονείς μου ανησυχούσαν πολύ για μένα».

Όσο για το πως τον αντιμετώπιζαν πρόσθεσε: «Τα μικρά παιδιά τρόμαζαν βλέποντάς με και ως παιδί δεν καταλάβαινα τον λόγο. Καθώς μεγάλωσα συνειδητοποίησα ότι όλο μου το σώμα είχε τρίχες και αυτό δεν ήταν φυσιολογικό. Οι συμμαθητές μου ανησυχούσαν ότι θα τους δαγκώσω σαν ζώο. Με φώναζαν μαϊμού και μου έλεγαν ότι είμαι πολύ τρομακτικός. Μου πετούσαν πέτρες και αυτό ήταν άδικο για ένα μικρό παιδί».

Προς το παρόν δεν υπάρχει θεραπεία για την πάθηση του Lalit, αλλά έχει μάθει να ζει με αυτήν και παρόλο που πάλευε με τον εκφοβισμό ως παιδί, συνειδητοποιεί πλέον ότι η πάθησή του τον κάνει μοναδικό. «Δεν υπάρχει θεραπεία για την πάθησή μου. Όταν νιώθω ότι οι τρίχες μακραίνει πολύ τις κόβω. Είναι σαν τις τρίχες στο κεφάλι, θα συνεχίσουν να μεγαλώνουν, δεν έχω άλλο τρόπο να το διαχειριστώ και δεν πιστεύω ότι θα υπάρξει ποτέ θεραπεία», συμπλήρωσε.