Σε όλο και μεγαλύτερη σύγχυση φαίνεται να περιέρχονται οι κρατικές αρχές στην Κίνα, εξαιτίας της δυσαρέσκειας των πολιτών ενάντια στα, πρωτοφανούς αυταρχισμού, περιοριστικά μέτρα κατά της πανδημίας. Τα κρούσματα Covid-19, κυρίως στη Σανγκάη πλέον ξεπερνούν τα 320.000 τις τελευταίες 45 ημέρες περίπου και αφ' ότου ξέσπασε το νέο κύμα της πανδημίας στη χώρα, ενώ η βάναυση εφαρμογή των μέτρων στην Κίνα προκαλεί αποτροπιασμό σε όλο τον πλανήτη.
Οι υγειονομικές αρχές της Κίνας ανακοίνωσαν σήμερα τους πρώτους τρεις θανάτους ασθενών εξαιτίας επιπλοκών της COVID-19 στη Σαγκάη αφότου επιβλήθηκε lockdown στην κινεζική οικονομική πρωτεύουσα, στα τέλη Μαρτίου. Ο ασιατικός γίγαντας, όπου οι αρχές συνεχίζουν να εφαρμόζουν πολιτική «μηδέν κρουσμάτων» του νέου κορωνοϊού, επισήμως δεν έχει καταγράψει παρά 4.641 θανάτους εξαιτίας της COVID-19 αφότου ταυτοποιήθηκε ο SARS-CoV-2 στο έδαφός της, στην πόλη Γουχάν, στα τέλη του 2019. Στη Σαγκάη επιβεβαιώθηκαν 19.831 ασυμπτωματικά κρούσματα του ιού το τελευταίο 24ωρο, από 21.582 το Σάββατο, και 2.417 συμπτωματικούς ασθενείς, από 3.238 την προηγουμένη. Στη μητρόπολη έχουν γίνει πλέον πάνω από 200 εκατομμύρια εξετάσεις νουκλεϊκού οξέος από τη 10η Μαρτίου, στην προσπάθειά των αρχών να ελέγξουν το σοβαρότερο ξέσπασμα της πανδημίας στην Κίνα μέχρι σήμερα.
Η κεντρική κυβέρνηση, από τη μία παραμένει ανυποχώρητη στην εφαρμογή του δόγματος «μηδενική Covid-19» με εκτεταμένο και δρακόντεια αυστηρό lockdown. Ταυτόχρονα, όμως, έχει τεθεί προθεσμία έως την Τετάρτη προκειμένου να αρθούν τα αυστηρά περιοριστικά μέτρα, κυρίως για χάρη της οικονομίας, η οποία πλήττεται σοβαρά και πολύπλευρα το τελευταίο διάστημα.
Το κυβερνών Κομμουνιστικό Κόμμα εξέδωσε εγκύκλιο με οδηγίες για τους κατά τόπους αρμόδιους φορείς σχετικά με το πώς θα γίνει η άρση των μέτρων. Αυτό προϋποθέτει την εντατικοποίηση των ελέγχων και την άμεση μεταφορά των νοσούντων σε εγκαταστάσεις καραντίνας.
Με 45 πόλεις σε όλη τη χώρα και 373 εκατ. κατοίκους να τελούν υπό αυστηρό περιορισμό σε κάποιας μορφής καραντίνα, η Κίνα πολιορκείται ξανά από την Covid-19. Πέραν του αμιγώς υγειονομικού σκέλους, περίπου το 40% της οικονομικής ζωής της χώρας έχει τεθεί σε μερική ή ολική παύση. Ταυτόχρονα, οι θλιβερές σκηνές κοινωνικού χάους από τη Σανγκάη και άλλες μεγαλουπόλεις της Κίνας, με τις συγκρούσεις μεταξύ πολιτών, αστυνομικών και υγειονομικών υπαλλήλων, τον εγκλεισμό σε στρατόπεδα καραντίνας, την καταναγκαστική απομάκρυνση γονέων από παιδιά κ.λπ, απηχούν με απόλυτη παραστατικότητα την αδιαλλαξία της κεντρικής κυβέρνησης. Η οποία εμφανίζεται αποφασισμένη να επιβάλει, ακόμη και δια της βίας, την καθολική και απαρέγκλιτη εφαρμογή της πολιτικής της σε σχέση με την Covid-19.
Αυτή η επιμονή όμως στη «μηδενική ανοχή» απέναντι στον κορωνοϊό έχει καταστεί πλέον προβληματική, καθώς έχει πάψει να αποδίδει τα προσδοκώμενα αποτελέσματα. Και, βέβαια, προσιδιάζει όλο και περισσότερο στον αυταρχισμό ενός ολοκληρωτικού καθεστώτος. Κυρίως όμως γεννά αγωνιώδη ερωτηματικά σε όλο τον υπόλοιπο κόσμο -ή ακόμη και εντός Κίνας: Τι είναι αυτό που γνωρίζει ο πρόεδρος Σι Τζινπίνγκ μαζί με τους επιτελείς του στην κυβέρνηση, ώστε να διατάσσουν την εφαρμογή και επιτήρηση των σκληρών περιοριστικών μέτρων χωρίς την παραμικρή επιείκεια; Μήπως η εκδοχή του νέου κορωνοϊού, η οποία είναι κυρίαρχη στην Κίνα κατά την τρέχουσα περίοδο, δεν είναι απλώς μια από τις γνωστές παραλλαγές της μετάλλαξης «Ο», αλλά μια πολύ πιο επικίνδυνη, πολύ πιο μεταδοτική μορφή της Covid-19;
Οι υποψίες ότι κάτι πολύ σοβαρό κρύβεται πίσω από την, κρατικά ενορχηστρωμένη, υστερία στην Κίνα ενισχύονται από α) την αδικαιολόγητη βαναυσότητα των ενεργειών εις βάρος των απλών πολιτών και β) την επιλογή της κυβέρνησης να επιμείνει στην τακτική των ασφυκτικών lockdown, παρά τα τεράστια προβλήματα που προξενεί αυτού του είδους η τακτική στην εθνική οικονομία της χώρας, με την καταστροφική επιβράδυνση της πρωτογενούς παραγωγής, της διακίνησης αγαθών κ.ο.κ. Οπότε, κατά συνέπεια, όλος ο υπόλοιπος πλανήτης έχει λόγους να ανησυχεί έντονα για τις εξελίξεις στην Κίνα.
Ο πιο βασικός εξ αυτών είναι, προφανώς, υγειονομικής φύσης και έχει να κάνει με τη διασπορά μιας παράλλαξης του κορωνοϊού η οποία θα είναι ενδεχομένως χειρότερη από κάθε προηγούμενη. Αν ισχύει κάτι τέτοιο, τότε είναι ζήτημα χρόνου η παραλλαγή να διαφύγει εκτός Κίνας, όπως έγινε στο τέλος του 2019 και να οδηγήσει σχεδόν σύσσωμη την ανθρωπότητα ξανά σε μια απέραντη καραντίνα, ξυπνώντας μνήμες από την αρχική, εφιαλτική περίοδο της πανδημίας. Ωστόσο, είτε υπάρχει μια κινεζική «μετάλλαξη-φάντασμα» είτε όχι, ο αντίκτυπος των lockdown εκεί μπορεί να δυναμιτίσει την παγκόσμια οικονομία -και δη σε μια περίοδο που ο πόλεμος στην Ουκρανία επιφέρει ανατροπές μεγάλης κλίμακας στην εφοδιαστική αλυσίδα και σε ένα πολύ μεγάλο φάσμα τομέων οι οποίοι ποικίλλουν από την ενέργεια, τα λιπάσματα, τις πρώτες ύλες για τις κατασκευές, έως τους ημιαγωγούς και τις συσκευές ψηφιακής τεχνολογίας. Σε όλα αυτά τα αγαθά, η Κίνα κατέχει πρωταγωνιστικό ρόλο στην αγορά -και, μάλιστα, με οικουμενικό βεληνεκές δραστηριοτήτων.
