Πόπη Παντελάκη , Εκπαιδευτικός - Ποιήτρια - Στιχουργός της Μίνας Γιαννούλη

Γεννήθηκε στην Αθήνα με καταγωγή από την Χίο. Σπούδασε Αγγλική φιλολογία και δίδαξε σε σχολεία, δημόσια και ιδιωτικά .Εργαστηκε  σε λογοτεχνικά περιοδικά, όπως τα Νέα Σύνορα, η Ομπρέλλα, ο Νουμάς κ. ά. Από πολύ μικρή ηλικία φανερώθηκε η έφεση της προς την ποίηση. Ποιήματα της δημοσιεύτηκαν σε πολλά έντυπα, λογοτεχνικά και ανθολογίες .Έλαβε  βραβεία για τα ποιήματά της από την Ένωση Ελλήνων και από την Εταιρία Γραμμάτων και Τεχνών.

Η πρώτη της ποιητική συλλογή ΠΑΡΑΔΕΙΣΙΑ ΠΟΥΛΙΑ ΣΤΟ ΚΑΠΕΛΟ ΜΟΥ εκδόθηκε στα 2016 από τις εκδόσεις ΣΚΑΡΑΒΑΙΟΣ .Ασχολείται επίσης και με την στιχουργική. Τραγούδια της υπάρχουν στο youtube,  όπως το τραγούδι '' Μην πεις ότι δεν έζησες '' με ερμηνεία του Παντελή Θαλασσινού και το ''Διγενής ο έρωτας'' με ερμηνεία του  Γιώργου Λίβα και τα δύο σε μουσική Ηλία Πολίτη . Η δεύτερη ποιητική της συλλογή καθώς και νέα τραγούδια της είναι υπό έκδοση .

 

 

 

 

Ερώτηση: Με την ιδιότητα της εκπαιδευτικού έχετε έρθει σε επαφή με πολλά παιδιά. Η νέα γενιά πιστεύει σε ένα καλύτερο μέλλον;

 

Πραγματικά πολύ δύσκολη ερώτηση. Βιώνουμε πρωτόγνωρες καταστάσεις και σίγουρα όλα αυτά επηρεάζουν τους νέους . Ακόμα και τα μικρότερα παιδιά βλέπουν την ζωή τους να έχει αλλάξει πολύ προς το χειρότερο. Περιορισμός της ελευθερίας , ανεργία. Πολλοί νέοι βλέπουν ως διέξοδο την αναζήτηση εργασίας στο εξωτερικό, ήδη 600000 νέοι επιστήμονες έχουν μεταναστεύσει , πράγμα που αποτελεί ''αιμορραγία'' μιας χώρας όσον αφορά το πλέον παραγωγικό της κομμάτι . Ελπίζω τα νιάτα όμως να υπερνικήσουν όλες τις δυσκολίες και να βγουν νικητές  .

 

Ερώτηση: Με την ποίηση ασχοληθήκατε ως εσωτερική ανάγκη έκφρασης ή προέκυψε στην πορεία;

 

 - Όπως λέω στο βιογραφικό μου άρχισα να γράφω από πολύ μικρή ηλικία 12 χρονών. Απλοικά ποιηματάκια αλλά σίγουρα αυτό δείχνει ότι είναι μια εσωτερική ανάγκη που δεν με έχει εγκαταλείψει ως τώρα. Μεγάλη αγάπη διάβασμα και γράψιμο. Στήριγμα , εκτόνωση , δημιουργία.

 

Ερώτηση: Είναι χρονοβόρα μια ολοκληρωμένη συλλογή;

 

- Αυτό εξαρτάται. Ο κάθε δημιουργός είναι διαφορετικός. Άλλοι είναι πολυγραφότατοι. Ξέρω ποιητές που εκδίδουν σχεδόν κάθε χρόνο και άλλοι δεν είναι τόσο παραγωγικοί Εγώ ανήκω στην δεύτερη κατηγορία. Όταν συγκεντρωθεί ένας ικανός αριθμός ποιημάτων είσαι έτοιμος, αλλά εδώ υπάρχει ένα θέμα και πρέπει να το πούμε Στην Ελλάδα οι εκδοτικοί οίκοι δεν αναλαμβάνουν συνήθως να εκδώσουν ποίηση. Εκτός βεβαίως από τα μεγάλα ονόματα, όπως τον Ελύτη , τον Καββαδία κ.λ.π  Έτσι συνήθως το κόστος επιβαρύνει τον ποιητή. Η αλήθεια είναι πως σαν μικρή χώρα από άποψη πληθυσμού το αναγνωστικό κοινό και ιδίως για την ποίηση είναι μικρό. Δεν έχουν κέρδη οι εκδοτικοί οίκοι από την ποίηση .

 

Ερώτηση: Γιατί τιτλοφορείται το ποιητικό σας έργο "Παραδείσια πουλιά στο καπέλο μου";

 

- Έχω έναν πίνακα στην κατοχή μου της ποιήτριας - ζωγράφου Ισμήνης Λιόση εδώ και πολλά χρόνια. Μου άρεσε πολύ αυτή η μυστηριώδης γυναίκα με το καπέλο και τα παραδείσια πουλιά Σκέφτηκα πως θα ήταν ωραίο για εξώφυλλο βιβλίου. Κι έγινε .Τα πουλιά συμβολίζουν τα ποιήματα που γεννιούνται στο κεφάλι μου ή στην ψυχή μου .

 

Ερώτηση: Έχετε αγωνία όταν γράφετε ποίηση, εάν θα αρέσει; Εάν την αντιληφθεί ο αναγνώστης;

 

- Όχι καμία αγωνία. Όταν γράφω το κάνω πρώτα για μένα. Είναι η δική μου ανάγκη. Πολλές φορές γράφω τόσο μηχανικά σαν κάποιος να μου κινεί το χέρι. Είναι περίεργο πράγμα, η έμπνευση έρχεται και φεύγει τόσο ξαφνικά. Πρέπει να είναι ο ποιητής σε εγρήγορση.

Φυσικά και θέλουμε αυτά που γράφουμε να αρέσουν και να μπορούμε να επικοινωνήσουμε με τους άλλους ανθρώπους . Όπως έχει πει ο σπουδαίος ποιητής μας Τίτος Πατρίκιος : Ποίηση είναι η γέφυρα που στήνουμε για να συναντήσουμε τους άλλους και μετά να επιστρέψουμε πάλι στον εαυτό μας . 

 

«Αφήστε την ψυχή να πετάξει στο σύμπαν της αρμονίας

Είναι η κληρονομιά που σας αφήνω τα ποιήματά μου»

 

Ερώτηση: Για τους ποιητές είναι πράγματι κληρονομία η ποίηση τους;

- Όταν η ποίηση είναι σπουδαία τότε είναι κληρονομιά και παρακαταθήκη για τους ανθρώπους.Εμείς οι Έλληνες έχουμε τον Όμηρο τον σπουδαιότερο ποιητή στον κόσμο γι αυτό και έχουμε την ποίηση στο αίμα μας . Έχουμε τον Αλεξανδρινό Καβάφη , τον Ελύτη , τον Παλαμά και τόσους άλλους. Πάρα πολλοί. Δεν είναι κληρονομιά για τον πολιτισμό μιας χώρας ;  

 

Ερώτηση: Οι βραβεύσεις, οι διακρίσεις, πόσο σημαντικές είναι για έναν δημιουργό;

 

- Είναι Τουλάχιστον στην αρχή. Μέχρι κάποιος δημιουργός να συνειδητοποιήσει ότι αυτά που γράφει αφορούν και άλλους Αν δεν μας ενδιέφερε να αφορούν τους άλλους ανθρώπους δεν θα τα εκδίδαμε. Θα τα κρατούσαμε στο συρτάρι .Ένα βραβείο είναι πάντα μια επιβεβαίωση.

 

Ερώτηση: Δύο ρο. Ρεαλισμός ή ρομαντισμός;

 

- Πιστεύω ότι και τα δύο με αφορούν . Αν και θα άλλαζα τη λέξη ρομαντισμό με τη λέξη λυρισμό .Είμαι λυρική , αλλά στα ποιήματά μου υπάρχει και η ρεαλιστική ματιά στα πράγματα. Η εξουσία και η καταπίεση , η απληστία και το χρήμα , η απόκρυψη της αλήθειας .Ευτυχώς που ο νους και η ψυχή μπορούν και μας ταξιδεύουν στο σύμπαν της αρμονίας .

 

Ερώτηση: Ασχολείστε και με τη στιχουργική. Τι αισθάνεστε όταν ακούτε μελοποιημένο ένα έργο σας;

 

- Είναι ιδιαίτερη η χαρά όταν ακούς τους στίχους σου μελοποιημένους . Η διαδικασία δημιουργίας με τον μουσικό είναι κάτι μαγευτικό , αληθινά. Το τραγούδι απευθύνεται σε μεγαλύτερο κοινό σε αντίθεση με την ποίηση που κυρίως είναι μια μοναχική απόλαυση .

 

Σας ευχαριστώ θερμά κα. Παντελάκη. Θα κλείσουμε με έναν αγαπημένος σας στίχο.

 

- Από το ποίημά μου Η Τρελή γυναίκα (που θα συμπεριληφθεί στην επόμενη συλλογή )

 

 Ξαπλώνει ανάσκελα τις νύχτες και μετράει τα άστρα .

Γελάει μέχρι δακρύων κι ύστερα βρίζει τους δαίμονές της.

Η τρελή είναι μια εν δυνάμει επανάσταση

σε ένα βελούδινο σώμα.

Δεν είναι παρά μιά ερωτευμένη γυναίκα

ευάλωτη στων επιθυμιών την κυκλοθυμία.

Παραδείσια πουλιά στο καπέλο μου - Εκδόσεις Σκαραβαίος